Zeven wedstrijden al zonder nederlaag voor Telstar. Ongekend in Velsen-Zuid. Het enthousiasme viert hoogtij zag je donderdagavond na de indrukwekkende bekerzege op Helmond Sport, de revelatie in de KKD. Veel lachende gezichten en enthousiasme bij de supporters. Daarom werd er met meer dan gemiddelde belangstelling uitgekeken naar de vissersderby.
Volendam startte dramatisch met drie nederlagen op rij maar heeft de weg omhoog gevonden. Niet zo verwonderlijk als je naar hun selectie kijkt en dan in het bijzonder naar de aanvalslinie. Henk Veerman, Robert Mühren, Bilal Ould-Chikh en de recent aangetrokken Elvis Manu en Brandley Kuwas hebben een reputatie hoog te houden. Het stadion liep vol, de Noord-tribune ging open, het bomvolle bezoekers vak kleurde massaal ‘Oranje; en de verwachtingen waren hoog gespannen. “Als speler maakte ik uit tegen Volendam ooit mijn basisdebuut en raakte geblesseerd,” wist Anthony Correia zich nog te herinneren.
Voorgerecht
Alles klopte zondagmiddag. Heerlijk nazomersweer en al twee uur voor het duel stond het plein vol. Tientallen Volendam-supporters melden zich vroeg voor een (uitverkocht) luncharrangement en de voertaal plat-Volendams. Ze vormden een meerderheid in de volgelopen business ruimte. In dezelfde ruimte gingen ze vooraf toepasselijk langs met gratis zoute haring die gretig aftrek vond. De spandoeken mochten er ook wezen en één exemplaar van Volendam viel nadrukkelijk op: We Rule these Seas en maar liefst 3566 voetbal fans hadden een plekje gevonden.
Hoofdgerecht
De eerste helft had alles wat voetbal zo leuk maakt: twee ploegen die in een moordend tempo de aanval zochten. Telstar met afstand de gevaarlijkste, al koesterde Volendam het meeste balbezit. Maar liefst negen maal konden de thuisfans opveren, maar keer op keer redde de Volendam-sluitpost, werden schoten geblokt of gingen net over en naast. Dan krijg je maken met de overbekende voetbal wet: als je zelf niet scoort… dan! En, ja hoor. Na een corner ontstond er op het half uur een mêlée van spelers en na wat klutsgedoe frommelde Henk Veerman, tegen de kansenverhouding in, de bal over de lijn; 0-1.
Telstar toonde karakter en met dé aanval van de middag was er weer evenwicht. Zakaria Eddahchouri vond Mees Kaandorp bij de tweede paal en zijn perfecte kopbal vond Youssef El Kachati die de 1-1 aantekende. Na rust ging ‘de storm’ enigszins luwen, maar veerden de thuisfans na 55 minuten weer op. En hoe! Youssef El Kachati vond Danny Bakker en die knalde Telstar op voorsprong; 2-1. Volendam schrok wakker, maar kon alleen in de lucht het verschil maken. Met succes. want op het uur een corner die de boomlange Henk Veerman doorkopte en van dichtbij door Alex Plat doeltreffend werd ingekopt; 2-2.
Spelers op tandvlees naar remise
In de laatste twintig minuten bleek dat de krachten nadrukkelijk wegvloeiden. Bij Telstar zaten er diverse spelers compleet doorheen en ook Volendam kon door zichtbare vermoeidheid aanvallend het verschil niet meer maken. Het eindsignaal werd dan ook door bijna een ieder beschouwd als verlossend. Telstar, met name voor rust, qua kansen superieur. Volendam het balbezit en constant de dreiging als er weer eens een hoge voorzet in de Telstar-defensie werd gepompt.
Toch kon een ieder wel leven met de einduitslag. Telstar verloor weer niet en toonde aan dat nacompetitievoetbal absoluut geen Fata Morgana hoeft te zijn. Daar hadden de meeste Telstar-fans voor het seizoen toch echt geen rekening mee gehouden. De Witte Leeuwen tellen nadrukkelijk mee en dat roept aangename herinneringen op van een paar jaar terug toen De Graafschap net iets gelukkiger was en promoveerde!
Tekst: Hans Akkerman
Foto: Voetbal in Haarlem