Martijn’s column: De KNVB, weg ermee!

Ok, de titel hierboven is ietwat gechargeerd. Daarentegen zijn er in het land diverse clubs die er wel zo over denken. Uit directe bron weet ik dat er diverse clubs in verschillende regio’s zijn – ook regio Haarlem – die in kaart aan het brengen zijn of er mogelijkheden zijn om zelf competities te organiseren. Waarom? Uit onvrede over diverse ideeën, initiatieven en de vorm van communicatie van onze voetbalbond. ‘Onze’ voetbalbond, maar zo voelt het voor velen inmiddels niet meer.

Wij van Voetbal in Haarlem komen geregeld in de bestuurskamer van zo’n 30 voetbalclubs uit onze omgeving. De geluiden van irritatie over het wanbeleid binnen de KNVB worden steeds sterker. Is het niet bij onze Tweede Divisionist Koninklijke HFC over licentievoorwaarden of een winterse transferperiode, dan is het wel bij kleinere clubs als United/DAVO of VVH Velserbroek over de nieuwe spelvormen bij de jeugd. Ik begrijp heel goed dat onze bond nooit iedereen tevreden kan stellen. Dat is simpelweg onmogelijk met 1,2 miljoen leden. Maar zoals het nu gaat is ongeoorloofd. Als organisatorisch orgaan zou er gezorgd moeten worden voor structuur, voor rust en voor saamhorigheid. Veel dingen verlopen uitstekend en bepaalde veranderingen zijn goed, maar heel veel andere zaken niet.

Om te beginnen wordt er veel geklaagd over de manier van communiceren. Er worden geregeld informatieavonden georganiseerd bij clubs, zodat de KNVB (de clubondersteuners) mondeling kan uitleggen wat er gaat veranderen of hoe er met bepaalde zaken om kan worden gegaan. Dat deze avonden er zijn lijkt me uitstekend. Clubs hebben informatie en ondersteuning nodig en op deze manier wordt dat gedeeltelijk geboden. Maar welke zin wordt er op zo’n avond het meest gebruikt, wanneer iemand van een club een vraag heeft? “Daar komen we op terug.” En dat gebeurt niet. Clubs zitten met de handen in het haar.

Er zijn een aantal verenigingen in onze omgeving – denk aan bijvoorbeeld HBC en DSS – die het organisatorisch goed voor elkaar hebben en die een gezonde begroting hebben. Het is logisch dat deze twee sterke clubs geen moeite hebben met bijvoorbeeld de nieuwe spelvormen bij de jeugd. Genoeg vrijwilligers en genoeg financiële middelen om de wijzigingen door te voeren. Voetbaltechnisch zijn er ook voordelen aan te dragen, dus clubs waarbij de jeugd op goed niveau voetbalt spinnen waarschijnlijk garen bij de nieuwe vormen.

Maar hoe zit het met de rest? De kleinere clubs hebben weinig vrijwilligers en weinig geld. Hoe moeten die dit bolwerken? Deze vraag wordt ook aan de bond gesteld. De antwoorden: “Daar komen we op terug”, of nog mooier “Jullie kunnen als clubs gezamenlijk doeltjes kopen”. Het toppunt: “De doeltjes die nu vastzitten aan het hek kunnen worden losgeschroefd.” Het is te idioot voor woorden. Kinderen moeten onderling wedstrijdjes gaan spelen, zonder op reis te gaan met z’n allen gepropt in een auto. Bij de tv-serie All Stars zat een liedje met daarin de tekst “Zaterdag was de mooiste dag van de week, want als je naar je vriendjes keek. Er ging weer heel wat gebeuren…” Ja KNVB, dat is dus straks niet meer.

Wat mij persoonlijk tegen de borst stuit zijn de columns van de Directeur Amateurvoetbal, Jan Dirk van der Zee. Columns zijn bedoeld om te prikkelen en om lezers na te laten denken over het onderwerp van de column. Nou, meneer Van der Zee, dat gebeurt. De columns worden op een arrogante manier gebruikt om uit te leggen waarom bepaalde zaken wijzigen. Clubs lezen in deze columns dat er iets gaan veranderen. Het woord ‘vergoelijken’ past prima. Voorbeeld: Clubs worden met de nieuwe spelvormen geconfronteerd met enorme uitgaven en de roep om vrijwilligers. Wat zei Van der Zee vorige week in het Algemeen Dagblad? “De clubs worden er helemaal gek van en ze worden op kosten gejaagd.” Uhm, mis ik iets of zorgen jullie hier grotendeels zelf voor? Zie jij de tegenstellingen? Moeilijk te begrijpen.

Ik ben bang dat de KNVB zorgt voor een harde scheiding in de voetbalwereld. Kleine clubs met een beperkte groep vrijwilligers en weinig financiële middelen gaan omvallen. Kinderen – lees: bloemetjesplukkers of sterrenkijkers – gaan stoppen met voetballen. Dat gaat leden kosten. Een domino-effect.

Afgelopen weekend plaatsen wij op ons Twitter-account een bericht aan Van der Zee naar aanleiding van het eerder genoemde artikel in het Algemeen Dagblad. Ik ben namelijk van mening dat de bond moet zorgen voor structuur, overzicht en plezier. Zie de afbeelding hierboven, maar bekijk vooral zijn reactie. Snap jij het nog? Ik niet. Onze algemeen directeur voelt zich aangevallen en leest alleen het woord ‘juristen’. Prima, punt is gemaakt. Bedankt.

Lieve KNVB, kijk en luister eens naar het leeuwendeel van de voetballers in plaats van het selecte groepje clubs en spelers dat jullie nu bereiken. Samen sterk toch?

Martijn

Wil je reageren op deze column? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.

MARTIJN PRINSEN, 1982. Initiatiefnemer van Voetbal in Haarlem. Opgegroeid in het Haarlemse. 25 jaar gevoetbald bij Schoten, Kennemerland, Onze Gezellen en Haarlem-Kennemerland. Inmiddels niet meer tussen de lijnen te vinden, maar daarbuiten. Afgestudeerd onderwijzer en daarnaast actief (geweest) in de zorg en detailhandel. Voorzien van erfelijke taaltik en lichte dwangmatige nijgingen. Vader van twee mooie meiden, Nikki en Floor.