Na 90 minuten intens voetbal heeft VSV zijn ongeslagen status behouden. FC Castricum werd met 4-2 verslagen, waardoor de Velserbroekers nog zeker veertien dagen koploper zijn in de derde klasse A.
‘Pas als we vijf wedstrijden voor het eind bovenaan staan, ga ik pas denken aan het kampioenschap’, zei VSV-trainer Jethro Abram.
‘Maak je er wel een positief stukje van?’, vroeg zowel de voorzitter als de hoofdtrainer van VSV. Dat is niet heel moeilijk, want de Velserbroekers maakten er een waar spektakelstuk van. Al na drie minuten glipte Jesse Kooijman langs zijn directe tegenstander. Zijn voorzet bereikte Donny Klok, zijn inzet ging er op miraculeuze wijze niet in. Na een dik kwartier was Moreno Blom dicht bij de openingstreffer, na een bekeken passje van Ravi Galjé.
Toch kwam Castricum als eerste tot scoren. Want waar VSV er aanvallend geen gras over liet groeien, was het in de verdediging niet altijd even zeker. De thuisploeg leed vaak onnodig balverlies en dat leverde Castricum – ze staan laag op de ranglijst, maar kunnen heel goed voetballen – een aantal mogelijkheden op. Bij een onschuldige breedtebal ging het mis in de communicatie tussen keeper Veldt en de laatste man. Daar kon een Castricummer handig van profiteren: 0-1. Niet veel later was het bijna 0-2, maar de gasten schoten een enorme kans hard over.
Vijf minuten voor rust vond Jesse Kooijman het welletjes. De ijverige aanvaller pikte de bal op in de linksbuitenpositie, deed een stap naar binnen om met rechts vakkundig raak te schieten in de benedenhoek. Niet veel later krulde Gino Demon een vrije trap richting het vijandige doel. Blom kon er nog nét een voetje tegenaan zetten, maar de inzet eindigde op de paal. Toch mocht VSV met een voorsprong aan de thee. Donny Klok mocht van, de overigens uitstekende fluitende, scheidsrechter Roelof Luinge van elf meter aanleggen na een handsbal van een Castricum-verdediger. Dat buitenkansje liet hij zich niet ontnemen: 2-1. Het was wel het laatste wat Klok deed, want even later moest hij er met hamstringklachten van af.
De KNVB zou diezelfde scheidsrechter Luinge wat vaker richting deze regio moeten sturen. Hij verzorgt in z’n eentje de helft van het amusement. Kaarten heeft hij niet nodig, Luinge kan het met zijn sappige Drentse dialect wel af: ‘Het is hier geen judowedstrijd’, Nummer drie, houd je in’, en bij een dubieus vlagsignaal van de grensrechter: ‘Hij was niet uit. Ik kan het hier vandaan zien’.
Meteen na rust kwam VSV goed weg toen een uithaal van de Castricum-spits op de lat eindigde. De gasten waren duidelijk gemotiveerd uit de kleedkamer gekomen en zochten vol de aanval. Daardoor ontstond er meer ruimte voor VSV om uit te breken. Vooral de slimme Kooijman voelde perfect aan waar de ruimte lag en hij stond dan ook aan de basis van menig VSV-kans. Maar die waren niet besteed aan Justin Kunst, Joey Meijer en aan Cas Truijens, die met een omhaal de onderkant van de lat teisterde.
Castricum beloonde zichzelf voor de gedurfde spelopvatting met de 2-2. Mario Veldt was kansloos na een knap uitgespeelde aanval van de gasten.
Een kwartier voor tijd mocht ‘man of the match’ Jesse Kooijman een vrije trap nemen ter hoogte van de zijlijn. Zijn fraai krullende inzet werd door niemand geraakt en, misschien wel daardoor, eindigde voor 3-2 achter de verbouwereerde keeper van de blauw-witten. In blessuretijd wisten de VSV-invallers Rick Michielsen en Jesse Poseth het slotakkoord te plaatsen. Uit een knappe gezamenlijke aanval maakte Poseth de bevrijdende 4-2.
En dat leidde tot lachende gezichten in Velserbroek. Waar een glanzende toekomst gloort. Al denken ze pas over 14 wedstrijden aan de titel.
Tekst en foto: Marcel Akerboom