Kan het nog duidelijker? Een doelsaldo om van de watertanden (67-8), 20 duels gespeeld en slecht één enkele remise en de conclusie kan er dan er ook maar één zijn: H.B.C. stond dit seizoen op eenzame hoogte en zal als de voortekenen niet bedriegen ook volgend seizoen in de 1e klasse een rol van betekenis gaan spelen.
Jarenlang een titelkandidaat in de 4e klasse met een jonge selectie maar altijd was er wel een team dat net even constanter was en in de nacompetitie ging het dan vervolgens telkens mis. Het roer werd een paar jaar terug drastisch omgegooid. Er kwamen spelers van buiten binnen ( vaak met een H.B.C. -DNA) en de gemiddelde leeftijd steeg navenant. Met succes want de club zit momenteel in een flow!
Organisatie op orde
H.B.C. heeft organisatorisch zijn zaakjes goed voor elkaar. Ruim 1000 leden, een vriendengroep met 140 leden, een smaakvol clubhuis, een gedegen jeugdopleiding en een selectie die minimaal eerste klasse waardig is. Vlak voor het duel een enorme rookontwikkeling want maar liefst 18 rookfakkels in de clubkleuren zorgden even voor een zeer dichte mist. Zondag kwam laagvlieger A.S.C. uit Oestgeest langs en als die al de illusie hadden dat er wat te halen viel, dan konden hun aspiraties al na vijf minuten de prullenbak in. Uitblinker Jeroen de Bruijn tikte van dichtbij raak nadat Shady Shehata ( speelde zijn 100e duel) eerst nog de lat raakte. De Heemstedenaren namen de gasten bij de lurven en combineerden er fris en fruitig op los. Na een half uur konden de enorme bierflessen al uit de ijskast worden gehaald. De keeper uit Oestgeest ‘’verslikte’’ zich in een afstandsschot van Shady Shehata en het duel was eigenlijk al gespeeld.
Oud-voorzitter Rob Roomeijer dronk een (kampioens)biertje in de rust in de bestuurskamer en proostte al bijna op het aankomende succes. ’’Dit kan toch niet meer misgaan?, oordeelde de man die ruim 25 jaar bestuurlijk de kar trok als voorzitter en vandaag de dag de club vertegenwoordigd in de bestuurskamer(s). Inderdaad, de tweede helft kon schriftelijk worden afgedaan. Jasper Ketting wisselde nog een half elftal, zag wie anders dan de ongelooflijk energieke Jeroen de Bruijn nog 3 -0 aantekenen. Ook het slotakkoord werd ingevuld door de ontketende en nauwelijks af te stoppen de Bruijn. Met zijn rug naar de goal produceerde hij twee minuten voor tijd zijn derde en H.B.C., s vierde goal. Met een heuse bicycle kick, in de lucht hangend, verschalkte hij de keeper van A.S.C. en zette de 4-0 eindstand op het scorebord. Het laatste fluitsignaal kwam niet veel later en de ontlading bij spelers en staf was inspirerend om te zien op een prachtige zomerse middag met zo’n 400 supporters langs de lijn.
Nieuwe uitdaging
Een ambassadeur van de K.N.V.B. reikte als eerste een medaille uit aan gelegenheidsaanvoerder Menno Grijsen die na rust binnen de lijnen kwam. ‘’Grappig, vier jaar geleden promoveerden we vanuit de vierde klasse en wonnen de MidWest Cup bij Spaarnwoude. Ik zei toen al tegen je dat we binnen een paar jaar in de eerste klasse zouden spelen. Althans, dat was onze ambitie. Dat is gelukt en dat stemt mij heel tevreden. Kijk: ik ben geen basisspeler meer, simpelweg omdat er nu bij ons betere spelers rondlopen. Of ik volgend seizoen blijf? Ja, daar ga ik wel van uit. Volgend seizoen weer een nieuwe uitdaging in de eerste klasse, Ik ben heel benieuwd hoe we ons daar gaan manifesteren maar ik heb goede hoop dat we ons mannetje zullen staan,’’ analyseerde de dolgelukkige clubman hoopvol die zich met zijn voetbalmaten ongetwijfeld ging opmaken voor een zeer lange nazit.
Hans Akkerman