Bij een fijn najaarszonnetje en op een prachtige grasmat (waar kom je dat nog tegen?) in Bussum, begon DSOV heel voortvarend aan dit uitduel.
Loet de Kwant werd diep gestuurd en passeerde zijn directe tegenstander knap, zijn voorzet was voortreffelijk en de snelheid van Leroy Sprengers deed de rest. Hij rondde de voorzet gedecideerd af en zo stond het al in de tweede minuut 0-1.
De ervaring leert dat een dermate snelle voorsprong iets doet met de overtuiging van beide ploegen. Ook in dit geval gebeurde dat in de loop van de eerste helft, DSOV zakte iets meer in en gaf zo SDO de gelegenheid terug in de wedstrijd te komen. Dat deden de Bussummers met stevig spel zonder daarbij echt over de schreef te gaan. SDO zocht met snelle spitsen de aanval en forceerde daarmee een groot aantal corners. De duels voor de goal van Björn Haggerty waren daardoor talrijk.
Maar ook DSOV had nog een goede gelegenheid de score te verdubbelen toen Ayman Asseban een bal onderschepte en direct Vince de Kwant aanspeelde. Hij krulde de bal naar de verre hoek, maar de SDO-goalie Martijn Kramer redde knap. Toch kwam SDO in de 37e minuut op gelijke hoogte toen bij de zoveelste corner de verre hoek werd gevonden, waar Quillian Luijk net te laat kwam om deze kopbal te retourneren: 1-1.
Voor de rust kreeg DSOV via Asseban nog twee kansen kort na elkaar om met een kopbal doel te treffen, maar kwam beide keren niet tot een resultaat. De rust werd dus bereikt met een gelijke stand.
Bij het begin van de tweede helft kwam Luca Schut voor Vince de Kwant. SDO bleef doortastender in hun aanpak. Dit resulteerde in een voorsprong in de 53e minuut. Mike van ’t Land die al vaker van afstand probeerde te schieten deed het nu met grote precisie. Van ongeveer 25 meter schoot hij de bal onbedaarlijk hard onder de lat (2-1).
Na de 2-1 zou je verwachten dat DSOV probeerde de rollen weer om te draaien en deed daar ook wel pogingen toe. Binnen korte tijd bracht trainer Tom Verhoek meerdere wissels aan om het tij te keren. Maar soms heb je zo’n dag dat elke bal net verkeerd valt en gisteren was zo’n dag! Elke bal werd net genoeg van richting veranderd om daarmee gevaarlijk te kunnen worden.
Tot in de 87e minuut de bal voor de voeten van Bianco Carolina viel op korte afstand van de goal, in vrije positie. Alles wat DSOV was sprong omhoog om de treffer te bejubelen. Maar op onverklaarbare wijze verdween zijn schot aan de verkeerde kant van de paal.
Ondanks de extra tijd van zeven minuten (overigens meer dan terecht) veranderde er niets meer aan de 2-1 stand.
“Ik vind dat wij vandaag verdiend verloren hebben”, aldus trainer Verhoek na het duel. “SDO is ervaren en geslepen en geeft, zeker als ze voorstaan, niet veel kansen weg. Daarnaast kunnen ze goed een wedstrijd doodmaken. Zo trappen ze een extra bal het speelveld in of duurt een wissel een minuut of 3.”
“Wij hadden ze in de openingsfase meer pijn kunnen doen. Daarin veroverden wij veel ballen in hun opbouw maar waren onze aanvallers te onnauwkeurig. Naarmate de eerste helft vorderde verloren wij steeds meer de grip op het middenveld, vond ik. Wij hadden voor de tweede helft een ander plan gemaakt. Maar dat kon na vijf minuten de prullenbak in toen zij vanaf 50 meter op doel schoten en scoorden. Daarna was SDO twee klassen beter dan wij”, sluit Verhoek af.
Met dank aan DSOV.