‘Mondje dicht’, was de aanwijzing die je het meest hoorde. Na vijf minuten voetballen wisten de spelers van Vogelenzang en UNO al dat met deze scheidsrechter niet te spotten viel. De man in het (vandaag) geel duldde geen tegenspraak. En dat pakte goed uit, want mede door zijn strakke leiding bleef de wedstrijd tussen beide laagvliegers in de vierde klasse D heel sportief. Vogelenzang won met 1-0.
De thuisploeg was ook negentig minuten lang heer en meester. De ploeg van trainer Larbi Loukou had de zaakjes achterin goed op orde – vooral laatste man Raymond Verhoeven was niet op een fout te betrappen – maar had moeite met het creëren van kansen. Voor rust kwam Vogelenzang al helemaal niet in de buurt van de UNO-goal. En omdat de Hoofddorpers ook niet gevaarlijk werden was de 0-0 ruststand logisch.
In de tweede helft lukte het Vogelenzang beter om de aanvallers in stelling te brengen. Invaller Tim van Haaster schoot na vijf minuten rakelings over en Vincent Frumeau liet zien een behendige aanvaller te zijn. Het was dan ook niet toevallig dat hij aan de basis van de 1-0 stond. Frumeau schoot een vrije trap hard richting doel, UNO-doelman Mateusz Niewiarowski kon de bal niet klemmen, waardoor Daniel Vastenhout eenvoudig de rebound binnen kon schuiven.
UNO sputterde nog een beetje tegen middels Rick Nagtegaal. Hij mikte bekwaam op de rechterbenedenhoek, door het kletsnatte veld won de bal aan nog meer snelheid, maar Vogelenzang-keeper Timo Roelen wist de inzet knap te keren. Daarmee redde hij de eerste drie punten voor zijn ploeg van dit seizoen, want verder kon UNO aanvallend niets meer uitrichten.
Een dikverdiende overwinning, waar vooral trainer Larbi Loukou van kon genieten. ‘We hebben een jonge ploeg, die vorig jaar regelmatig flinke klappen heeft gekregen. Maar dit seizoen spelen we anders, meer naar voren. Dan is het lekker als je daar nu al voor beloond wordt.’ Zijn UNO-collega Roel de Groot was ook niet ontevreden: ‘Natuurlijk, verliezen is niet leuk, maar we hebben goed verdedigd en ons aan het strijdplan gehouden waar we de hele week op getraind hebben.’
Tekst en foto: Marcel Akerboom