IJmuiden ging voor de tweede wedstrijd van het seizoen op bezoek bij het Zandvoort. De ploeg uit de kustplaats won de eerste wedstrijd van het seizoen, terwijl IJmuiden de punten liet liggen. De ploeg van Blom hoopte de eerste punten van het seizoen te pakken, terwijl Zandvoort de ingezette lijn door wilde trekken.
Het fluitsignaal klonk en IJmuiden liet zich meteen zien, want na twintig seconden was het al raak. Mutebi wist na een lange bal van Veldman meteen raak te schieten.
De wedstrijd stond meteen aan en Zandvoort wilde snel de gelijkmaker maken, maar de verdediging van IJmuiden hield dat tegen. Zandvoort was lang in balbezit, maar kwam er maar niet doorheen. De wedstrijd werd steeds feller en duels werden stevig ingegaan. Zo viel er een gele kaart voor Thijn Post na een overtreding. Iets later werd een fout gemaakt in de opbouw van IJmuiden en daar kon Zandvoort goed gebruik van te maken. Fernando Lewis schoot de gelijkmaker binnen.
Direct na de 1-1 een herhaling van zetten. Binnen no-time lag de bal weer in het net. Daan Heinemeijer prikte de 1-2 binnen. Een aantal grote kansen volgenden voor beide kanten, maar er werd gerust met een voorsprong voor de bezoekers.
In de tweede helft ging het hetzelfde door met Zandvoort dat bleef aanvallen, maar IJmuiden kwam er een aantal keren goed uit. Zo moest Kirchhoff eens aan de noodrem trekken en pakte hij daardoor een gele kaart. De hieruit volgende vrije trap schoot Veldman via de handen van doelman Van Hamersveld tegen het houtwerk. Justin Balm lette goed op en zette de 1-3 op het scorebord.
Even later kon de thuisploeg het blok van IJmuiden wel breken. Lewis maakte zijn tweede van de dag op aangeven van Kas de Vries. Daarna was het met name Zandvoort dat de klok sloeg. Een opmerkelijk moment volgde toen IJmuiden een vrije trap kreeg op het middenveld. Een aantal spelers van Zandvoort was het hier duidelijk niet mee eens. Kirchhoff protesteerde hevig in de ogen van de arbiter en kreeg hiervoor zijn tweede gele kaart. Het lukte Zandvoort, ondanks de extreem lange blessuretijd, niet meer om de gelijkmaker te maken.
Tekst: Senna Eefting