Jack's League

Bloemendaler Joost van den Boogaard verrast vriend en vijand en speelt zich in de basis bij Noordwijk

Joost van den Boogaard twijfelde drie jaar tussen verstand en passie, zekerheid en uitdaging en vrienden en het maximale uit zichzelf halen. Nadat Noordwijk-trainer Kees Zethof voor de tweede  maal belangstelling toonde volgde de Bloemendaler zijn hart in plaats van zijn hoofd.

Zaterdag won hij met Noordwijk met 3-2 van IJsselmeervogels.

Beloften

De linksbuiten werd gelokt met roze beloften. Hij zou verzekerd zijn van een plek bij de eerste zestien spelers. Maar niets  zo veranderlijk als de egocentrische voetballerij. Van den Boogaard moest voorin concurreren met Marc de Kruis en op de valreep werd ook Youri de Winter, o.a. ex Jong Sparta, nog gehaald. ,,Een week voor het duel met Koninklijke HFC vroeg de trainer me of ik linksback wilde spelen. Hij had er alle vertrouwen in dat ik het kon. Dat ging goed en tegen HFC stond ik gewoon in de basis.’’

En dat terwijl Noordwijk voor de backpositie eerst nog ex-prof Donovan Slijngaard nog gehaald. Slijngaard zat zaterdag tegen ‘de Vogels’ op de bank, Van den Boogaard speelde. In de eerste helft stond hij verdedigend zo nu en dan tegenover ex-prof Rydell Poepon. Na het geblesseerd uitvallen van Danny van den Meiracker had hij na de rust vaak Pieter Langedijk tegenover zich.

Tweede divisionist Noorwijk pakte door de 3-2 de eerste zege van het seizoen. Van den Boogaard stond drie keer in de basis als linksback.

Linksbuiten

Koen Beeren is ex-ploeggenoot van Van den Boogaard bij Bloemendaal en weet hoe groot de stap naar een hoger niveau fysiek en mentaal is. Beeren acteerde een paar seizoenen voor HFC. ,,Het gebeurt niet vaak dat een speler vanuit de tweede klasse meteen basisspeler is bij de seizoenstart.’’

 

Vervolgt. ,,Ik mis hem wel. Joost was de meest ideale buitenspeler voor mij als spits. Snelheid, mannetje voorbij en voorgeven.’’ Lacht. ,, Bij Bloemendaal heb ik hem niet vaak zien verdedigen. Daarom kan ik er des te meer van genieten dat Joost nu in de basis staat en op de linksbackpositie aan het schitteren is bij Noordwijk.’’

Zethof

Van den Boogaard speelde als kind in de jeugd van HFC Haarlem, het laatste jaar in de C-1. ,,Jordy Hilterman zat bij mij in het elftal. Bij Haarlem was ik vooral linksbuiten maar ik heb ook wel eens als back gespeeld. Toen Haarlem destijds ophield te bestaan boden veel van mijn ploeggenoten zich aan bij andere clubs. Ik had die ambitie niet. Ik ging lekker voetbalen met mijn vrienden bij Bloemendaal. En toen Kees Zethof drie jaar geleden voor de eerste keer belde dacht ik dat het ten koste zou gaan van mijn studie. Ik zit nu inmiddels in mijn derde jaar Finanace and Control aan de HvA.’’

Tweesprong

De linksbener geeft toe dat hij ook nu op een spreekwoordelijke tweesprong stond. Hij overlegde met Floris van der Linden, spits van Spakenburg en een vriend van een vriend, en met zijn vader. En toen liet zijn hart zich spreken. ,,Ik kan beter spijt hebben van iets dat ik wel heb gedaan dan achteraf spijt hebben dat ik het niet gedaan heb.’’

Bloemendaal

Bloemendaal-trainer Tim Joon is trots op zijn ex-pupil. ,, Ik ken Joost zelf al vanuit de C-junioren. In de jaren bij ons in de selectie is hij echt volwassen geworden. Zowel op als rond het veld stond hij er altijd. Verder heeft hij zich ontwikkeld in het tactische gedeelte (zoals positionering op het veld) en de keuze’s die hij maakt met en zonder bal.’’

Joon geeft aan dat Van den Boogaard bij de tweedeklasser wel degelijk al meer was dan alleen een linksbuiten. ,,Hij bestreek vaak de gehele linkerkant. Hoofdzakelijk als linksbuiten, maar ook als linksback. Het verbaasd mij eigenlijk niet dat hij nu basis staat. Hij is fysiek ongelofelijk sterk, zowel in de duels, als qua uithoudingsvermogen, snelheid en versnelling. Verder is het een teamspeler die opdrachten zeer goed uit kan voeren. Koppel hieraan dat hij met de bal ook heel goed weet wat hij wel en ook niet moet doen. Ik denk dat zijn potentie op een linksback positie misschien nog wel hoger is dan als linksbuiten.’’

Tekst: Peter Brink 

Foto: vv Noordwijk