Ouderwetse derby op Kap Nou
Waar derby’s meestal niet de verwachtte spanning en strijd brengen was het vandaag 100% het tegendeel.
SVIJ mocht het thuis opnemen tegen Waterloo van net over de spoorbomen. Waterloo de club van ontheemden, want dat mag je inmiddels wel stellen. Iedere week is de club in het nieuws. Omdat besloten is het prachtige sportterrein te verkopen aan een projectontwikkelaar, zodat er voor veel geld nieuwe exclusieve woningen kunnen worden gebouwd. 100 jaar geschiedenis wordt te niet gedaan en de clubmensen en spelers moeten het maar uitzoeken.
Dit is geen politiek artikel, maar ook SVIJ krijgt met de woonproblematiek te maken. In plaats van echt huizen te gaan bouwen aan het Helmduin (naast SVIJ) is de Gemeente voornemens om hier maar een stapel flex woningen neer te plempen. Voor allerlei groeperingen. Tsja, we gaan zoveel mogelijk kwetsbare medeburgers maar weer bij elkaar zetten in een toch al kwetsbare wijk. Ach, de Gemeente Velsen kent maar twee keuzes Zeewijk of Velsen Noord. Dit geheel terzijde.
Vandaag op Kap Nou de derby SVIJ-Waterloo. Beladen. Vader Nico en zoon Raoul van den Berghe tegenover elkaar. En ook nog eens de oude ploeg van de SVIJ trainer.
SVIJ startte furieus, dit leidde al in de eerste minuut tot een grote kans voor Alex Barzilay. Hij had eigenlijk moeten afleggen op Kevin van Leeuwen. Keeper Ali Al-Kueb redde uitstekend. Waterloo wist de bal eigenlijk hierna niet goed uit te verdedigen. Leon Plug veroverde de bal speelde Kevin van Leeuwen vrij. Hij vond bij de tweede paal Mitchel Geeven en de 1-0 was een feit.
SVIJ bleef doordrukken, maar langzamerhand kwam Waterloo ook beter in het spel. Een vrije trap van SVIJ op de zestien van Waterloo kwam slecht voor en in de omschakeling wist Maher Bada uitstekend af te ronden en de 1-1 stond op het scorebord. SVIJ was het kwijt. De ruimtes werden weer te groot en dat was voor het hardwerkende middenveld niet te belopen.
In de 38ste minuut wist de met een schouderblessure spelende Raoul van den Berghe, de fysiek ijzersterke Angelo Holthuis te vinden. Hij legde de bal uitstekend af en de tweede van Bada was een feit. SVIJ herstelde zich en kwam terug in de wedstrijd, waarin de scheidsrechter kwistig met gele kaarten strooide, voor de rust al 4 stuks. Op slag van rust speelde Nabil Hussein goed diep op Kevin van leeuwen die in de korte hoek Al-Kueb verraste. Met 2-2 de rust in. Een rust die ook nodig was want de spelers streden alle 22 voor iedere meter.
In de tweede helft weer een beter voetballend SVIJ al bleef Waterloo in de omschakeling gevaarlijk. Jammer was dat iedere overtreding voor de scheidsrechter aanleiding was om weer geel te geven. Het duurde tot de 30ste minuut voor er weer gescoord werd. Van 25 meter liet Mitchel Geeven met een enorme pegel Al-Kueb kansloos 3-2.
Na een overtreding van Dion Adema op Alex Barzilay moest Waterloo met 10 man verder. SVIJ leek hiervan te gaan profiteren, echter een misverstand op het middenveld leidde tot balverlies. Leon Plug was niet in staat om Angelo Holthuis goed te verdedigen en Maher scoorde zijn derde dus 3-3 in de deze zeer spectaculaire derby. Ondertussen waren de Jesper van Velzel en Didier de Bie in het veld gekomen voor de moegestreden Mitchel Geeven en de zeer goed spelende Hassan Alikiali.
In de 85ste minuut zag Tim Mensink, De Bie achterin de zestien vrij staan, zijn pass was op maat en De Bie schoot de bal voortreffelijk binnen. Feest bij SVIJ, wat hierna tegen 10 man de bal goed in de ploeg hield en niet meer in de problemen kwam.
Een waar spektakel stuk wat uiteindelijk dus door SVIJ werd gewonnen. De oogst van 8 gele kaarten (eerlijk verdeeld) en 1 rode kaart plus 7 doelpunten, maakte het tot een duel waarin alles zat.
In de zeer volle kantine duurt het feest onder leiding van zanger Matt Jackson nog tot laat in de avond.
Met dank aan Peter Barzilay
Foto’s: Marco Wigchert
