Het zag er soms niet uit. Een bal over drie meter naar de juiste kleur spelen was vaak al te veel gevraagd van de spelers van DSS en VSV-zaterdag. Maar wat geeft het? De bal rolt weer en de vorm komt straks vanzelf wel weer. VSV won het MidWest Cup-duel overigens met 2-4.
En dat was niet zo maar vanzelfsprekend. Driekwart van de Velserbroekse selectie was weg voor een feestweekendje. Hun plaatsen werden ingenomen door onder meer enkele ervaren rotten uit de Zondag 3. DSS had twee ploegen klaarstaan, voor elke helft eentje om het VSV lastig te maken. In de brandende zon, op kunstgras zou de Haarlemse jeugd wel eens in het voordeel kunnen zijn.
Het eerste kwartier was ronduit slecht van beide ploegen. Er viel niets te beleven tot VSV na 21 minuten een corner mocht nemen. Good old Michiel Spaans ging mee naar voren, de DSS-defensie hield zich keurig aan de anderhalve-meter-maatregelen waardoor Spaans vogelvrij de 0-1 kon binnenkoppen. Een drinkpauze later was het alweer gelijk. Stijn Heuvel kreeg minstens zo veel ruimte van de VSV-verdedigers en hij schoot beheerst raak in de linkerbenedenhoek.
Weer tien minuten later maakte Vitinho Mutamba de 1-2, na een schitterende pass van Jorian Faassen. Toch ging DSS rusten met een 2-2 gelijke stand. Rutger Balm schoot knap raak nadat ook hij nauwelijks werd lastiggevallen door Velserbroekse verdedigers.
Na rust stonden er negen verse DSS’ers aan de aftrap. Maar zij konden niet verhinderen dat VSV, via Wesley van der Linden, toch weer op voorsprong kwam. En die voorsprong bleef intact. Invaller-doelman Mario Veldt stond namens VSV zijn mannetje, maar DSS sprong ook erg slordig om met de kansen. Hoe vermoeider VSV werd, hoe groter de mogelijkheden. Alec O’ Riordan trof nog de lat, maar de bal wilde er maar niet in. Wel in het andere doel. In de laatste minuut stond Sebastiaan Rijlaarsdam op de juiste plek om de bevrijdende 2-4 binnen te prikken.
,,Ik ben weer wat wijzer geworden’’, maakte DSS-coach Iliass Akchich zich geen zorgen. ,,We hebben weer dingen gezien waar we op gaan trainen de komende weken.’’ En bovenal, iedereen was blij dat er eindelijk weer eens gevoetbald kon worden.
Tekst: Marcel Akerboom