Een ‘’Avondje NAC’’. Niet te versmaden. Je weet wat je krijgt en kan verwachten. Een bomvol stadion met luidruchtige supporters die voor, tijdens en na het duel hectoliters bier naar binnen gieten en tijdens de wedstrijd negentig minuten lang aan het zingen en aanmoedigen zijn.
Sportief wil het vooralsnog echter niet zo vlotten in Breda. Een nogal anonieme 11e plek op de ranglijst en net zoveel punten als de Witte Leeuwen. Vorig jaar maakte Telstar een 2-0 achterstand goed en zag Gyliano van Velzen in de slotfase tweemaal scoren, tot zichtbaar grote ergernis, woede en verbazing van de 10.000 thuissupporters. Vorige week uit tegen Den Bosch misdroegen een aantal NAC-fans zich zodanig onbehoorlijk dat NAC heeft aangekondigd keiharde maatregelen te nemen.
Dé hamvraag! Kon Telstar vrijdag haar ongeslagen status behouden in een kolkend Rat Verlegh stadion, gevuld met aanvankelijk zeer luidruchtige 16.058 supporters. NAC, dat kampte met aardig wat blessureleed, opereerde in een 4-3-3 formatie met snelheid op de flanken in de persoon van twee nog jonge spelers: Vieiri Kotzebue (20) en Thomas Marijnissen (23). Wat de mannen uit Breda echter op de grasmat legden, was offensief van een stuitend en pover niveau. Ideeëloos, slap, angstig en zonder enige bezieling, ondanks de aanvankelijk prima support van de fans. De Telstar-defensie stond weer als een huis. Toch nam NAC na 20 minuten de leiding toen een voorzet van rechts door Vieiri Kotzebue, geheel vrijgelaten, langs Ronald Koeman werd geschoten;1-0.
Dik verdiende remise
NAC kon nog geen twee minuten genieten van de onverdiende voorsprong. Christos Gouisis versierde handig een corner. Die nam de Griek zelf en de sterk spelende Mitch Apau kopte via de grond de bal tegen NAC-sluitpost Roy Kortsmitde aan die in een reflex de bal tegen de paal werkte. Binnenkant paal welteverstaan, dus de ploegen stonden weer op gelijke hoogte;1-1. David Min en Christos Gouisis werkten zich voorin een slag in de rondte maar kwamen maar niet tot een geslaagde doelpoging. Na rust was het helemaal gedaan met de aanvallende intenties aan beide kanten. Telstar hield gemakkelijk stand tegen een zeer matige tegenstander die weinig tot niets creëerde. Met een drietal nieuwe spitsen op het uur wilde Robert Molenaar het tij keren maar het was in het laatste kwartier voornamelijk Telstar dat weliswaar wat ruimte kreeg maar net dat beetje scherpte voor de goal miste om het verschil te maken. Kenmerkend was het laatste fluitsignaal. Een enorm boegeroep van de thuissupporters begeleiden de NAC-spelers richting de kleedkamer. En Telstar dan? Verdedigend prima met een hecht blok van vijf, op het middenveld prima storend maar toch weer te weinig ondersteuning voor de twee eenzame spitsen die een ongelijke strijd uitvochten. Ja, het gelijke spel gaf de verhoudingen perfect weer maar met iets meer overleg en durf in de vijandelijke zestien had er wellicht meer ingezeten voor een ploeg die zo graag een luis in de pels wil zijn. .
Hans Akkerman
Foto: 1963-pictures.nl