Hoe belangrijk is het voor Jong Hercules om te promoveren naar de derde klasse na vier mislukte pogingen op rij? Die vraag kon zaterdag beantwoord worden. De Wijkers namen het op het neutraal terrein (het veld van Schoten in Haarlem-Noord) in de finale op tegen het hoofdstedelijke DTA Fortius. Gezien het matige weer zaterdag een prima keuze, want Schoten beschikt over een overdekte tribune met meer dan genoeg ruimte.
Na een kwartier spelen, leek het duel al op slot te zitten. Jong Hercules dekte kort of zoals dat nu heet hoog druk om te voorkomen dat de Amsterdamse pleintjesvoetballers aan voetballen toekwamen en dat betaalde zich snel uit. Eerst verzilverde Kaj Kloosterman een rebound toen Nico van der Marel de paal raakte en een paar minuten later zag Colin Dijkstra kans met een beheerst schot, na een panklare vrije trap van middenvelder Stef Vonk, Jong Hercules in veilige haven te loodsen. Maar… met hun eerste kans bracht Fortius de spanning terug en kreeg daardoor vleugels want de Amsterdammers waren jonger, fitter en sneller.
Fortius in extremis op gelijke hoogte
Na rust kreeg Fortius de wind in de rug en voerde het tempo aanzienlijk op. Om de haverklap lagen Herculianen, een team op leeftijd, op de grond met krampverschijnselen. ‘‘Wat waren die gasten snel zeg, pff. Ik zat er duidelijk doorheen en kon niet verder,’’ reageerde de 32-jarige Stef Vonk die na wat omzwervingen dit seizoen bij Jong Hercules is neergestreken en na rust gedwongen moest afhaken.
Toch creëerden de Mokumers na de pauze nauwelijks weinig kansen in een uiterste correct duel zonder opstootjes dat veel overeenkomsten vertoonde met een slijtageslag. Teveel lopen met de bal van Fortius gaf Jong Hercules steeds weer kans hun aanvallende impulsen in de kiem te smoren. Het venijn zat echter in de staart toen in 90+10 (!) na een verre ingooi de bal vanaf een meter of 10 feilloos werd omgezet; 2-2. Er werd niet meer afgetrapt!
De verlenging bood geen soelaas
In twee keer een kwartier extra tijd was er nog één uitgelezen poging voor de Beverwijkers om wederom de leiding te nemen maar de Amsterdamse goalie zag de uithaal in zijn armen en tegen zijn borst verdwijnen omdat invaller Nik Jongbloed zijn inzet te weinig power en precisie meegaf.
Eindelijk dan promotie
In de penaltyreeks bleek Jong Hercules over de meeste inhoud te beschikken. Hun vier pingels werden onberispelijk omgezet en de gasten zagen een inzet naast de goal belanden en één gered worden. De ontlading na afloop was prachtig en fascinerend. ‘‘Eindelijk,’’ gilden veel spelers.
Inderdaad, want maar liefst vier keer op rij strandde Jong Hercules in de nacompetitie maar nu eindelijk dan de gedroomde promotie naar de derde klasse toe. ‘‘Wat is dit kicken zeg. Eindelijk promotie waar we zo naar snakten. Mijn eerste emotie en reactie na hun laatste gemiste strafschop? Gekkenhuis en wat hebben wij een topkeeper zeg, haha en nu aan het bier,’’ sloot hij dolblij af alvorens de vele supporters werden opgezocht om het succes te delen, de champagne in het rond vloog, een krat bier op het veld soldaat gemaakt en de nazit in Beverwijk ongetwijfeld wel eens heel lang kan gaan duren!
Tekst en foto: Hans Akkerman