De feestdagen, heerlijk man. Lekker eten, drinken en samen zijn met mensen van wie je houdt. Voor veel mensen, waaronder ik, zijn de feestdagen een tijd om stil te staan bij hoe goed we het eigenlijk hebben. Met fijne mensen om ons heen, vol gedekte tafels en ontelbaar goedgevulde glazen. Helaas zijn er ook veel mensen die met Kerst met de neuzen op de feiten worden gedrukt, mensen die eenzaam zijn, arm zijn, onlangs iemand verloren hebben of –moeilijker nog- weten dat ze dat binnenkort gaan doen.
Een hartverscheurend voorbeeld daarvan is het relaas van Mario dat ik vorige week op deze pagina las. Ik heb daar geen woorden voor. Ik begreep door de regels heen dat het hoe dan ook ophoudt en er geen “penaltyserie” volgt. Ik hoop voor jullie dat de komende tijd, of zoals Mario dat zo mooi omschreef “de verlenging”, een prachtige en waardige is. Sterkte voor jullie Mario en familie.
Het jaar 2016 is bijna voorbij, al met al voor mij persoonlijk geen slecht jaar. Zakelijk en privé eigenlijk heel erg prima. Helaas is dit een column over voetbal en voetbal ik zelf ook. Wat dat betreft was het een draak van een jaar. Naast enorm slechte resultaten met Terrasvogels ben ik er persoonlijk ook geen haar beter op geworden. Klop het af, maar nu ik eindelijk een maand blessurevrij heb afgerond is het winterstop. Ware het niet dat onze nieuwe trainer vindt dat hij recht heeft op zijn eigen voorbereiding en wij dus al 10 januari op het veld staan.
Nu is het klimaat in januari aan mij over het algemeen niet besteed, maar toch heb ik er enorm zin in. De enkeling onder u die maandelijks meeleest kan zich waarschijnlijk herinneren dat mijn vorige verhaal nogal zuur was en er eigenlijk maar één mogelijkheid was om het jaar nog enigszins goed af te sluiten: twee wedstrijden winnen. Dat hebben we wonderwel gedaan. Weliswaar met hangen en wurgen en erg matig voetbal, maar winnen is winnen! Zeker als je bedenkt dat voorheen het kwartje altijd de andere kant op viel is het erg fijn om te zien dat we naast iets beter voetbal en een betere inzet ook wat minder pech hebben. Met Terrasvogels komt het wel goed, zoveel is inmiddels zeker. Dat veel mensen daar anders over denken snap ik heel goed, die zijn er niet drie keer in de week bij. Begin een eigen column zou ik zeggen, bezint eer ge begint!
Schrijven is makkelijk en leuk als het goed gaat, maar schrijven wordt een stuk lastiger als het slecht gaat. Afgelopen maand vond ik het lastig om er een positief of leuk verhaal van te maken. Dat kwam alleen maar omdat we een paar potjes hadden verloren en er heel slecht voor stonden. Wel in een klasse waar meer bladen bier worden gedronken dan er goals worden gemaakt.
Waar maak je je dan druk om? Hoor ik u denken. Erg onbelangrijk allemaal. Natuurlijk niet waar het om draait in het leven, maar op één of andere manier beïnvloedt het mijn humeur enorm. Ik kan mij een week lang druk maken over dat soort zaken, ik weet ook waarom dat is. Ik kan mij er ook letterlijk druk om maken. Mijn familie is gezond, ik heb een leuke baan, leuke vrienden, dito gezin en weet dat er morgen eten op tafel staat. Dan heb je ruimte om je druk te maken om (amateur)voetbal ook al is het maar een spelletje. Pff het is maar een spelletje. Wel een spelletje dat ik verdomd graag wil winnen dan, laat dat mijn eerste goede voornemen voor 2017 zijn. Dat ik volgend jaar maar eens weer wat vaker mag winnen ook al is het maar een spelletje!
Iedereen een bijzonder fijne jaarwisseling gewenst en een 2017 met geluk en gezondheid.
Tot de volgende!
Henk
Wil je reageren op deze column? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.
HENK HAGEMAN, 1988. Werkzaam als teammanager bij een IT-bedrijf in Haarlem. Gevoetbald bij Velsen, SVIJ, Waterloo en de laatste 4 seizoenen bij s.v. Terrasvogels in Santpoort-Zuid. Woont in IJmuiden met zijn vriendin Jeanine en zoontje Raeza. Een echte voetbalgek, zowel passief als actief altijd bezig met (amateur)voetbal.