Eén schamel puntje hield Bloemendaal maar over aan de thuiswedstrijd tegen SO Soest. En dat hadden er heel makkelijk drie kunnen zijn als de ploeg van Jeroen de Vries wat doortastender was geweest in de zestien van de tegenstander. Nu kon Soest in de slotfase een niet meer verwachte 1-1 scoren.
De laatste weken boekte Bloemendaal aardige resultaten. Door het gemis van ervaren spelers – geblesseerd – moeten de jonkies het laten zien. En langzaamaan komen hun talenten bovendrijven. ,,Nu nog even winnen vanmiddag, dan de winterstop goed doorkomen en dan laten we in de tweede seizoenshelft zien waar we echt toe in staat zijn’’, zei trainer De Vries vooraf.
Beide ploegen begonnen slordig aan de wedstrijd. Zowel Bloemendaal als SO Soest profiteerde regelmatig van balverlies van de tegenpartij, maar veel gevaar leverde dat niet op. Een poging van linksback Mikki van Opzeeland hield het midden tussen een schot en een voorzet en kon daarom makkelijk worden weggewerkt door de verdediging van de gasten. Seb van Veen onderschepte een Soester aanvalsopzet, stoomde op naar het vijandelijk doelgebied maar schoot vervolgens wild over. Even later raakte hij de buitenkant van de paal bij een wat beter gerichte poging. En Teun van Liemt ‘bekroonde’ een fraaie Bloemendaal-aanval met een slap rollertje waar de keeper van Soest geen moeite mee had. Tussendoor werd ook de gasten tal van kansen geboden, maar hun grote probleem deze middag was mikken. Bloemendaal kreeg een corner maar niet weggewerkt en tot drie maal toe mocht Soest het proberen; ze kregen de bal maar niet op doel geschoten.
Dat lukte de thuisploeg vijf minuten voor rust wél. Een goedkoop verkregen vrije trap op de rand van de zestien werd resoluut binnengekegeld door Daan Klaassen.
Meteen na de rust had Bloemendaal de marge móeten vergroten. Eerst was het Van Liemt die na sterk doorzetten oog in oog met de keeper kwam. Hij miste de koelbloedigheid om de doelman te verschalken. Tien minuten daarna maaiden twee Bloemendaal-aanvallers in kansrijke positie hopeloos over de bal heen.
Dat vergrootte het geloof bij de ‘blauwe leeuwen’ weer wat. Tot twee keer toe waren ze dicht bij een doelpunt, maar het mikken was nog steeds een probleem. Een corner werd net naast gekopt, een voorzet van rechts zeilde rakelings langs de goal van Sieb Dijkstra. De ‘whites’ verdedigden met alles wat ze hadden. Dat kostte zichtbaar veel energie ze en hadden de puf niet meer om zelf aan te vallen.
Zo leek het op een benauwde thuiszege uit te draaien, tot Soest het nog maar eens een keertje tegen wil en dank probeerde. Twee minuten voor tijd kregen ze ineens hulp van de thuisploeg. Een lange bal naar voren leek een prooi voor keeper Dijkstra. Hij miste echter, waardoor de Soester aanvaller de bal nog hobbelend en stuiterend, richting het doel kreeg. Op de doellijn lukte het de toegesnelde laatste man niet meer om de bal weg te schieten: 1-1.
Met dat ene puntje schieten beide ploegen weinig op. Ze staan nog steeds laag op de ranglijst van de tweede klasse B. Maar als Jeroen de Vries zijn optimistische woorden van voor de wedstrijd waar kan maken en de blessures over een paar weken genezen zijn kan Bloemendaal nog mooie stappen gaan maken. Nog even wat kordater worden in de spits!