De tweede wedstrijd voor beide ploegen in de poule voor de HD cup begon met de wetenschap dat DSOV moest winnen om nog een kans te maken om de volgende ronde te halen. De halve finalist van vorig seizoen had immers afgelopen zondag nog enigszins geflatteerd verloren van VSV en had dus alleen baat bij een overwinning.
Als dan Zandvoort op bezoek komt denk je bij voorbaat dat dat wel moet lukken. Echter deze derdeklasser heeft een dermate grote kwaliteitsinjectie ondergaan dat DSOV raar stond te kijken nadat ze binnen een half uur op 0-2 achterstand stonden. Dat uitblinker Kas de Vries bij beide goals direct betrokken was, is niet geheel verwonderlijk. Deze kleine nummer tien van Zandvoort is overgekomen van Lisse en was de hele wedstrijd heer en meester op het middenveld. Hij heeft een geweldig overzicht en speelt met veel bravoure.
Daarnaast komt hij ook nog vaak in de zestienmeter van de tegenstander. Dit gebeurde in de zevende minuut toen hij na een scrimmage de bal in kon tikken, maar ook na weer een snelle uitbraak in de twintigste minuut waarbij hij het overzicht hield en daarbij het doelpunt aan Jesse de Haan gunde.
DSOV liet daarna zien waar het om bekend staat. Vechtlust tonen en nooit opgeven. Zo kwamen ze vrij snel na de 0-2 met de aansluitingstreffer van Joey Carolina, na werkelijk een heerlijke pass van good-old Hernan Noorman, die liet zien dat hij nog niet afgeschreven is. Vanaf dat moment drukte DSOV de duimschroeven aan. Met name diezelfde Carolina flitste keer op keer langs de vrij zwakke linksback, Quentin Huisman, van Zandvoort. De 2-2 hing dan ook in de lucht, maar de zoveelste kans voor spits Rabbers van DSOV was niet aan hem besteed. Zijn vizier stond niet op scherp deze avond.
Vlak voor rust scoorde Jesse de Haan wel zijn tweede na een heerlijke aanval waarbij de verdediging van DSOV compleet uit elkaar werd gespeeld. Met een 1-3 tussenstand werd de rust ingezet. Na de rust zagen we veel wisselingen in het veld. Bij Zandvoort kwam Justin Luiten voor Huisman en bij DSOV nam Danny Rathebe de rechtsbackpositie in voor Claassen.
Beide wissels waren terecht en zowel Luiten als Rathebe grepen hun kans. De verdediging werd zo aan beide kanten sterker. De 2-3 was het hoogtepunt van de avond. Hij kwam op naam van uitblinker aan DSOV zijde, Joey Carolina. Na een fantastische solo waarbij hij 6 man het nakijken gaf, schoot hij de bal werkelijk fenomenaal in de rechter kruising. DSOV rook bloedt en ging op zoek naar de gelijkmaker.
Dit deed de nieuwe trainer van DSOV, Bart Jansen, met verse krachten Levi Bouckaert en Stefan Rip. Deze twee jongens uit het dorp zitten dicht tegen de basis aan. Dit bewees Bouckaert al na vijf minuten. De altijd strijdbare linksbuiten werd de diepte ingestuurd en behield het overzicht. Hij legde de bal panklaar neer voor de meegelopen Martijn Goedknegt. Deze schoot de bal snoeihard langs keeper Daan Kerkman van Zandvoort. Dit was tevens het enige wapenfeit van Goedknegt, die verder onzichtbaar was deze avond.
Het slotakkoord was voor de bezoekers. Kas de Vries gaf een heerlijke voorzet op het hoofd van De Haan, diens kopbal belandde echter op de lat boven de tevens ingevallen keeper Jessie Molenaar. Wat is het toch zonde dat Molenaar gekozen heeft voor een maatschappelijke carrière, want hij liet ook deze avond zien dat hij nog altijd over extreme keeperskwaliteiten beschikt. De ervaren laatste man van Zandvoort Berk Beelenkamp zag in de slotminuut dat Molenaar een meter of tien voor zijn doel stond en schoot de bal perfect over Molenaar heen. Iedereen telde het doelpunt al, maar Molenaar dacht daar anders over. Achteruitlopend en met een fantastische reflex ranselde hij de bal nog net uit zijn doel. De 3-3 bleef hierdoor op het bord staan en dat was ook wel de meest terechte uitslag. Een meer dan vermakelijk duel kwam hierdoor aan zijn einde.
Alle uitslagen, de standen en het gehele programma van de Haarlems Dagblad Cup vind je op onze toernooipagina.
(Met dank aan EMHA)