Na een intensieve oefencampagne liep Velsen vorige week in de ouverture teleurstellend tegen een 1-0 nederlaag aan. Dat vond plaats in Rotterdam tegen V.O.C. Trainer Ronald Dooijeweerd was not amused.’’ Het ging stroef, we waren angstig, het baltempo was te laag, het spel oogde onwennig en we hebben niets gebracht,’’ analyseerde hij kritisch na afloop. Zondag tegen het Groningse Be Quick 1887 dus alle energie gericht op eerherstel. De opponent uit Haren opende vorige week thuis met een eclatante 3-0 zege op T.O.G.B., dus Velsen wist dat het vol aan de bak moest.
Dat diende te gebeuren met wat personele wijzigingen want het zit even bepaald niet mee in Driehuis qua blessures al zo vroeg bij een paar sterkhouders. Daniel Zuiverloon ontbrak vanwege een onwillige hamstring en spits Marc Kloosterboer viel dinsdag in een oefenduel uit met een spierscheuring. Het leverde youngster Daan Tervoort een basisplek op.
Een paar seconden na het 0-0 gelijke spel tegen Be Quick had Daan Tervoort nog genoeg lucht om zijn ervaringen te delen op een warme nazomerse middag.’’ Tja , een punt gewonnen of twee verloren? Poeh, een dubbel gevoel eigenlijk. Na een aarzelende start voor rust kwamen we steeds beter in ons spel. Als het een bokswedstrijd was geweest, hadden we zeker op basis van de tweede helft een kleine puntenoverwinning verdiend,’’ vond de 20- jarige linksbuiten die van de zomer na zes jaar V.S.V. verliet om drie klassen hoger een basisplek af te dwingen.
Daan Tervoort sloeg de spijker op de spreekwoordelijke kop. Velsen startte matig, zonder dat de gasten voor veel doelgevaar zorgden. Ze koesterden balbezit, maar meer ook niet. Naarmate de eerste helft vorderde, gooide Velsen alle schroom van zich af, zag dat er wat te halen viel tegen een tegenstander die aanvallend nauwelijks een vuist kon maken. Velsen kreeg geen hele grote kansen maar verzuimde vooral vanaf de vleugels de spitsen te bereiken. Na de rust was het Velsen dat de toon zette maar keer op keer bleef de allesbeslissende voorzet op maat achterwege. Er waren wel kansjes maar niet meer dan dat, dus het gelijke spel voelde een beetje als een overwinning na een bar slechte ouverture in Rotterdam.
Daan Tervoort:’’ Vorige week was het niet best. Uit dit duel kunnen we de positieve dingen distelleren want tegen een goede tegenstander nauwelijks kansen weggeven is prima toch?,’’ aldus Tervoort die wél even moet wennen aan het niveauverschil.
Daan Tervoort sluit af:’’’ Dat kun je wel zeggen hoor. Het is voor mij behoorlijk aanpoten. Vanmiddag liep ik in het begin achter mijn tegenstander aan die supersnel was en dat was ik niet gewend. Bij V.S.V. nam ik een bal aan en kon daarna visualiseren wat ik dan ging doen. Op dit niveau lukt dat niet. De trainingsintensiteit is ook niet te vergelijken. Vooral als we op de training 4 tegen 4 spelen want dan heb je nauwelijks tijd om te handelen. Laten we vooral realiseren met elkaar dat dit duel ons het gevoel kan gevent dat we mee kunnen in de hoofdklasse. Alleen wat scherper zijn in de buurt van de goal van de tegenstander. Dat moet beter.’’
Hans Akkerman
Foto: Frans van der Horst