Koninklijke HFC kent dit seizoen pieken en dalen. Na de zege bij ADO’20 waren de verwachtingen hooggespannen voor het duel met De Treffers. De gasten waren – met name voor rust- technisch, fysiek en tactisch heer en meester, 0-2. Leeroy Echteld heeft zoveel kwaliteit in zijn ploeg dat hij in Haarlem gewoon 3-4-3 speelde.
Voor de liefhebber was het smullen geblazen. De Treffers heeft een boven getalenteerd elftal plus een zeer getalenteerde bank. Rechtsbuiten Gavin Vlijter was een ware plaag voor zijn opponent Danny Ramdjanamsigh. ,,Danny heeft het tegen Kloetinge aardig gedaan en tegen ADO ’20 heeft hij het best goed gedaan’’, wist trainer Tamerus.
De oefenmeester heeft een kwaliteit om geblesseerde spelers te beschermen en langzaam terug te brengen. Zo zag Redouan Taha vanaf de tribune dat zijn vervanger het moeilijk had tegen de ex-prof Vlijter.
Taha sprintte donderdag wel de pollen uit het zeer goed onderhouden hoofdveld, maar mocht niet meedoen met de partijvorm. De trainer is, in tegenstelling tot veel van zijn vakbroeders, zuinig op zijn voetballers. Ze moeten nog een heel seizoen mee.
Hij liet donderdag op het hoofdveld zijn basiselftal spelen tegen de wissels en spelers van Onder-21. Daar werd wél op het scherp van de snede druk gezet. Een energie die bij een aantal spelers in de eerste helft niet te zien was. En dat terwijl De Treffers via Tjeu Langeveld wel uitdeelde.
Thomas Rier stond wel fysiek zijn mannetje en na de rust deelde Marijn Ploem ook uit aan Vlijter. Toen was het leed al geschied.
De Treffers beschikt over een voetballende ploeg die de defensie van HFC zo onder druk zette dat Marijn Ploem vergat de bal weg te schieten. Vlijter veroverde de bal, waarna Ricardo Ippel de bal bijna kon na een halfuur binnenlopen, 0-1.
Dat het bij de rust tot slechts één treffer bleef had HFC te danken aan Mitchel Michaelis en de kruising. De fantastische linksbener Azzedine Dkidsk schoot daar na acht minuten al op.
Leeroy Echteld trad aan met drie verdedigers. Tien minuten voor rust snelde assistent-trainer Erik Metgod al richting kleedkamer om de nodige videobeelden klaar te zetten om te aan de spelers te laten zien.
Na de rust zette Gertjan Tamerus het om en ging hij van 5-3-2 naar 4-4-2 en kon HFC wat meer druk zetten.
Marijn Ploem werd verdedigende middenvelder en Roy Castien mocht 45 minuten spelen. Hij verving Niels Springer. Levi de Wilde en Danny Radnamjamsingh waren dicht bij een goal. Maar een splijtende pass van Bryan Sirvania stelde invaller Tim Waterink tien minuten voor tijd in staat de 0-2 te scoren.
Waar HFC vorig seizoen de snelheid en kopkracht van Sietse Brandsma had, bleken de gasten ook qua snelheid meer in huis te hebben.
Rano Burger kreeg een halfuur voor tijd ook speelminuten. Hij verving Thomas Rier.
Ondanks de nederlaag staat HFC nog steeds op de vierde plek. Voordeel is dat de lang geblesseerden Desevio Payne en Rano Burger langzaam aan wedstrijdfit worden. Het zijn twee winnaars die op meerdere posities kunnen spelen. ,,We gaan doordeweeks nu ook op dinsdag oefenwedstrijden spelen zodat de wisselspelers en spelers die terug komen van een blessure zich kunnen laten zien”, aldus de trainer.
Tekst Peter Brink
Foto Pim Hols