Beide teams startte met veel passie en strijd aan de wedstrijd. Voetballend was het van een niet al te best niveau. Door het zonnetje leuk om naar te kijken maar van enig plan voor een goed eindresultaat of een opbouw was niets te zien voor de 150 toeschouwers.
In het eerste half uur van de wedstrijd had VSV een licht veldoverwicht en creëerden meer kansen dan IJmuiden. Max Hummel en Rik Heeren kregen de kans om de thuisploeg op voorsprong te zetten. In het laatste kwartier van de eerste helft kreeg IJmuiden meer vat op het spel. Floyd Hille, vanuit het 3e gehaald wat Julian Jansen zijn plaats kostte, schoot twee keer van afstand op de goal en een schot Mathijs Veldman was een prooi voor VSV-keeper Mario Veldt. Langzaam leken de krachten bij VSV op te zijn en of zij de inzet en strijd in de tweede helft zouden kunnen volhouden bleef de vraag.
De rust had VSV goed gedaan want het spelbeeld bleef hetzelfde. De eerste kans was voor Wesley van de Wal maar IJmuiden keeper Danny Does zag het schot naast gaan. Max Hummel kopte net over de deklat. Het spel golfte op en neer. Mathijs Veldman speelde zich keurig vrij in de zestienmeter maar kon Mario Veldt niet passeren. Met een lange bal vanuit de verdediging stuurde Jeffrey Prinsse de links staande Mathijs Veldman richting de zestienmeter. Hij passeerde enkele VSV-ers, dacht te scoren maar de paal stond in de weg.
De laatste vijf minuten waren voor beide teams een slotoffensief. Het kon alle kanten op maar om nog echt wat te doen waren de krachten op. Vlak voor tijd ontsnapte IJmuiden aan een verlies. De onvermoeibare Remco Knol geeft vanaf rechts een voorzet en in het overvolle strafschopgebied gebied ontstond een scrimmage waarbij Danny Does de bal nog kon wegtikken en Ahmed Othman de bal van de lijn kon schieten.
Winst voor VSV zou te veel van het goede geweest zijn en over de hele wedstrijd gezien was het gelijke spel dan ook terecht.
Met dank aan Ap Ras.
Foto: Marcel Akerboom