Met de maand worden de wedstrijden interessanter en spannender, maar tijdens de laatste ronde van de Voetbal in Haarlem O-23 Cup hebben de verslaggevers zich weer rot gelachen. Was het niet om een scheidsrechter die geen woord Nederlands sprak, het formaat van een kabouter had, maar wel een bikkelharde derby met twee vingers in zijn neus in goede banen leidde, dan wel om een vader die de confrontatie met een trainer zocht op het moment van de aftrap. We houden van een lach, maar tijdens deze ronde werd het ons wel erg makkelijk gemaakt.
Als wij aankomen bij een duel doen wij tijdens de warming-up van de teams een rondje op het veld om trainers de hand te schudden en daar viel laatst direct een speler op. Een solist, een einzelgänger. Iedereen van SVIJ volgde de aanwijzingen van de trainer op, maar hij niet. Hij deed zijn eigen ding als Maradona bij Napoli in 1989, alleen dan net even anders. Deze solist zat met een zuur gezicht in de dug-out. “Ik ben verdomme altijd de lul met die kutvlag,” zei hij al voordat we ons konden voorstellen. Even later begon de wedstrijd en echt fanatiek was hij niet. Met de vlag onder zijn oksel verstopt kon rennen er nog net vanaf. Spaarnwoude scoorde de 1-0 duidelijk in buitenspelpositie en terwijl iedereen hem riep, keek hij naar zijn schoenen. Na een flinke tirade van zijn trainer stak hij er toch maar wat meer energie in met een invalbeurt als gevolg.
Alle voetballers en trainers kennen de rol van vaders in het voetbal. Veel van hen denken dat hun zoon een uniek talent heeft, al is niet altijd duidelijk welk talent dat is. Tijdens het duel tussen SCW en UNO werd dat weer duidelijk gemaakt. Een vader vond het onzin dat zijn zoon alweer moest vlaggen en riep daar iets van richting trainer terwijl de teams wilden aftrappen. De afspraak was dat beide keepers een helft als assistent zouden acteren. Zijn zoon vlagde voortreffelijk en stond de tweede helft dus tussen de palen. En wie had toen de vlag in zijn hand? Juist, die vader!
Rennend en vloekend kwam het stoom uit zijn oren. Een mooi staaltje voetbalhumor van de keeper die de tweede helft zou vlaggen en nu lekker warm in de dug-out zat. Het leidde tot een flinke discussie langs het veld, die uiteindelijk eenvoudig in het voordeel van de trainer werd beslist. De vork zat uiteindelijk toch anders in de steel dan de vader dacht. En zijn zoon? Het vlaggen ging iets beter dan het keepen.
Tuurlijk, zelf komen we ook wel eens voor verrassingen te staan. De derby tussen IJmuiden en Waterloo stond onder leiding van een bij ons nog onbekende scheidsrechter. Om 20.00 uur zou het duel beginnen, maar op dat tijdstip was hij er nog niet. Stond de beste man bij Stormvogels. Goed, kan gebeuren. Uiteindelijk kwam hij aan bij IJmuiden en bleek het dat hij geen woord Nederlands sprak en slechts anderhalve meter groot was. “Shit,” dachten mijn collega’s en ik. “Moet hij dit duel in goede banen leiden?”
Juist op het moment dat beide teams de noppen scherp stonden te vijlen op het veld kwam hij de kleedkamer uit en ging eerst nog even op het veld ernaast een warming-up doen. Na enig aandringen van onze kant startte hij het duel. Toen bleek dat hij toch één Nederlands woord kende: ‘VORTEEL!’ Maar jongens, wat een topper. Die kerel is echt een regelrecht talent. Hubert, jesteś bohaterem!
Echt, de O-23 Cup loopt als een trein. Mede dankzij de COVS. Overigens wil ik via deze weg een aantal clubs een compliment geven. Onze mannen worden echt voortreffelijk opgevangen bij onder andere DSOV, RCH, IJmuiden en Spaarnwoude. Een praatje, een bak koffie of een biertje, gewoon zoals het hoort denk ik. Langzaam proberen we steeds meer terrein te winnen en dat gaat voorspoedig. Maar zonder de clubs gaat dat niet. Dank allen!
Fijne dagen en tot de volgende in 2017!
Martijn
Wil je reageren op deze column? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.
MARTIJN PRINSEN, 1982. Initiatiefnemer van Voetbal in Haarlem. Opgegroeid in het Haarlemse. 25 jaar gevoetbald bij Schoten, Kennemerland, Onze Gezellen en Haarlem-Kennemerland. Inmiddels niet meer tussen de lijnen te vinden, maar daarbuiten. Afgestudeerd onderwijzer en daarnaast actief (geweest) in de zorg en detailhandel. Voorzien van erfelijke taaltik en lichte dwangmatige nijgingen. Vader van twee mooie meiden, Nikki en Floor. Weer op de juiste route.