Sommige wedstrijden doen ‘pijn aan de ogen’. Slecht voetbal, domme overtredingen, matige spelers, niet om aan te zien. Bij VSV kijken de trainers en reserves vanuit de dug-out recht tegen de zon in die begin december angstvallig laag staat. Om die reden zullen Robert van Boxel (Zwanenburg) en David Zonneveld (VSV) ook pijn aan de ogen hebben gehad. Als ze wel goed hadden kunnen kijken, hadden ze een vermakelijke wedstrijd gezien die in een terechte puntendeling eindigde. Aan De Hofgeest werd het 2-2.
VSV begon alleraardigst aan de wedstrijd tegen Zwanenburg. De thuisploeg beloonde zichzelf ook al snel. Na amper vijf minuten kreeg Rick Michielsen de bal knap aangespeeld. Om met een machtige uithaal Zwanenburg-doelman René Jonker kansloos te laten.
Daarna nam Zwanenburg het heft wat meer in handen. De ploeg van Robert van Boxel beschikt over een uitstekende voorhoede en die maakten het de VSV-verdedigers knap lastig. Linksbuiten Joshua von Mauw was met zijn snelheid levensgevaarlijk, Melle de Graaf ging aan de rechterflank vaak zijn mannetje voorbij en in de spits was Jordy Vierbergen lastig. Maar het meest last has VSV van de sterke Niels Oostwouder. Bij een vrije trap werd hij te vrij gelaten, waardoor de spits kinderlijk eenvoudig de gelijkmaker tegen de touwen kon koppen.
Dat inspireerde blijkbaar ook Vierbergen. Met een lepe vrije trap van de linkerkant van het strafschopgebied verschalkte hij de voltallige VSV-defensie om in één keer de verdiende 1-2 binnen te schieten. “Afspraken. Er had een mannetje van ons op de vijf-meter moeten staan”, vond VSV-trainer David Zonneveld. Zo had volgens hem ook de eerste Zwanenburg-treffer voorkomen kunnen worden als VSV beter had opgelet. Desalniettemin konden de bezoekers met een gerust gevoel de rust in.
In het tweede bedrijf was VSV aanvallend wel iets beter, maar gaf de thuisploeg tegelijkertijd veel ruimte weg achterin. Dat leidde tot kansen over en weer. Zwanenburg kreeg het maar niet voor elkaar om de spitsen te bereiken, terwijl daar gelegenheid genoeg voor was. VSV deed wat de ploeg het hele jaar al doet: kansen missen. Rick Michielsen en Daan Tervoort schoten naast, over of in de handen van doelman Jonker. Diezelfde Jonker bracht VSV evengoed terug in de wedstrijd. Bij een corner duwde hij schijnbaar zo opzichtig, althans in de ogen van de graag fluitende scheidsrechter, dat de bal op de stip moest. Daan Tervoort pakte het presentje met plezier aan om de 2-2 binnen te schieten.
Bij die puntendeling bleef het, al kregen beide ploegen nog wat mogelijkheden om de volle winst te pakken. “Als je een kwartier voor tijd nog achterstaat ben je blij met dit punt’, zei VSV-coach Zonneveld. En een gelijkspel gaf de verhoudingen in het veld ook wel het best weer. Zo scheen het december-zonnetje voor beide ploegen even fel.
De uitslagen, de stand en het programma van de zondag derde klasse A vind je op onze competitiepagina.
Tekst en foto: Marcel Akerboom