Hoe onheil rivalen bij elkaar bracht

27 december 2022. 19:55 uur. Café de Wildeman. Ik heb afgesproken met twee mannen die elkaar aan het begin van dit jaar sportief gezien nog niet konden luchten of zien. Tot er in die ene nacht een ernstig ongeluk gebeurde op de Rijksstraatweg in Haarlem-Noord. De een is er een van Schoten. De ander van, toen nog, Onze Gezellen.

Ik heb het hier over Milko Pieters en Mike de Groot. Twee mannen met een duidelijke mening. Grote bek, klein hart. Met hen blikken we terug op een, licht uitgedrukt, heftig jaar. “Laten we zeggen dat we allebei winnaars zijn”, begint Pieters over die rivaliteit. “Alles is geoorloofd om te winnen.” 

De verhoudingen tussen de twee veranderen plotseling in die ene nacht in mei. Mike de Groot is die avond met een groep vrienden naar de Vrienden van Amstel. Zijn fiets is eerder die avond stuk gegaan en hij kan vanaf Station Haarlem mee terug rijden met SVIJ-spits Mitchel Geeven die wordt opgehaald door zijn vrouw.

Een paar minuten later gaat het vreselijk mis. Een tegemoetkomende auto rijdt veel te hard en kan ter hoogte van de Van Nesstraat zijn auto niet onder controle houden. Een frontale botsing op de Rijksstraatweg ter hoogte van de Spaarnhovenstraat is het gevolg. Het leven van meerdere gezinnen wordt helemaal overhoop gegooid. Later blijkt de bestuurder veel te veel alcohol in zijn bloed te hebben.

Vlak voor het ongeluk fietst Milko Pieters nietsvermoedend naar huis. “Ik kwam van een verjaardag en fietste vanaf Delftwijk richting de Cronjé. Opeens was er een enorme klap. Dat is niet goed dacht ik en reed terug. Wat ik aantrof was een grote ravage. Ik liep naar de auto en zette mijn been onder de rug van de man die half uit de auto hing. Op dat moment had ik nog geen idee wie er in de auto zaten. Ik herkende ze gewoon niet. Het enige wat ik dacht was dat hij moest blijven waar hij zat. Ik wilde niet nog meer schade aanrichten dan dat er al was. En geloof me, het zag er echt niet goed uit. Zijn benen stonden in bepaalde hoeken behalve in de juiste. Begon hij me toch een partijtje uit te schelden. Pieters! Lange idioot! Haal me er uit! Maar ik had zoiets van dan maar ruzie. Jij blijft waar je nu bent.” Enige momenten later besefte hij pas met wie hij te maken had.

“Ik was door de klap vanaf de achterbank met mijn hoofd op het dashboard terecht gekomen”, vult De Groot aan. “Ik wilde die auto uit maar Milko zorgde ervoor dat ik bleef zitten waar ik zat. Dat is maar goed ook en daar ben ik hem echt dankbaar voor. Ik heb sowieso heel veel respect en waardering voor wat Milko die nacht voor mij en mijn tweelingbroer heeft gedaan. Bob zat niet in de auto maar was na enkele minuten ter plaatse.”

Voor De Groot en Geeven waren de gevolgen lichamelijk het grootst. Geeven brak twee rugwervels. De Groot zijn beide bovenbenen. Tel daar meerdere breuken in andere ledematen en snijwonden bij op. “We werden alle drie meteen naar het ziekenhuis gebracht. In het VUMC aangekomen werd ik meteen gescand en geopereerd. Ik was niet stabiel genoeg voor de volledige operatie. Ondertussen was Bob onder politiebegeleiding naar het VU gebracht. Mijn vriendin en ouders werden door de politie gebeld omdat ze niet wisten of ik het zou redden. Van dat hele weekend weet ik eigenlijk niets meer. Ik stond stijf van de pijnstillers en zondag werd ik voor de tweede keer geopereerd van 08:00 tot 18:00. Toen zijn er bij beide benen pennen in mijn botten geplaatst. Vanaf mijn heupen tot net boven mijn knieën. Eigenlijk zou de operatie maar vier uur duren maar omdat mijn linker bovenbeen helemaal verbrijzeld was duurde dit bijna tien uur.”

Wat volgt is een lange periode van revalidatie. Eerst twee weken in het ziekenhuis. Daarna 8,5 week in Heliomare. Eind juli mag hij naar huis. “Maar dat was wel zwaarder dan ik van te voren had gedacht. Je moet overal rekening mee houden. Goed plannen vooral. Alles kost energie. Als ik bijvoorbeeld heb gedouched moet ik daar van bijkomen. Als ik naar bed ga moet echt alles klaar staan voor de volgende dag. Ik kan niet zoals vroeger tien keer de trap op en af als ik iets vergeten was. Je voelt je een oude man. Dat is soms wel frustrerend. Ik heb nooit rekening hoeven houden met dat mijn lichaam iets niet kan.”

De Groot heeft geen emoties als hij beelden van het ongeluk ziet. “Ik heb de foto’s en filmpjes van een nieuwsfotograaf ontvangen. Natuurlijk ziet het er indrukwekkend uit maar ze doen me niet veel.” Waar meer emotie bij komt kijken hoe de veroorzaker van het ongeluk met de hele situatie is omgegaan. “Ik vind het jammer dat er nooit sorry is gezegd. Iedereen verdient in mijn ogen een tweede kans. Maar dan moet je wel de ballen hebben om die stap te nemen.”

“Ik ga er vanuit dat ik nooit meer voetbal. Dat is natuurlijk niet leuk. Maar het belangrijkste is dat ik straks weer gewoon kan functioneren zonder hulp en leuke dingen kan doen met mijn gezin. Daar ga ik voor.”

Een dag na ons gesprek krijgt Mike de Groot slecht nieuws. Hij moet opnieuw aan beide benen geopereerd worden. De botten moeten opnieuw opgeboord worden en er komen dikkere pennen in. Het aangroeien van de botten komt niet op gang. “Een flinke tegenvaller maar het is nodig want zo kom ik niet vooruit in mijn herstel. Op naar een beter 2023!”

Ook het leven van Milko Pieters stond dit jaar ineens op zijn kop. Eerder dit jaar werd er een melanoom verwijderd onder zijn voet. “Ik kon lange tijd niet lopen. Je schrikt je helemaal de kolere als je zulk nieuws krijgt. Kanker. Ik? Rot op! Gelukkig gaat het nu wel weer wat beter maar ik ben nog niet klaar. 5 januari krijg ik een PET-scan. Als die schoon is word ik weer wat rustiger. Ik krijg wel immuuntherapie. Daar word ik heel moe van. Dan lig ik er een paar dagen af. Dus dat gevoel van een oude man bij Mike herken ik ook wel. 2023 kan alleen maar beter worden. In 2022 heb ik er in ieder geval een vriend bij gekregen!”

Tekst en hoofdfoto: Danny Prinsen
Foto ongeluk: Michel van Bergen / Mizzle Media
Foto ziekenhuis: eigen foto Mike de Groot

Mijn dank gaat nogmaals uit naar Milko en alle familie, vrienden, collega’s en bekenden die me hebben gesteund en blijven steunen. Dit geeft mij enorm veel kracht. Ik wens iedereen een gezond 2023 en denk erom, rij niet met alcohol op!
Mike de Groot

Later vandaag volgt er ook nog een indrukwekkend gesprek met Mitchel Geeven. Hij sprak met Peter Barzilay over het ongeluk en de gevolgen ervan.