De column van Mario: OP RAPPORT!

Dat klinkt niet goed. Op rapport komen. Rapportage; verslag van iets dat is onderzocht of beoordeeld, volgens encyclo.nl.

Ja, ook wij de scheidsrechters worden beoordeeld. Beoordeeld door een onbekende man in een lichte regenjas met waarschijnlijk niets eronder, denk ik. Een man met een stiekem notitieblokje en een horloge. Zo’n horloge wat je vroeger bij de V&D kon kopen. Voor de jonge lezers; dat was vroeger een soort bol.com maar dan verdeeld over vijf verdiepingen. Daar kon je iets kopen wat je eerst fysiek in je handen had en je dan meteen mee naar huis mocht nemen. Dat kon vroeger gewoon!

Het horloge wat de goede man ‘s ochtends opgewonden zat op te winden, want hij mocht die zondag een scheidsrechter gaan beoordelen! Zo’n man die vroeger de hoofdrol speelde in een aflevering van Van Kooten en De Bie. De man komt geruisloos het complex oplopen, maakt zich niet herkenbaar en blijft het liefst onherkenbaar. Hij moet wel ergens achter een boom staan, want zien doe ik hem nooit. Ik heb tijdens een wedstrijd tijd zat om het publiek gade te slaan. Altijd even kijken of er nog bekenden staan. Kijken of er nog mensen zijn die naar de scheids komen kijken. Uiteraard loopt die zoektocht elke wedstrijd op een teleurstelling uit maar toch. Je bent ijdel of je bent het niet.

Oeps! Nu kom ik in de problemen, want ik weet dat de Koninklijke Bond van het Voetbal uit Nederland (KBVN) mijn column met grote belangstelling leest. Dat risico neem ik dan maar want er moet mij iets van het hart, maar ik heb het idee dat je dat idee inmiddels ook wel had. Ik heb weer eens een rapport gekregen waarvan ik het idee had dat de goede man (waarom nooit een vrouw?) het rapport van de verkeerde scheids met de verkeerde wedstrijd in het verkeerde dorp in het verkeerde jaar had ingezonden. Kan me zomaar voorstellen dat de regenjasman niet zo goed weet hoe hij zijn formulier moet opsturen. Komt mogelijk nog uit de tijd dat je zo’n blaadje aan een postduif bevestigde met een ouderwetse niettang. Maar goed. Waarom deze frustratie?

Laat ik zeggen dat ik niet de beste scheidsrechter ben. Ook niet de slechtste (zeker niet!) maar niet de beste. Zo’n rapport gaat als volgt. Allereerst moet de goede man een soort multiple choice-deel invullen waarvan hij uit een grijs verleden heeft onthouden dat het antwoord meestal C is. C staat niet voor uitmuntend maar ook niet voor bizar slecht. C is zeg maar een ‘Ceven’. Vervolgens laat de man zien dat hij zijn horloge heeft gebruikt, want je krijgt bijna per minuut een opmerking over een spelsituatie waarvan hij wat vindt. Hij vindt dus ergens iets van, maar ik heb er niets aan!

Hou voor je! Slik het in! Maar goed… “In de 16e minuut reageerde u nogal geïrriteerd richting de laatste man van ‘blauw’,” vond de regenjas. Ja vind je het gek! De laatste man (gekke uitdrukking eigenlijk) moest ook aan mij wennen, maar had de neiging bij elke keer dat zijn ploeg balverlies leed nogal luid ‘HEY’ te roepen. “Kappuh nah, want ik word beetjuh gek van je.” Helder toch? Hij zei nog dat zijn medespeler ‘Hey’ heette maar daar trapte ik natuurlijk niet in. Het was daarna wel over dus was mijn geïrriteerdheid effectief.

Regenjas: “In de 21e minuut gaf u voordeel, maar dat konden wij aan de kant niet horen.” Ja duh. In een vol stadion zul je mij niet horen, dus is een handgebaar meer dan voldoende. Doorspelen en pas stoppen als ik fluit. Helder toch? Zit geen Spaans bij hoor. Regenjas; “In de 28e minuut moest een speler zijn veter vast maken en daar had u hem mee moeten helpen.” Fuck you! Ik vertelde hem dat hij beter schoenen met klittenband had moeten kopen. Pupillenwerk met natte veters en koude handen.

Oké, deze laatste is natuurlijk verzonnen maar je begrijpt hoe zo’n rapportage gaat. Het gaat om futiliteiten. Om beslissingen waarvan ik mij afvraag waar de regenjas zich mee bemoeit. Ik heb altijd geleerd dat het buitenspel is als de vlaggenist zijn vlag in de lucht steekt en de scheidsrechter fluit. Een penalty? Eerst fluiten en dan naar de stip wijzen. Dat is een penalty. Ga lekker zelf fluiten als je het beter weet maar dat gaat zeker niet meer hè?

Let op KBVN! Ik heb niets aan zo’n rapport. Stop ermee! Wat mij betreft hou je een anonieme enquête onder de spelers en trainers en daarbij staan drie dingen centraal.

1. Is de wedstrijd op tijd begonnen?
2. Had de scheidsrechter er plezier in?
3. Hadden de spelers en de trainers een leuke middag?

En dat is het dan. Daar draait het wat mij betreft om. Als zowel de winnaars als wel de verliezers een leuke middag hebben gehad dan is mijn wedstrijd geslaagd. Mijn eigen rapporteurs lopen in het veld. Als ik na afloop vriendelijk word bedankt door de hoofdrolspelers voor een leuke middag dan is mijn wedstrijd geslaagd. Heb ik het volkomen verklooid dan kom ik mogelijk met een gebroken neus thuis. Dat is pas een negatief rapport!

Kortom u mag mij laten beoordelen, maar ik hoef die onzin niet meer te lezen. Kom na afloop in de bestuurskamer en luister naar de beste stuurlui. Die zijn bijna altijd positief…

Daarbij is zo’n lange lichte regenjas niet meer in de mode.

Tot de volgende column!

Mario

Wil je reageren op deze column? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.

MARIO DE VRIES, 1963. Opgegroeid in Den Haag doch voornamelijk Haarlem. Makelaar in Haarlem en omgeving en scheidsrechter namens de KNVB.  Voetbalde bij TYBB, Onze Gezellen en Alliance ‘22. Thans nog voetballend bij de Voetballende Vaders van DSS. Fan van Voetbal Inside en Sierd de Vos. Voetbalgek.