Rood tegen blauw, IJmuiden versus Velserbroek en concurrenten van elkaar. Ze speelden beiden nog ergens voor. De een, Stormvogels, om plek twee te behouden, de ander, V.S.V., om zes ploegen onder zich te houden en zich keurig te handhaven in hun eerste seizoen terug in de derde klasse.
Eerder op Zeewijk trok Stormvogels maar net met 2-1 aan het langste eind. V.S.V. verweerde zich die middag kranig en maakte het de Zeewijkbewoners behoorlijk lastig. Daar was vriend en vijand het na afloop roerend met elkaar eens.
Zaterdag: 13.45 uur. Uit de kleedkamer van de thuisclub een huiveringwekkende, oorverdovende herrie. Mokerharde housebeats moeten de spelers van V.S.V. in de juiste mindset brengen. Stormvogels lijkt meer dan gewaarschuwd maar schijn bedriegt blijkt even later. Als makke lammetjes wordt V.S.V. vanaf het eerste fluitsignaal ver weggedrukt. Stormvogels, gekleed in het zwart, mag naar hartenlust combineren, vindt kinderlijk eenvoudig de vrije man en krijgt zeeën van ruimte om te combineren. Het is een wonder dat bij rust ‘’de schade’’ voor de thuisclub slechts tot 0-2 wordt beperkt.
Al na 10 minuten profiteert Milan van Essen van een verdedigende onvolkomenheid, een verdediger loopt onder een bal door, en een kwartier later draait hij handig weg bij zijn mandekker en laat kinderlijk eenvoudig 0-2 aantekenen. Stormvogels zit al op rozen maar ‘’vergeet’’ wel nadrukkelijk voor rust de score substantieel op te voeren.
Hevige regenval, vlak voor rust, in de rust en even na rust lijkt nog wat roet in het eten te gooien want het veld transformeerde in een zompige, spekgladde piste. Een wat ongeconcentreerd Stormvogels laat V.S.V. in het spel komen en geeft een paar kansen weg maar V.S.V. mist vooralsnog scherpte voorin om dichterbij te komen.
Met gevolgen want in een tijdspanne van twee minuten rond het uur voeren de kwikzilverachtige Jan Koridon, een heerlijke pingelaar die nog wel moet werken aan zijn eindpass, en Bastiaan Scholten de score op naar 0-4. Een afstraffing dreigt even maar V.S.V. recht de rug en vecht zich manhaftig terug in het duel. Wesley van der Wal met een kopbal uit een corner en Jesse Kooiman met een heerlijke, droge poeier gaven V.S.V. nog wat hoop maar een slordig Stormvogels verzuimde daarna op de counter de score na een speltechnisch slordige fase behoorlijk op te laten lopen.
Na het laatste fluitsignaal vallen de spelers elkaar in de armen, de supporters zoeken de warme kantine op waar een plaatselijk zangertje de stemming er al snel inbrengt en bezoekt een grote afvaardiging van Stormvogels de bestuurskamer waar op een prettige en onderhoudende manier over van alles en nog wat wordt gesproken maar niet meer over de derby die eigenlijk geen derby was want het klassenverschil was zaterdag simpelweg te groot.
Hans Akkerman