In Vijfhuizen nestelde DSOV zich in de subtop van de tweede klasse. Always Forward werd met 3-1 verslagen. De bezoekers hadden in met name de eerste helft een overwicht, maar DSOV haalde twee keer effectief de trekker over. Vince de Kwant besliste uiteindelijk tien minuten voor het einde het duel. De viering van zijn treffer was er één met een lach en een traan.
Het waren emotionele dagen voor de broers Loet en Vince de Kwant. De eerstgenoemde kwam daarom dit weekend niet in actie. Vince wel. “Een maand geleden kregen we te horen dat mijn tante ongeneeslijk ziek is,” vertelt Vince, de oudste van de twee DSOV-spelers. “Zondagochtend om 10.00u kreeg ik een telefoontje van mijn moeder en toen voelde ik eigenlijk meteen dat er iets niet goed was. Ik kreeg toen het bericht dat ze niet lang meer leeft.”
Na het verdrietige bericht moest Vince even schakelen. “Ik vond het zelf heel moeilijk om een keuze te maken om wel of niet te voetballen. Mijn tante wilde het wel graag. In overleg met de trainer heb ik besloten toch het veld op te gaan. In de hoop natuurlijk om te scoren. Toen ik tien minuten voor tijd de 3-1 maakte, viel ik direct mijn vader in de armen. Die werd heel emotioneel, maar al mijn teamgenoten kwamen direct op ons afvliegen. Iedereen gaf ook hem een kus. Heel emotioneel, maar heel mooi.”
“Mijn tante is altijd samen met mijn ouders en mijn andere tante mijn trouwste supporter geweest. Dat ik bij HFC Haarlem voetbalde bracht ze me heel vaak naar de club. Op zondagen als mijn broertje bij de voetbalschool moest voetballen, ging ze op goal staan zodat ik anderhalf uur kon afwerken. Ze reisde het hele land door om mijn wedstrijden te kijken en zelfs op trainingskamp in Tarifa (Spanje, red) kwam ze langs. Ze is er altijd bij geweest, uit en thuis.”
De ploeggenoten van de broertjes De Kwant leven flink mee. Zowel voor, tijdens als na de wedstrijd. Chris Zaide scoorde in de eerste helft de 1-0 en liep direct naar Loet die stond te kijken langs het veld. Zaide gaf ook de assist op Luca Schut, die de 2-0 direct na de rust scoorde. Halverwege de tweede helft deed Always Forward iets terug deed. Het slotakkoord was dus voor Vince. “Ik ben blij dat ik ben gaan voetballen en dat doelpunt voor haar heb kunnen maken. Ik hoop dat ik haar nog één keer trots heb gemaakt en dat ik in het vervolg nog meer goals voor haar kan scoren.”
Tekst: Martijn Prinsen
Foto: Bart Bloemkolk / DSOV