De twee overwinningen op rij voor Velsen kwamen als meer dan geroepen. Zeker omdat twee naaste concurrenten afgelopen week na weken met nederlagen ook weer eens de volle buit binnen haalden. De 1-3 uitoverwinning op hoogvlieger Be Quick 1887 was een regelrechte sensatie.
Zaterdagmiddag kwam S.J.C. op bezoek. Ook al een kampioenskandidaat met de nodige ambities. Uit in Noordwijkerhout nam Velsen maar liefst een 0-4 voorsprong maar zag die voorsprong verdampen als sneeuw voor de zon en mocht van geluk spreken dat de 3-4 winst nog over de streep getrokken kon worden.
Alle ingrediënten waren er voor een heerlijke voetbalmiddag. Prachtig weer en minuten voor aanvang klonk Wolter Kroes uit de luidsprekers met zijn evergreen ‘’ Wat een heerlijke dag’’ een lied met profetische waarden bleek achteraf want vanaf de eerste balomwenteling ontspon zich een heerlijk, fascinerend schouwspel van twee ploegen die vol de aanval zochten in een sportieve sfeer.’’ We lieten ons aanvankelijk in het seizoen inzakken maar dat leverde te weinig resultaat op. Nu spelen we pressing over het hele veld,’’ analyseerde Ronald Dooijeweerd.
S.J.C. nam weliswaar het initiatief met snelle, bekeken aanvallen en strakke voorzetten over de vleugel maar het ijzersterke centrum van Velsen gaf geen krimp. Elke voorzet of verfijnde steekpass werd geneutraliseerd. Na een minuut of twintig kopte Marc Kloosterboer, die eerder al hard voorlangs had geschoten, op de lat en de ijverige Richie Agyapong werkte de terug kaatsende bal over de doellijn en toen een minuut voor rust Bruce Ket ongehinderd en van dichtbij op aangeven van Ayrton Dol, met speels gemak 2-0 aantekende, zat Velsen eigenlijk al op rozen.
S.J.C. voerde na rust het tempo op, creëerde nog aardig wat schietkansen maar zag een keer of vijf de ‘’Man of the Match’’, Velsen-goalie Bas Schol, als winnaar uit de strijd komen. De gasten bleven de aanval zoeken. Ze lieten daardoor de nodige ruimte voor Velsen om te counteren maar die slaagden er maar niet in een alles beslissende eindpass en treffer te produceren. Net dat beetje scherpte ontbrak dan. Het eindsignaal kwam als geroepen en alles wat Velsen een goed hart toedraagt, verliet met een wel heel goed gevoel het veld. ’’De laatste drie wedstrijden hadden we gehoopt en gerekend op vijf punten en het zijn er maar liefst negen geworden. Het kan raar lopen toch? Deze zege was een ultieme teamprestatie voor onze smalle selectie,’’ glunderde de winnende coach Ronald Dooijeweerd die met zichtbaar genoegen constateerde dat zijn team de laatste paar weken veel progressie heeft geboekt.
‘’Maandag gaan we naar de Zouaven toe en hopen weer te stunten. We zitten in een flow en kijken of we deze heerlijke zege een passend vervolg kunnen geven,’’ aldus Dooijeweerd die klassenbehoud een stuk dichterbij ziet komen. Er is een gat geslagen van maar liefst acht punten met de bedreigde plekken en daar had niemand drie weken terug rekening mee gehouden in Driehuis. Zoals Neerlands huisdichter Bredero het al eens treffend omschreef: ‘’Het kan verkeren’’!
Hans Akkerman
Foto: Frans van der Horst