Na een spannende competitie plaatste DSS zich op het allerlaatste moment voor de nacompetitie voor promotie naar de derde klasse. DSS begon deze reeks in Amsterdam Oost door tegen de derdeklasser TOG aan te treden. Na een mat eerste uur stond het 3-0 voor TOG en leek DSS uitgeschakeld.
Toen wierp DSS het juk van zich af en ging spelen voor de overwinning. Met overtuiging werd er nu eens snel vooruit gespeeld en werd schroom ingeruild voor lef. CV Daan van den Oetelaar ging mee naar voren en dit alles betaalde zich uit: het werd 3-3. Hij had een hoofdrol met twee goals. Daarna deed keeper Davy de Back wat hij een paar jaar geleden ook deed: strafschoppen pakken en DSS was een ronde verder.
Op 11 juni toog DSS met enthousiaste supporters en enkele DSS iconen aan boord met een dubbeldekker bus naar Rotterdam voor een clash met een andere derdeklasser: HOV/DJSCR. Het was tropisch warm, het kunstgras was stroef maar DSS-trainer Martin van Leuven had de mannen geprepareerd. Hij had 18 man tot zijn beschikking die allemaal erg graag wilden. De wedstrijd was gelijk opgaand. DSS had het betere veldspel terwijl de Rotterdammers de eerste kansen kregen doordat de middenvelders goed in de ruimtes tussen de linies speelden en de snelle en vaardige spitsen een paar keer opdoken voor De Back die twee goede reddingen had. De Rood Groenen, dit keer in het Wit, bleven in de wedstrijd. Na ongeveer een half uur schoot de spits van HOV/DJSCR op lat en paal en uit de volgende aanval maakte Jasper Besjes zich knap vrij en zette voor op de lange spits Jip die helaas de keeper op z’n weg vond. Goudhaantje Sam van Vliet stond op de goede plaats en verschalkte de keeper alsnog: 0-1 voor DSS!
De wedstrijd kantelde wat naar meer overwicht voor het soepel spelende DSS dat op 2-0 kwam door een prachtige uithaal van Max Henneman, die, na lang blessureleed, eindelijk wedstrijden kan spelen. HOV/DJSCR zette vlak voor rust aan en DSS wankelde mede door de vermoeidheid en hitte maar hield stand. De rust was bereikt en trainer Martin bracht twee nieuwe backs. Vlak na rust vond de verse linksback Tobias de ruimte en haalde de achterlijn. Hij legde de bal panklaar voor Van Vliet die de 3-0 intikte. DSS op rozen maar de stekels waren voelbaar toen dit voor HOV/ DJSCR het teken was om te schroom van zich af te gooien.
HOV/DJSCR is echter geen DSS en ze scoorden maar een keer. DSS wisselde nog een paar keer en bleek door de verse krachten uiteindelijk ook fitter. Voor de DSS supporters was het spannend maar de neutrale toeschouwer had het allang gezien: DSS zou deze wedstrijd winnen en zich plaatsen voor de finale voor promotie.
Na het laatste fluitsignaal van de correct fluitende scheidsrechter hadden de DSS spelers nog genoeg lucht voor een feestje op het veld en werd er veel water en later bier gemorst. Het feestje werd voortgezet op het gezellige Rotterdamse complex nabij de Kralingse plas en daarna in de bus van chauffeur Han. Trainer Martin van Leuven ging hier voorop in het feest en begon zelfs te zingen. Gelukkig is plaatsing in de nacompetitie niet afhankelijk van de toonhoogte van een trainer want anders hadden de spelers zondag op het strand gezeten. Bij aankomst op het Pim Mulierpark was er nog meer bier en waren er zelfs pizza’s. DSS gaat op voor een heuse apotheose op 18 juni: Alliance ’22 – DSS. Een Haarlemse kraker. En mogelijk een reuzenstap naar de Derde klasse waar de Haarlemse slapende reus al jaren op aast.
Met dank aan DSS