Hoofddorp heeft zich kandidaat gesteld voor het kampioenschap in de vierde klasse B zaterdag. Al wil coach Victor Herrendorf er nog niet aan, zijn ploeg legde een solide prestatie op de mat door outsider Waterloo met 3-1 te kloppen.
Waterloo-trainer Roy Kloes hoopte stiekem een beetje op een overwinning van zijn ploeg bij koploper Hoofddorp. Dat zou de ultieme bevestiging zijn van de ambities van Waterloo en de ploeg uit Driehuis een plekje in de subtop opleveren. Maar al na vijf minuten moest Kloes de realiteit onder ogen zien. Martijn Tjon-A-Njoek had al na twee minuten kunnen scoren, maar Waterloo-keeper Ali Al-Kueb maakte het hem net iets te moeilijk, waardoor de inzet van de bonkige Hoofddorp-spits net naast verdween. In de vijfde minuut was het wel raak. Een prachtige Hoofddorp-aanval eindigde bij linksback Robert Feije. Zijn uithaal zou al raak zijn, maar één van de Hoofddorp-voorwaartsen vond het nodig de bal definitief tegen de touwen te schieten. Dat deed hij echter in buitenspelpositie, waarop de uitstekende scheidsrechter de treffer annuleerde.
Diezelfde scheidsrechter moest kort daarna rood trekken voor Mitch Meulenbroek, die zich te fel afreageerde op een tegenstander die hem onderuit had gehaald. Maar met tien man was Hoofddorp nog steeds de ploeg die de lakens uitdeelde. De thuisploeg creëerde volop kansen, maar Al-Kueb – getooid met een fraaie ijsmuts – was steeds paraat. Tjon-A-Noek, Mick Wever, Davy de Bruijn, wat ze ook probeerden de bal wou er maar niet in.
Aan de andere kant had Waterloo kunnen scoren na een fraaie combinatie tussen Mick Dekker en Raoul van den Berghe. Laatstgenoemde koos voor de korte hoek, waar Hoofddorp-keeper Donovan Partosoebroto nog maar net op tijd kon ingrijpen.
Gezelliger werd het er overigens niet op in het veld. Veel overtredingen, onnodig op de tegenstander doorlopen en veel geschreeuw bij vermeende aanslagen van een opponent maakte de sfeer er niet beter op.
Vlak voor rust maakte de thuisploeg dan toch het verschil. En uitgerekend de uitblinkende Waterloo-keeper was daar verantwoordelijk voor. Hij kreeg een niet al te hard schotje van Rico Hoeboer niet onder controle, waarna Tjon-A-Noek er als de kippen bij was om het foutje af te straffen. Een minuut later lag ook de tweede in het netje: Een knal van Davy de Bruijn werd nog wel gepareerd, maar de rebound was een prooi voor Bas Romkes, die daarmee de ruststand op 2-0 bracht.
Na de thee bleef het spelbeeld hetzelfde: tien Hoofddorpers veel sterker dan elf Driehuizenaren. Al moet gezegd dat invaller Angelo Holthuis wel wat meer stootkracht bracht voor Waterloo. Toch bleven de grootste kansen voor Jeroen Veltenaar en Rico Hoeboer van Hoofddorp. Pas vijf minuten voor tijd maakte Tjon-A-Noek aan alle onzekerheid een eind door een prachtige diepe bal van Robert Feije knap aan te nemen, de keeper te omspelen en de 3-0 aan te tekenen. De verdiende eretreffer voor Waterloo kwam kort daarna bijna letterlijk uit de lucht vallen. Holthuis ging bij een hoge voorzet het duel aan met de Hoofddorp-doelman. Die was de bal even helemaal kwijt en tikte hem voor de voeten van de Waterloo-spits die van twee meter afstand geen probleem had de bal in het lege doel te prikken.
Toen in de slotfase de gemoederen voor de zoveelste keer verhit raakten bij een iets te fanatiek uitgevoerd duel, besloot de scheidsrechter dat het mooi geweest was en floot hij gedecideerd af: 3-1.
‘Dom’, vond Hoofddorp-coach Victor Herrendorf de rode kaart voor zijn ploeg. ‘Maar terecht hoor! Als we met zijn elven waren gebleven had het wel 7-0 kunnen worden’ ‘Dom’, vond Waterloo-coach Roy Kloes hoe zijn ploeg met de man-meersituatie omging. Al moest hij wel erkennen dat Hoofddorp ook in ondertal een maatje te groot was voor zijn ploeg.
Tekst en foto: Marcel Akerboom