Stel je even voor. Je speelt je officiële debuutwedstrijd voor Katwijk. Voor de club ook het eerste officiële duel in de Tweede Divisie. Na een half uur spelen zie je bij een 0-0 stand een lange bal aankomen. Je trekt een sprintje en zonder na te denken schiet je de bal met de binnenkant van je rechtervoet middels een volley in het doel van de tegenstander. Sportpark De Krom ontploft.
Mike van den Ban liet het gebeuren. Het overkwam de Haarlemmer niet. Nee, hij liet het gebeuren. Die dertiende augustus scoorde hij zelfs twee keer. Inmiddels zijn we twee maanden verder en heeft Mike zijn plek gevonden binnen Katwijk. De dynamische nummer tien is hard op weg om een publiekslieveling te worden, net zoals hij hiervoor bij Koninklijke HFC was. Hij werd al meerdere keren verkozen tot ‘man of the match’ en schoot hoogstpersoonlijk zijn club naar de laatste 32 in het toernooi om de KNVB Beker. Veel mensen verrast hij niet, want Mike is eigenlijk altijd en overal een smaakmaker.
Na vier jaar bij het Haarlemse Koninklijke HFC gespeeld te hebben vond Mike het tijd voor een volgende stap. Want ondanks dat Katwijk en HFC allebei in de Tweede Divisie uitkomen beschouwt hij Katwijk wel als een stap omhoog. “Het is allemaal professioneler. Katwijk speelt ook al jaren in de top van het amateurvoetbal en daar is naar gehandeld. Zo staat er bijvoorbeeld een nieuwe tribune waar een sportschool in zit. Iedereen heeft in de kleedkamer zijn eigen plek met kluis en na de wedstrijd staan er shakes klaar voor een sneller herstel. Katwijk is gewoon wat verder in alles.”
Ook binnen de selectie ziet Mike verschillen. Bij Katwijk wordt er meer geleefd voor het voetbal, iets waar de aanvallende middenvelder wel van houdt. “Voor iedere training zit bijna de hele groep in de sportschool en sommigen zelfs na de training ook. In dat opzicht heerst er bij Katwijk een iets andere mentaliteit.”
Zijn ploeg valt op in de Tweede Divisie vanwege het enorme aantal gelijkspelen. Van de negen gespeelde duels eindigden er maar liefst zeven gelijk met als resultaat een zevende plek. “Er waren er misschien twee of drie terecht, maar al die andere wedstrijden hadden we gewoon moeten winnen,” meent Mike. Over twee weken komt hij met Katwijk op bezoek bij Koninklijke HFC. “Ik heb daar wel zin in,” zegt hij. “Er wordt al een aantal weken over gesproken. Ik ben nog als trainer en jeugdcoördinator actief bij HFC, dus ik ben daar elke dag. Ik word er regelmatig over aangesproken.”
Mike is nu 25 jaar oud en heeft het betaalde voetbal nog niet uit zijn hoofd gezet. Bij HFC Haarlem en VVV mocht hij al even ruiken aan die wereld en volgens veel kenners zit de kans op een rentree er nog steeds in. “Als die mogelijkheid zich voordoet ga ik er zeker over nadenken,” zegt hij. “Als kleine jongen is het toch altijd mijn droom geweest en de laatste tijd zijn we weer best lekker bezig. Zeker vorig jaar hoorde je wel eens iets in de wandelgangen en dan begint het toch weer te kriebelen.” Maar voorlopig zit hij goed bij Katwijk en zien we hem over twee weken terug op de Spanjaardslaan. Uiteraard weer als smaakmaker, maar nu in het oranje.