Ronde 1 was een ’’free ride’’ voor Stormvogels want Nita had te weinig inhoud om de Zeewijkers te verontrusten. Ronde 2 bracht Olympia ’25 naar Zeewijk toe. De Hilversummers versloegen in Loosdrecht na verlenging met 1-3 de tweedeklasser, dus Stormvogels wist in ieder geval dat het op een stugge tegenstander en een team met veel meer kwaliteiten zou stuiten.
Het was warm, zeer warm zaterdag in Zeewijk. De spelers waren goed geïnstrueerd over de tegenstander maar soms is dat gewoon niet genoeg. Dat bleek zaterdag maar weer eens meer want een balvaardig Olympia ’25 was duidelijk een maatje te groot. ’’Dit was niet genoeg en ook wel een kwestie van kwaliteit hoor,’’ analyseerde een teleurgestelde maar ook uiterst reële Patrick Krop na afloop.
Al binnen twee minuten gaven de Hilversummers hun visitekaartje af. Hun snelle en begaafde linkerspits slalomde en denderde met speels gemak langs twee tegenstanders en zijn voorzet werd eerst nog wel even gemist maar de daarop volgende perfecte cross werd door uitblinker Marouan Halouchi perfect met het hoofd verlengd. Maar Milan van Essen repareerde vier minuten later al weer het deficit en in die fase leek het nog alle kanten op te kunnen gaan. Leek, want de balvaardige gasten sloegen in minuut 20 en 30 wederom genadeloos toe.
Eerst leidde twee briljante schijntrappen van Nasser El Aissati de 1-2 in en toen 10 minuten later een perfecte voorzet met het hoofd werd verlengd door wederom Halouchi, zaten de gasten op rozen en in een zetel. En Stormvogels dan? Een kopbal van Milan van Essen miste snelheid en een inzet van Jan Koridon belandde op de voet van de jonge, onervaren onder 23 keeper van de gasten.
Kon Stormvogels het tij keren na rust? De wil was er wel degelijk maar nee dus. De gasten haalden weliswaar opzichtig hun voet van het pedaal af na de theepauze maar misten aanvankelijk dotten van kansen op 1-4, 1-5 en zelfs 1-6. Hun inzetten belanden een voor een ver over de goal bij de buren van SVIJ. Dat leek hun nog even duur te staan komen toen Brian Ezeoke een vrije trap 20 minuten voor tijd via de voet van een Hilversumse verdediger doel zag treffen; 2-3.
Kwam er nog een IJmuidens slotoffensief? Niet echt, want daarvoor opereerde Stormvogels te flets, was het veldspel te stroperig en ontbrak bij veel spelers het juiste balgevoel. Het positiespel was te voorspelbaar en traag, balaannames te matig en kansen ho maar. Vlak voor tijd scoorden de gasten na een geslaagde counter via natuurlijk alleskunner Marouan Halouchi ( 3 goals) 2-4 en dompelde Zeewijk in rouw en mineur. Hoewel, vriend en vijand waren het na afloop in de volle bestuurskamer roerend met elkaar eens: deze ploeg was gewoon weg een maatje te groot voor Stormvogels en trok dan ook meer dan verdiend aan het langste eind.
Wederom kon Stormvogels een sportief prima seizoen geen goed gevolg geven maar opgeven doen ze niet en het vizier is nu al weer nadrukkelijk gericht op seizoen 2023/24.
Hans Akkerman