Stormvogels onderuit in topper
Hier keek Stormvogels al maanden nadrukkelijk naar uit. De apotheose, het uitduel tegen de enige achtervolger De Foresters. Met alle macht willen ze voorkomen dat ze voor de zoveelste maal veroordeeld worden tot de nacompetitie waar het al een keer of vijf niet lukte promotie af te dwingen.
Door een paar monsterzeges had de ploeg uit Heiloo een (nog) beter doelsaldo opgebouwd (+26). Een gegeven dat de doorslag geeft, mochten de ploegen aan het eind van de rit op gelijke hoogte eindigen. Met drie punten voorsprong was voor Stormvogels de opdracht glashelder: niet verliezen! In het thuisduel was het een tactisch steekspel waarin de gasten het balbezit koesterden maar slechts een halve kans creëerde. De winnende goal van Jose Leone was een enorme opsteker en bevrijding.
Dieter van Laar en Philip Zwaan, respectievelijk voorzitter en lid van Vrienden van IJ.V.V. Stormvogels, reisden gezamenlijk toch wel met gemengde gevoelens af naar Heiloo, het lommerrijke forensendorp onder de rook van Alkmaar. ‘’Ja, wel wat spanning hoor, ik weet het niet,’’ aldus Dieter van Laar. ’’Ja, voor mij ook. Ik weet het ook niet,’’ vulde zijn kompaan Philip Zwaan aan. Beide leden (samen 130 jaar lid (!)) en gezegend met een onmiskenbaar Stormvogels-DNA liepen gezamenlijk naar het tweede kunstgrasmat toe want de kwaliteit van het kunstgras op het hoofdveld liet te wensen over. Er waren 500 fans op het topduel afgekomen, er werden vooraf rookbommen en vuurwerk afgestoken en de sfeer zat er goed in.
Voor rust een tactisch, aftastend schouwspel. Het leidde tot een uiterst saai eerste bedrijf. Er gebeurde aanvallend niets wat ook maar het benoemen waard was. De Foresters wederom met heel veel balbezit maar de IJmuidense -defensie stond als een huis, gaf geen krimp en dus geen enkele kans weg. 0-0 het logische gevolg. Dat er na rust vijf goals zouden worden gescoord, had niemand durven dromen of voorspellen.
Gastheer na rust bovenliggend
Na rust speelde de gastheer naar hun eigen, fanatieke aanhang toe en Stormvogels kwam er niet meer uit. De druk werd groter en groter maar toen was daar plotseling ‘’duveltje uit een doosje ‘’ Jan Koridon. Koud een paar minuten in het veld gekomen, speelde de invaller 20 minuten voor tijd op links zijn bewaker kwikzilverachtig uit en zijn diagonale knal verdween onhoudbaar in de verre hoek. 0-1. Stormvogels leek op rozen te zitten. Leek, want vijf minuten later al de gelijkmaker toen Daan Piet vrij voor de keeper 1-1 aantekende. ’’Die gelijkmaker viel te vroeg,’’ oordeelde Patrick Krop na afloop.
De Foresters rook bloed en zette Stormvogels onder zware druk. Een tsunami aan corners en voorzetten. In minuut 85 en 87 met grote( negatieve) gevolgen voor Krop en zijn team. Eerst kopte Spike Boersen uit een corner zijn ploeg op voorsprong en twee minuten later kapte Hidde Postma magistraal een paar verdedigers uit en schoot zijn team naar later bleek in veilige haven; 3-1. Ok, in blessuretijd zag Jos Jansen kans het verschil weer op 1 te brengen en als diezelfde Jansen en Milan van Essen iets koelbloediger waren geweest, hadden ze nog een 3-3 remise uit het vuur kunnen slepen.
‘’Ze zijn nog niet van ons af hoor’’
Na het laatste fluitsignaal een heus Heiloo’s volksfeest en Stormvogels besefte zich dat het de titelkansen niet meer in eigen hand heeft. ’’Zonde, je speelt wel tegen een hele goede ploeg hoor maar wat waren we dicht bij een resultaat zeg. Toch heb ik nog goede hoop dat Castricum punten van ze gaat afsnoepen,’’ meldde de immer optimistische Patrick Krop.
Dieter van Laar en Philip Zwaan reageerden nuchter maar natuurlijk wel teleurgesteld. ’’Tja, dat wordt weer nacompetitievoetbal,’’ reageerden de voetbalvrienden in koor. ’’Na rust was De Foresters beter, zo eerlijk moeten we wel zijn maar we houden vertrouwen in ons cluppie hoor,’’ sloot het duo eendrachtig in koor en nog vol vertrouwen af. ’’Ze zijn nog niet van ons af.’’
Hans Akkerman
