Tilburg was er vrijdag meer dan klaar voor. De promotie was al intens gevierd en wat restte: de kampioenschaal.
Voor Telstar de eervolle opdracht dat feestje te verstieren. Konden de Witte Leeuwen zich nog een keer oprichten? Vorige week tegen F.C. Groningen bleven ze twee minuten verwijderd van een sensationele, verdiende zege. Vriend en vijand waren onder de indruk die prestatie.
Voetbalminnend Tilburg in vuur en vlam
Tilburg: 19.00 uur. Mokerharde, opzwepende housebeats van de DJ van dienst sloegen al een uur voor het duel als cobra granaten door het stadion. De supporters waren, 14.340 in getal, al uren van te voren op het plein voor het stadion en in de supporterskroeg van clubicoon John – ‘’d’n Beitel’’- Feskens aan het indrinken en namen al een stevig vloeibaar voorschot op het naderende succes. Jan Boskamp, ook aanwezig, sprak een Willem II supporter halverwege aan met een daverende oneliner. ’’Hebben jullie de afgelopen drie dagen alleen maar gezopen?’’
Telstar voor rust de betere ploeg
Daar leek het aanvankelijk wel op want hoewel de thuisclub het balbezit koesterde, was het Telstar dat door met name een excellerende Cain Seedorf kans op kans creëerde. Seedorf zelf glipte na een half uur handig langs zijn vaste bewaker en Jay Kruiver pakte het presentje dankbaar uit. Daar bleef het niet bij want een minuut voor rust was het Thomas Oude Kotte die opstomend over links voor gaf en aanvoerder Freek Heerkens, in zijn allerlaatste duel toucheerde de bal niet goed en passeerde zijn eigen doelman; 0-2. ’’We waren superieur voor rust en hadden toen al op rozen moeten zitten,’’ concludeerde Youssef El Kachati teleurgesteld na afloop.
Na de wissels doofde het vuurtje
In tweede bedrijf doofde langzaam het vuurtje voor de dappere Witte Leeuwen. De aansluitingstreffer liet na rust niet lang op zich wachten (Thijs Oosting, na al twee minuten) maar Telstar bleef gevaarlijk in de tegenstoot maar steeds meer doofde helaas aanvallende het vuur.
Zeker nadat de excellerende Cain Seedorf plaats moest maken voor een invaller (‘’Cain zat er doorheen,’’ aldus Ulrich Landvreugd). Plotseling was het conditioneel over en uit en dat leidde een minuut of tien voor tijd tot de onvermijdelijke gelijkmaker (Rob Nizet). F.C. Groningen stond toen al met 2-0 voor maar Willem II, al op rozen dus, zette nog een keer aan en scoorde in 90+ 3 (!) de winnende goal toen de kampioen letterlijk over Telstar heen denderde en Ringo Meerveld van afstand de Tilburgse avond nog meer cachet gaf;3-2.
Het stadion ontplofte en honderden uitzinnige fans stroomden het veld op en de scheidsrechter van dienst Nagtegaal vond het mooi geweest. Een waar Brabants volksfeest brak los en de Telstar spelers verlieten teleurgesteld het veld na een zeer behoorlijke partij voetbal.’’ Qua intensiteit zullen we nog stappen moeten zetten,’’ concludeerde een toch wel teleurgestelde maar reële Ulrich Landvreugd.
De 17e plek is er zeker niet een om over naar huis te schrijven maar het vertoonde spel na het ontslag van Mike Snoei geeft reden tot gematigd optimisme voor seizoen 2024/2025.
Hans Akkerman