Moeizaam gelijkspel voor Velsen

Twee weken had Ronald Dooijeweerd de tijd om zijn manschappen optimaal te prepareren voor het duel tegen TAC’ 90. waar eerder dit seizoen met 3-1 werd verloren. Vorige week immers kwam het uitduel tegen Alphense Boys te vervallen vanwege Corona-gedoe.

Velsen doet het dit seizoen heel matig tegen staartploegen. Tegen laagvliegers zoals S.D.O, Emmen en TAC werd slechts een schamel puntje gesprokkeld in drie duels. Fusieclub TAC, 90, een van oorsprong Surinaams/ Hindoestaanse Haagse vereniging, kende sportief een stormachtig decennium want in 10 jaar van de 4e klasse naar de hoofdklasse toe is een prestatie van belang.

Velsen bleef zondag steken op een 1-1 remise na een flets duel zonder veel grote kansen.’’ Het is om moedeloos van te worden zeg. Je mag achteraf nog blij zijn met een punt maar wat geef je het weer weg zeg. En die tegengoal: dat mag toch niet op dit niveau,’’ somberde een zichtbaar teleurgestelde Ronald Dooijeweerd na afloop. Velsen startte fris en fruitig, toonde aanvallend de nodige intenties, creëerde weliswaar geen opgelegde kansen maar had duidelijk de overhand de eerste 20 minuten. Maar naarmate de eerste helft vorderde, kwamen de gasten, een elftal met maar liefst zes verschillende nationaliteiten, beter in de wedstrijd en verprutsten een juweel van een kans. Oog in oog met keeper Bas Schol faalde de Haagse spits jammerlijk en kroonde Schol zich op dat specifieke moment tot de held van het duel door het schot te pareren.

Na rust kwam Velsen aanvankelijk nauwelijks nog in het spel en zag de gasten het initiatief nemen. Dezelfde Bas Schol ontpopte zich plotseling tot de grote schlemiel toen hij op het uur een vrije trap uit de hoek wilde duiken maar de bal uiterst knullig onder hem door zag belanden; 0-1. Een zeperd van heb ik jou daar! De irritatie sloeg toe bij Velsen, met name naar de scheidsrechte die te lankmoedig zou optreden tegen opzichtige duikpartijen en vermeende krampgevallen van de tegenstander. Een tegenstander die ook nog druk aan het wisselen sloeg wat hun veldspel beslist niet ten goede kwam.

Het leek een zure middag te worden voor Velsen maar tien minuten voor tijd dan toch nog een spaarzaam aanvallend hoogtepunt en de handen konden massaal de lucht in. Marc Kloosterboer vond Ayrton Dol en die kopte van dichtbij en beheerst de zo fel begeerde gelijkmaker tegen de touwen;1-1. Plotseling kreeg Velsen de geest en ging verwoed op jacht naar drie punten maar het miste voorin net dat beetje overtuiging, gogme en voldoende aanvallers in de zestien meter om sneaky drie punten als nog in de spreekwoordelijke tas te kunnen stoppen. Sneaky, want daarvoor was het spel, zeker aanvallend, wederom te stroperig en onder de maat. Zeker in thuiswedstrijden dit seizoen een terugkerend tweewekelijks ’’dingetje.’’

Hans Akkerman