‘’Diep teleurgesteld. We waren met een punt tevreden geweest,’’ aldus Ronald Dooijeweerd vlak na afloop in de bestuurskamer van Velsen. Hij zat er zichtbaar even doorheen en keek vertwijfeld voor zich uit. Logisch, want hij zag zijn team in blessuretijd met 1-2 onderuit gaan tegen De Zouaven.
De felle zuidwesterwind maakte vloeiend voetbal natuurlijk nauwelijks mogelijk maar toch offreerden beide ploegen het publiek, vanwege de felle windstoten dicht tegen elkaar aan gezeten op de hoofdtribune, een spannend en interessant duel voor. Door de ziedende wind, schuin over het veld, besloten de rivalen elkaar vooral voorin in de opbouw tot aan de middellijn niet of nauwelijks te storen en niet de lange bal te hanteren. Het spel golfde op een neer met vaak aangename korte combinaties.
Met de felle wind schuin tegen combineerde Velsen regelmatig behoorlijk en creëerde wat kansen maar Marc Kloosterboer en Ayrton Doll misten net dat beetje scherpte en richtingsgevoel. Dat gold ook voor de gasten die in blessuretijd van de 1e helft een corner kregen en die voorzet zeilde pardoes met een enorme curve over Halil Suzulmus heen;0-1.
Velsen toonde echter met de wind in de rug na rust karakter en nam met de inmiddels ziedende storm voor een deel in de rug het initiatief. Met succes want al na zes minuten strafte Ayrton Doll een enorme verdedigingsblunder ( terugspeelbal ) handig af en bracht Velsen op gelijke hoogte;1-1. Velsen voerde de druk op maar verzuimde in die specifieke periode de leiding te nemen. De krachten vloeiden weg op het uur maar de gasten konden daar geen gebruik van maken op het inmiddels zeer zompige veld. Het 1-1 gelijkspel leek gekoesterd te worden door de tegenstrevers tot minuut 90+2!
De achterste lijn van Velsen verzuimde bij de cornervlag de bal de bosjes in te rossen en betaalde daar de hoofdprijs voor. De Zouaven veroverden balbezit en brachten hun spits in stelling die hard en geplaatst de niet meer verwachte winst tot stand bracht. In de resterende vier minuten blessuretijd kon Velsen aanvallend geen vuist meer maken. De deceptie was groot. De gasten vierden de overwinning alsof ze de Champions League hadden gewonnen en Velsen droop gedemoraliseerd af. Zo dicht bij een verdiend punt maar uiteindelijk met lege handen het veld af.
‘’ Die bal hadden we in de vijver moeten knallen. Je moet niet zo gaan verdedigen zo vlak voor tijd. Ja , de ruimtes werden na een uur wat groter en we konden niet meer brengen wat we vlak na rust goed deden. We stopten zoveel energie in het duel. De moed zakt je dan behoorlijk in de schoenen. Wat een deceptie zeg!,’’ reageerde de verliezende coach die qua strijdlust zijn team beslist geen verwijten kon maken. Volgende week vrij en over twee weken thuis tegen laagvlieger Emmen. Nu al een zes puntenduel.
Tekst: Hans Akkerman
Foto’s: Frans van der Horst