Effectief SVIJ naar overwinning

Wie voor aanvang van de competitie had gesteld dat SVIJ en Haarlem Kennemerland zouden strijden tegen degradatie was waarschijnlijk wat meewarig aangekeken. Toch is de realiteit dat de verschillen in de 4de klasse B klein zijn en dat iedere wedstrijd een clash om de punten is.

Moedeloos schudde na afloop van de wedstrijd aassistent-trainer Joop Böckling van Haarlem-Kennemerland het hoofd. “Als we ze er nou eens gewoon inschieten dan staan we gewoon bovenaan.” Daarmee sloeg de voorheen (en misschien nu ook nog wel) scorende spits de spijker op de kop.

De wedstrijd op het zonovergoten sportpark Kap Nou begon met een indrukwekkende minuut stilte voor de eerder overleden Thijs Bouma, een icoon in de regionale sportwereld en een zeer toegewijde Haarlem-Kennemerland-er.

HK begon de wedstrijd zeer energiek onder leiding van de Wubbe brothers. Hierbij werden ze enorm geholpen door SVIJ, waar het met name aan de linkerkant niet goed zat, waardoor het in de opbouw vaak mis ging.
Hier had HK echt van moeten profiteren, het probleem voor HK stond echter in de goal bij SVIJ, waar keeper Remy Heruer op fraaie wijze de doelpogingen onschadelijk wist te maken. Deze keeper blinkt mede door de uitstekende keeperstrainingen van Richard Koekenbier wekelijks uit, zo ook nu.

Na 25 minuten vond SVIJ trainer Nico van de Berghe het mooi geweest en deed een aantal omzettingen, waardoor het bij SVIJ ineens wel begon te lopen. Met name over de rechterkant waar Nabil Hussein zich als rechtsback onderscheidde. Deze speler speelt hier liever niet, je zou bijna zeggen wie wel, tenslotte wil iedere voetballer tegenwoordig op 10 spelen, maar hij begrijpt ook dat het teambelang voorgaat en hij ook op deze positie van groot belang is.

Hij wist in de 28ste minuut met een prima pass Mitchel Geeven te vinden, die goed om zich heen keek en de vrijstaande Tim Mensink de 1-0 liet aantekenen. Tegen de verhouding in dat zeker.

Voor HK werd het nog zuurder toen diezelfde Hussein, 10 minuten later met een uitstekende pass Barzilay wist te vinden, die zijn tegenstander uitspeelde Mensink voor de goal vond, die de bal met zijn hak terug lag op de buiten de zestien staande Abdelmajid Elyousfi, die vervolgens op zeer fraaie wijze de bal in de kruising schoot, 2-0 voor de thuisclub.

Toch bleef HK voetballen en waren er nog kansen voor onder meer Stef Wubbe, maar SVIJ bleef overeind.
Na de rust bracht SVIJ Kevin van Leeuwen voor de moegestreden Didier de Bie, om meer snelheid in de voorhoede te brengen. HK had ook maatregelen genomen, zo ging Cas Wubbe wat meer van achteruit spelen, zodat laatste man Sheldon Kakaire meer afspeel mogelijkheden kreeg.

SVIJ speelde een betere tweede helft en hield wat meer druk op HK. In de 63ste minuut vond Rowan van Eik Geeven die een bal voorgaf die over iedereen heen leek te gaan, maar met een halve omhaal wist Alex Barzilay de voorzet tot een prachtige goal te promoveren, 3-0.

In de 65ste minuut werd Sem Blok gewisseld en kwam jeugdspeler Stan van der Lugt in het veld. In navolging van zijn vader (Sander) en zijn ooms ( Erwin, Ronald en Raymond Schippers) weer een Van der Lugt in het 1ste van SVIJ. Hij deed het voortreffelijk en dat beloofd wat voor de toekomst van SVIJ.

HK weigerde echter te capituleren en door de niet aflatende inzet en motivatie van de Wubbe brothers was het Cas Wubbe die eindelijk in de 75ste minuut, na een fraaie aanval van buiten de zestien SVIJ goalie Heruer kansloos liet.
Nog meer gedreven en met nog meer inzet ging HK naar voren in een soort van alles of niks. SVIJ raakte echter niet in paniek en na een goede bal van Leon Plug schoot Mitchel Geeven hard op de goal, de keeper kon niet controleren en Tim Mensink was er rap bij om de 4-1 te maken.

Uiteindelijk een goed voetballend Haarlem-Kennemerland en een uiterst effectief SVIJ. Vaak zeg je dan als je de kansen weet te creëren, dan komt het met een ploeg wel goed. De reactie van de spelers was echter “het gaat iedere week zo”. De staf zal ervoor moeten waken dat de motivatie goed blijft al vallen de resultaten tegen.

Met dank aan Peter Barzilay