Weer een maand voorbij, man, man, man wat gaat de tijd hard. Inmiddels is degradatie bij ons Terrasvogels al vroegtijdig volledig afgewend en kunnen we zelfs kijken of we DSS en OG nog even kunnen achterhalen. Heerlijk.
De titel van dit werk doet wellicht vermoeden dat ik verwacht dat de voorzitter aan het einde van het seizoen voor ons staat met een bosje bloemen en een medaille. Allerminst, het is na anderhalf jaar degradatiestrijd wel een keer fijn dat begin april alle sores voorbij zijn en we vooruit kunnen kijken in alle rust. Het zou dan ook fijn zijn als we ons volgend jaar weer fijn in de subtop kunnen nestelen. Bloemen zijn voor kampioenen. Voor Bloemendaal bijvoorbeeld.
Omdat ik zelf voetbal op zondag had ik – ondanks herhaaldelijk aandringen van zijn kant – nog geen één keer kans gezien te gaan kijken bij Dennis (Dennis Goes, speler BVC Bloemendaal en oud-teamgenoot bij Terrasvogels). Aangezien ik door een hamstringkwetsuur zelf niet in actie kon komen besloot ik mijn vriend te gaan supporten tijdens de kraker in 3C. Een wijs besluit, want naast de zeer terechte 3-0 zege was het er erg gezellig. Een prachtige dag, te meer omdat Ajax liet zien de beste club van Nederland te zijn en er wat mij betreft geen twijfel meer bestaat wie er kampioen gaat worden in 3C en de eredivisie. Bloemen voor Bloemendaal en Ajax dus waarschijnlijk.
Dan was er ook nog mijn eervolle verkiezing voor het All Star team dat op 10 juni aantreedt tegen het RTL7 sterrenteam, een mengelmoes van BN-ers en oud-profvoetballers. Mijn verkiezing voor dit elftal, hoe eervol ook, zal niet gebaseerd zijn op louter mijn voetbalkwaliteiten. Aangezien ik zelf deel uitmaak van Voetbal in Haarlem en toegang heb tot alle bestanden ben ik zo vrij geweest mijn scoutingsrapporten maar even op te zoeken.
De scouts van ViH nemen hun werk serieus en gaan niet over één nacht ijs. Als ik de documenten moet geloven zijn zij bij drie wedstrijden geweest waaraan ik deelnam. Het gekke is dat de definitieve (er waren nog wat twijfels) verkiezing pas tot stand kwam bij een wedstrijd waar ik zelf niet aan deelnam, de eerste twee helften dan. Namelijk Bloemendaal tegen Weesp.
Hieronder het eindrapport van meesterscout Martijn Prinsen, geheel volgens het TIPS-systeem van Co Adriaanse.
-T(echniek)
In de eerdere drie rapportages was ik niet zo te spreken over de basistechniek van Hageman. Nu hier in de volle Bloemendaal-kantine blijkt hij wel degelijk te beschikken over een fenomenale techniek. In de 183e minuut nam hij voor de derde keer een meter bier aan op een manier waar menig speler aan de bar jaloers op kan zijn. Met name de manier waarop hij daarna met slimme looplijnen en hier en daar venijnig korte draaiwerk het dienblad door de kantine stuurde kan mijn goedkeuring wegdragen en verraadt de overdosis ervaring.
-I(nzicht)
Hageman kijkt altijd over zijn bier heen en staart zich niet blind op enkel wat er voor hem gebeurt. Zo was er in de 211e minuut een tekenend moment. Er kwamen twee prachtige jongedames de kantine binnen. Dit gebeurde 15 meter achter hem. In zijn rug dus, voor hem stonden twee tegenstanders en ik had geen idee hoe Hageman zich uit deze benarde positie zou weten te werken. Dat deed hij wel, met verve. Hageman draaide achteloos weg bij zijn tegenstanders aan de bar. Dat had ik hem op het veld nog niet zien doen. In vier grote stappen pakte hij de twee wijntjes van de bar die hij – ik heb geen idee hoe – kennelijk al had besteld bij het kantinevrouwtje. Met nog één sierlijke kap stuurde hij de twee verbouwereerde tegenstanders het bos in en overhandigde de dames de wijntjes. Dit alles binnen de minuut en zonder tussenkomst van een tegenstander.
-P(ersoonlijkheid)
Waar ik in de afgelopen drie wedstrijden die ik van hem heb gezien hem vrij rustig en introvert vond overkomen heb ik nu een heel andere kant van hem gezien. Hageman op de tafel, Hageman dansend, Hageman zingend en vooral veel Hageman lachend. Oh en drinkend, er werd ook wat gedronken. Erg introvert zou ik hem niet meer noemen. Ik denk dat het met de juiste begeleiding dat we hem in toom kunnen houden.
-S(nelheid)
Een heikel punt. Na drie wedstrijdjes te hebben bekeken had ik grote twijfels. Hageman beweegt zich over het veld veelal in één tempo, als je al van een tempo mag spreken. Bij vlagen wekt hij de indruk dat wanneer hij nog een tandje langzamer zou lopen hij achteruit loopt. Ook dit was deze keer anders. Ik beschreef u al de loopactie (lees: sprint) richting de jongedames, maar er was nog een moment waarop Hageman imponeerde met zijn snelheid. Zoals velen van u zullen weten is het heden ten dagen verboden om aan de zijlijn alcoholische versnaperingen te nuttigen. Dat resulteerde erin dat hij zich 90 minuten lang verstoten heeft gezien van bier. Na het laatste fluitsignaal bestormde hij de trap richting bar op ongekende wijze en stond binnen 9,58 seconden aan de bar. Gelijk aan het wereldrecord van Usain Bolt en die deed er 100 meter over.
Al met al heb ik dus best indruk gemaakt dus. Ik zal proberen 10 juni binnen de 2 keer 30 minuten minuten ook eens wat goed te doen, maar mocht dat niet lukken dan zal ik mij tijdens de derde helft sowieso van mijn beste kant laten zien!
Tot de volgende!
Henk
Wil je reageren op deze column? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.
HENK HAGEMAN, 1988. Werkzaam als teammanager bij een IT-bedrijf in Haarlem. Gevoetbald bij Velsen, SVIJ, Waterloo en de laatste 4 seizoenen bij s.v. Terrasvogels in Santpoort-Zuid. Vader van een zoontje van 3 jaar en een echte voetbalgek. Zowel passief als actief altijd bezig met (amateur)voetbal.