Geen egoïstischere wereld dan de voetballerij. Veel spelers denken aan zichzelf en verkassen voor een paar centen meer naar een andere club. Gelukkig zijn er uitzonderingen op die regel. Bij Schoten scoorde Lennaert Stuur 24 keer. Hij kan naar Velsen en EDO, maar speelt liever derde klas. Is Stuur verstandig, naïef, een idealist, heeft hij niet de drive of is hij iemand die zich wél aan zijn woord houdt?
Hoger niveau
Vrijdagavond 18.00 uur meldt Lennaert Stuur zich op het volle terras van De Jopenkerk. Het café ligt op een steenworp afstand van zijn studentenwoning. De zon staat strak aan de hemel en het Gerstebier en de Adriaan Wit strelen de tong van vele liefhebbers. Toch kiest de spits voor een colaatje. ,,Het is anderhalf uur voor de training. Ik pak zo mijn fiets, ga naar mijn ouders die nog in de Vogelbuurt wonen, pik daar mijn voetbaltas op en ga trainen.’’
Papegaaien
Het is een repeterende breuk die ook volgend seizoen opgaat. ,,Na het bericht in Haarlems Dagblad dat EDO en Velsen hadden gebeld, informeerden ook HBC, DSOV en Stormvogels. Ik heb een paar gesprekken gehad. Ik was wel benieuwd hoe dat nou zou gaan, maar ze zeggen allemaal hetzelfde. Ze hebben me allemaal zien spelen, hebben een gebrek aan doelpunten en hebben veel vertrouwen in mij.’’
Een glimlach breekt door op het gezicht van de nuchtere Haarlemmer. ,,Ik prik daar wel doorheen. Ik weet zeker dat ze me niet allemaal hebben zien spelen. Twee jaar geleden scoorde ik ook veel, toen belde er niemand.’’
Hoger niveau
Superlatieven schieten tekort als Jasper Ketting aan het woord komt over de goalgetter. ,,Lennaert is een speler waar veel trainers blij mee zullen zijn. Toen ik drie jaar geleden bij Schoten kwam, speelde hij op het middenveld. Gedurende dat seizoen heb ik Lennaert in de spits gezet en toen begon hij meteen te scoren. Omdat hij veel loopvermogen heeft zou hij zeker ook in een tweespitsensysteem uit de voeten kunnen. Hij is een plaag voor de verdedigers, omdat hij snel, handig en technisch is. Bovendien heeft hij veel loopvermogen én diepgang. Ik denk dat hij zeker een hoger niveau aan zou kunnen.’’
Vrijwilligers
Stuur echter heeft zijn hart verpand aan Schoten. Ik weet dat Michiel de la Mar wel de overstap naar Velsen heeft gemaakt en basisspeler is. Dat is knap, maar wat als ik overstap en een heel jaar in het tweede elftal moet spelen, daar heb ik geen zin in. Hier weet ik tenminste wat ik heb.’’
Dus blijft hij bij de club waar zijn vader een decennium in het eerste speelde en waar hij de eerste voetbaltrainingen kreeg van goedwillende vrijwilligers. ,,Mensen zonder trainersdiploma, maar die me wel het een en ander hebben bijgebracht.’’ Hij noemt Bert Buter en Aad van Loon, mensen die aan de club zijn blijven hangen. ,,Ik geloof dat Bert nu nog het programmaboekje voor thuiswedstrijden regelt.’’
Plan
,,We hebben een hechte groep met diverse personages. Dylan Speelman is stucadoor en werkt 60 uur per week terwijl Sjoerd Auwerda en ik nog studeren, sommige jongens zijn al vader en we spelen dan wel derde klas, we spelen niet voor de lol! Jasper Ketting had een plan toen hij kwam. Het eerste jaar zijn we gepromoveerd, vorige jaar misten we net de nacompetitie, maar dit jaar doen we wel mee. De bedoeling is dat we zo lang mogelijk mee gaan doen voor promotie.’’
Schillenploegen
Hij vervolgt. ,,We hebben het laten liggen tegen de laagvliegers. Wij verloren van VVH/Velserbroek, Spaarnwoude en Wijk aan Zee. Schillenploegen noemt Tom Jacob ze.’’
De verdediger is de hoofdtrainer voor komend seizoen. ,,Hij motiveert ons nu al aan het einde van de warming-up. Dan staan we in een cirkel en hitst hij de boel lekker op. Hij is wat extraverter dan Jasper die naar HBC gaat. We hebben met zijn alleen afgesproken dat we volgens jaar moeten promoveren.’’
T-splitsing
De vastberadenheid in zijn voetballeven miste Stuur lange tijd in zijn studie/werksituatie. Daar stond hij dan op zijn spreekwoordelijke T-splitsing. Linksaf wenkte nog immer zijn ooit gestarte studie Geschiedenis waarvoor hij in augustus zijn bachelor hoopt te behalen. ,,Maar ik ga daar verder niets mee doen’’, zo weet hij nu.
Rechtsaf lag een freelancecontract klaar bij Haarlems Dagblad. ,,Ik kan wel schrijven, maar ik kwam nooit met eigen nieuws aanzetten, dus dat werd niks.’’ Uiteindelijk heeft Stuur gekozen voor de derde optie. ,,De horeca trekt me wel. Ik heb een fulltime contract bij Stach waar ik eerst werkte als barista en nu in de nieuwe vestiging op de hoek van de Gedempte Oude Gracht/Botermarkt broodjes smeer, koffie zet en de zaak in richt. Mijn droom is ooit een eigen zaak te hebben.’’
Tekst: Peter Brink
Foto: Voetbal in Haarlem