EDO-DWS. Je zou er bijna sentimenteel van worden. EDO, in het rood-zwart, is van oudsher een van de toonaangevende clubs in de regio, met een geschiedenis om jaloers op te worden. DWS, van 1907 en spelend in het blauw-zwart, is zelfs een keer landskampioen geweest. Van die fraaie geschiedenis is anno 2024 weinig meer over. Nu zijn het twee respectabele amateurverenigingen die elkaar toevallig lootten in het bekertoernooi. EDO bleek nét even sterker: 2-1.
Voor rust speelden de Haarlemmers ‘op de spaarstand’. Misschien wel ingegeven door het warme weer verspeelde de ploeg van Sjoerd Hamann zo min mogelijk energie onder de onbarmhartig schijnende zon. Vlak voor de broodnodige drinkpauze verschafte Fabian Laforge Kaandorp zichzelf een mogelijkheid, maar zijn schot was niet moeilijk genoeg om de DWS-doelman te verontrusten. Even later scoorden de bezoekers, maar de uitstekend fluitende scheidsrechter Van Kruiselbergen – een jongedame van drie turven hoog – keurde de treffer af wegens buitenspel. Tien minuten voor rust zette Laforge Kaandorp met een fenomenale beweging Ko Kensen alleen voor de Amsterdamse keeper, maar ook hij wist niet te scoren. Daarmee waren de hoogtepunten van het eerste bedrijf wel op.
Na rust legde EDO heel meer energie aan de dag. En die positieve impuls was vooral te danken aan de invalbeurt van Rafaël Karpes. Al na vijf minuten was hij belangrijk door een duel hardhandig aan te gaan en daardoor te winnen. Zijn voorzet eindigde bij Kaya Lima die prachtig raakschoot.
Niet veel later ging hij voor eigen succes, opnieuw door goed doorzetten in de zestien. De keeper van de gasten kon dit keer redden. In de 55e minuut mocht Karpes aanleggen vanaf de rand van het penalty-gebied. Opnieuw moest de doelman redding brengen. Hij inspireerde blijkbaar ook zijn ploeggenoten, want Thomas Linck kopte een prachtige voorzet van de rechterflank maar netaan over.
Achterin had EDO de zaakjes prima op orde. Tim Schildwacht en Gregory Bijnaar hadden steeds een antwoord op de behendige DWS-aanvallers. Zo leek er geen vuiltje aan de lucht voor EDO, dat naar hartenlust wisselde na rust. Ook die wissels pakten goed uit want een fraaie voorzet van rechts van invaller Cayir – vijf minuten voor tijd – kwam voor de voeten van mede-invaller Kevin Clydesdale. Die nam de bal eerst aan, keek vervolgens even rustig waar de keeper stond en schoof tenslotte uiterst beheerst de bal binnen voor 2-0.
Direct vanaf de aftrap maakte DWS het weer spannend door halfslachtig verdedigend werk van EDO genadeloos af te straffen. De Amsterdamse spits hoefde maar weinig inspanning te leveren om de 2-1 binnen te schieten. Bijna werd het zelfs nog 2-2 toen een acrobatische omhaal van een DWS’er in blessuretijd maar nét naast ging. De overwinning kwam daarna niet meer in gevaar voor de ploeg van Hamann.
Tekst en afbeelding: Marcel Akerboom