Over het (amateur)voetbal in de regio Haarlem

De twee gezichten van Desevio Payne, strijdlust en mindfulness in één persoon

DoorRedactie

aug 25, 2021

Schril contrast. Tien jaar geleden legde Premier Leagueclub Stoke City Desevio Payne een tweejarig contract voor. De 16-jarige nam de afslag naar FC Groningen en na tweeënhalf jaar blessureleed belandde hij via Excelsior en FC Emmen bij Koninklijke HFC.

Clubs uit de Jupiler League informeerden. Hij wilde geen doekje voor het bloeden.  ,,Ik wil alleen nog lekker voetballen.’’

Kramp

Dat doet Desevio Payne in de Tweede Divisie. Met plezier, al zijn er hier en daar nog wat pijntjes. ,,Ik voelde kramp in mijn tenen tegen Noordwijk. Dan bikkel ik door. Op het laatst stonden ze krom. Toen ben ik er toch maar uit gegaan.’’

Trainen

In deze fase kan hij nog geen negentig minuten volbrengen. ,,Ik train ook buiten de club om. Twee keer in de week met Juun Mooi. Op dinsdag een uurtje voor onze training en op donderdag een uur.’’ Lachend. ,,Qua trainingsuren ben ik nog een prof.’’

Werk

Enige verschil is dat de 25-jarige back nu overdag ook werkt bij een horecagroothandel. ,,Ik heb mijn MBO-diploma niveau-3 voor Sport en Bewegen in Groningen gehaald, daar kan ik ook altijd nog wat mee doen.’’

Mentaliteit

Desevio Payne heeft Amerikaanse roots en dat is terug te zien in de manier waarop hij zijn sport benadert. Die mentaliteit heeft hij meegekregen van zijn ouders.

,,Mijn vader en moeder hebben allebei gesport. Niet als prof, maar ze hebben het wel als prof benaderd. Zo hebben ze mij ook opgevoed. Veel draait om mindset. Je kan wel veel talent hebben maar als je geen extra dingen doet dan haal je alsnog niet het beste uit jezelf. Ik wil alles geven.’’

Mindfullness

De innerlijke stem van zijn vader hoort-ie dagelijks. Als hij zichzelf oppept of met de foamroller bezig is om de fascia in zijn spieren soepeler te maken. ,,Ik ben na mijn blessures ook een beetje met mindfullness bezig. Als mijn mind rustig is, is mijn lichaam dat ook.’’

Operatie

Drie operaties onderging hij de afgelopen jaren. Tweemaal aan een liesbreuk/sporthernia. Ingrepen die een verdere weg in het betaalde voetbal hebben verhinderd, zo weet hij zeker.

Op zijn negentiende debuteerde hij al voor FC Groningen. Niet als rechtsback maar als linkerverdediger. Hij was er stoicijns onder. Voor zijn debuut had hij er al een spannend jongensboek opzitten.

Debuut

 

Talentenfabriek

Desevio Payne startte bij Pancratius en speelde vijf jaar in de jeugd van HFC Haarlem. Het laatste jaar in de C-1 werd hij kampioen in de tweede divisie met een team waarin ook Gyrano Kerk, Bilal Basacikoglu, Xavier Mous, en Donny van Iperen speelden.

 

Frans Bouman was destijds de trainer van Payne. ,,Een type Gregory van der Wiel. Toen loste hij alles voetballend op en hij was gemeen als het moest’’, zegt de ex-zaalvoetbalinternational.

,,Hij is ook nog bij Fullham op stage geweest omdat Martin Jol daar zat. Maar hij was de avond ervoor met voetbal op een pleintje geblesseerd geraakt. Toen is-ie toch gewoon naar Londen gegaan en heeft hij gespeeld.’’

Zeeburgia

Toen de BVO Haarlem werd opgedoekt leek Zeeburgia een stap terug. Maar uit de talentenfabriek van Zeeburgia wordt jaarlijks gescout door vele BVO’s. Ex-spelers Chris Verkaik en Ervin Lee slaagden in het verleden bij HFC Haarlem, maar ook Ryan Gravenberch, Kenny Tete en Adam Maher komen uit deze visvijver. Op zestienjarige leeftijd speelde Desevio Payne zich al in de kijker van Stoke City.

Stoke

De toenmalige Premier Leagueclub nodigde Payne uit voor een vijfdaagse stage. “We werden van het vliegveld van Manchester opgehaald met een Stokebusje. In het hotel kregen we uitleg en elke dag werden we gehaald en gebracht.”

Er lag een tweejarig contract klaar voor de tiener. Hij twijfelde tussen hart en hoofd. ,,Ik heb genoten van het avontuur en van de mooie stadions waarin ik getraind heb. Toen, als 16-jarige, was het toch wel ver weg. En toen FC Groningen kwam, koos ik daarvoor.’’

Operaties

Meerdere spelers van Zeeburgia maakten de stap. ,,Mijn vader heeft elke wedstrijd gezien. Thuis en uit. Die had het druk op zaterdag. Deron, mijn jongere broertje, speelde toen bij AZ. Vanuit Alkmaar scheurde mijn vader door naar Groningen. Nu doet-ie hetzelfde met mijn jongste broertje Devyn, die is zestien jaar en speelt in ADO Den Haag Onder-17. Daarna rijdt hij naar HFC.’’

Blessureleed

Zeventien maal kwam Desevio in actie voor FC Groningen. Caspar Dekker is anno 2021 Hoofd Jeugdopleiding bij de Koninklijke, en was toen werkzaam voor de FC. ,,Desevio heeft in de periode dat ik bij Groningen werkzaam was als Hoofdopleiding ook wel eens blessures gehad. Daarin toonde hij veel karakter door elke dag hard en gefocust te werken aan zijn herstel.  Ik kende hem al van HFC Haarlem ,daar bespeelde hij al de gehele flank. De tegenstanders liepen achter hem aan.’’

Excelsior

Na Groningen koos hij voor een overstap naar Excelsior, en daar begon het leed. ,,Ik had last van een liesbreuk, dan leggen ze een matje erin en moet het goed gaan. Komt vaker voor. Het was aan de rechterkant. Ik kreeg een terugslag, want ik bleek ook aan de linkerkant een liesbreuk te hebben en moest weer onder het mes. Die kon ik nog wel verwerken.

Ik dacht dat het leed achter mij lag, maar kreeg toen de diagnose adductor tendionopathie als gevolg van de liesbreuken en moest ik voor de derde keer dat jaar onder het mes.

Toen heb ik wel even goed nagedacht over mijn toekomst. Dit was namelijk mijn laatste contractjaar.

Ondanks dat ik nog niet fit was kreeg ik een kans van Emmen, echter bleef deze laatste blessure mij achtervolgen. Daarbovenop scheurde ik vorig jaar ook nog eens een spier in mijn bovenbeen en besloot ik om lager te voetballen en het plezier in het spelletje terug te krijgen.”

Focus

Hij eist veel van zichzelf, maar ook van anderen. Veelzeggend moment, nadat hij in zijn eerste oefenwedstrijd sinds ruim twee jaar, tegen Noordwijk na twintig  minuten naar de kant gaat. En  gaat uitlopen op het bijveld. Het regent inmiddels en in de dugout hebben drie geblesseerde talenten uit de selectie plaatsgenomen.

Ze schuilen. Op niet mis verstane wijze attendeert de ex-prof ze op het teambelang. Aandacht voor je ploeggenoten. Ook als je niet speelt maak je onderdeel uit van het team.

Gertjan Tamerus klonk het als muziek in de oren. Ook in het veld een gelijkgestemde.

,,Ik kan soms nog wel eens bot overkomen”, zegt Payne. ,,Maar ik heb het goed met ze voor. Zo heeft mijn vader mij ook altijd benaderd. Je moet hard zijn voor jezelf als je iets wilt bereiken.’’

Kwartfinale WK Onder-20

Hij onderstreept het verschil in sportbenadering tussen Amerikanen en veel Europeanen.

,,Ik speelde het WK Onder-20 met de VS, mijn geboorteland. We reikten tot de kwartfinales waarin we werden uitgeschakeld door de latere winnaar Servië. Uiteraard vielen er jongens buiten de boot.

Niemand klaagde in de groep, alles stond in het teken van het resultaat. Niemand was er voor zichzelf.

Dit zijn dingen die je niet vaak meemaakt. Bondscoach Jürgen Klinsmann sprak ons nog toe via Skype. Echt geweldig om mee te maken.’’

Desevio Payne over WK onder 20 in Nieuw-Zeeland. – YouTube

Muziek

Als de wedstrijd nadert zondert Payne zich af. Dan is er alleen maar het Nu, het hier en nu en tracht hij afleiding te elimineren.

..Ik luister graag naar ‘love and happiness van demarco’. Ik ben ook opgegroeid met dit soort muziek. Altijd lekker ontspannen voordat je het veld op moet.”

Demarco – Love And Happiness – Dancehall Sings Riddim – February 2015 – YouTube

 

Tekst: Peter Brink

Foto: Pim Hols

Door Redactie