Willem van Hanegem had het in zijn Ad column van gister weer bij het rechte eind. “De honderden knuffels die gisteren in de kuip vanuit het uitvak van ADO bij de zieke kinderen een vak lager terecht kwamen… wat was dat mooi”, schreef Willem.
En inderdaad, het was prachtig. “You never walk alone…,” het ging door merg en been. Maar de volgende regels van Willem sloegen nog meer hout. “Zo vaak worden fanatieke supporters neergezet als complete imbecielien en geloof me, als die mensen mee mogen denken komen ze met betere ideeën dan al die mensen in dure pakken die vooral op het pluche willen zitten.”
Waarheden als een koe. Want je zal maar Danny Blind heten en door iedereen in de steek gelaten worden in een gevecht om WK-plaatsing. De Zeister ellende blijft maar doorgaan. De mannen die het voor het zeggen hebben liegen en bedriegen, doen aan nepotisme en zelfverheerlijking, maar vergeten het belang: voetbal. “We gaan het voetbal hervormen,” zeiden de beleidsbepalers.
Er kwam een plan met een mooie naam. ‘De winnaars van morgen’, geschreven door Jelle Goes. Je verwacht dan veel aandacht voor de winnaars van morgen, de jongeren van nu, maar in het hele plan wordt alleen maar over betaald voetbal organisaties geschreven en maar tien regels over de toekomst, de jeugd. Ik zou zeggen kom eens op vrijdagmiddag of zondagmorgen kijken bij de Koninklijke HFC waar 100 mini’s en 50 kabouters met veel plezier leren voetballen. Zo krijg je de Winnaars van Morgen!
Ook Michael van Praag delft het onderspit. In de strijd om het voorzitterschap van de UEFA laten de grote bevriende landen Van Praag vallen, omdat ook hier de politiek en het grote geld regeert. Een jonge onbekende Sloveen zonder bestuurlijke ervaring – die ook niet glansrijk voetbalde – is opeens in de race voor het voorzitterschap. Zijn naam: Alexander Ceferin. Zweden, Noorwegen, Duitsland en Frankrijk steunen opeens deze Sloveen en die is dus plotseling de grote favoriet voor de baan.
Waarom? Omdat het land van de sportdoping, Rusland, zich met veel geld achter Ceferin plaatste. De minister van Sport in Rusland is tevens bondsvoorzitter van de Russen, de omstreden Vitaly Moetko. Hij regelde allerlei stemmen in de Balkan voor de Sloveen. Nepotisme ten voeten uit, want Rusland wilde onder geen beding dat hun verdachte WK over twee jaar door een kritische UEFA voorzitter zou worden gedwarsboomd. Zelfs de FIFA steunt Ceferin openlijk en helpt de Sloveen. Dat mag helemaal niet, maar waar geld en zelfverheerlijking de belangrijkste doelen zijn, bestaan geen regels. En let op! Scandinavië krijgt het EK van 2024 en de Zweed Karl-Erik Nilsson wordt in het UEFA bestuur gekozen. Bah!
Dan nog een hele dikke bah over een andere sport dan voetbal. In Rio zijn de Paralympics aan de gang. Spelen voor mensen met een lichamelijke beperking. Alle deelnemers hebben een verhaal. Maar geen wedstrijd wordt door de televisie live gebracht. En hoewel Herman van der Zandt er in slaagt erg leuke samenvattingen (die overigens op onmogelijk uren worden uitgezonden) te brengen, is dit een schande. Het geld is kennelijk op, opgemaakt met die oeverloze gespreksprogramma’s in plaats van live beelden bij de grote Spelen een paar weken geleden.
We eindigen toch met voetbal. Allemaal donderdag 15 september om half zeven naar de Spanjaardslaan om de 137e verjaardag van de Koninklijke HFC te vieren met een wedstrijd tussen de vroegere sterren van HFC Haarlem en de jarige oudste voetbalvereniging van Nederland.
Henny Rückert
HENNY RÜCKERT studeerde biologie, was enkele jaren werkzaam in de farmaceutische industrie, en werd door de regionale omroep bij het radiowerk getrokken. Een verslag van Rohda-KHC was zijn debuut. Zo rolde hij de sportjournalistiek binnen. Henny werkte bij de Twentsche Courant, belandde bij de radio, erfde van Theo Koomen diens liefde voor schaatsen en wielrennen, versloeg voor luisterend Nederland alle mogelijke wielerkoersen, van amateur-wedstrijden tot 10 keer de Tour de France voor radio Tour de France. De Nederlandse televisie stuurde hem in 1992 naar Sint Maarten (N.A.) om een documentaire “Ook dit is Nederland” te maken. De film kwam er maar er volgde een verblijf van 17 jaar op het Bovenwindse eiland. Tot 2000 werd er nog voor de televisie gewerkt. Nu, 65 jaar, is hij voetbaltrainer bij de Koninklijke HFC waar hij de lagere seniorenteams, 2 A-junioren en 2 B-juniorenteams en de kabouters en mini’s onder zijn hoede heeft.