Een Haarlems onderonsje en wat voor een! Alliance ’22 kon degradatie naar de vierde klasse afwenden en D.S.S. wil heel graag de vierde klasse uit.
Het was even zoeken naar een juiste locatie maar beide clubs kwamen er uit: het complex van B.V.C. Bloemendaal, lommerrijk gelegen aan de voet van de Kennemerduinen, werd uitverkozen tot strijdtoneel. Onder heerlijke weersomstandigheden werd de finale verspeeld. Opvallend detail: D.S.S. trainer en oud Alliance trainer Martin van Leuven vierde vakantie in Spanje maar vloog voor een dag terug. D.S.S. had twee keer ‘’ een Houdini act’’ nodig om de finale überhaupt te bereiken ( BSM en TOG) en eeuweling Alliance versloeg met veel pijn, moeite en inspanning het Utrechtse DHSC vorige week zondag met 3-2.
De supporters en neutrale voetballiefhebbers van beide verenigingen met een vrijwel identiek DNA kwamen massaal (400+) richting de Bergweg voor het ultieme sluitstuk. De hamvraag? Wie was bereid daar een extra stapje voor te doen en eventuele pijn(tjes) even te ‘’parkeren’’? De sfeer uiterst ontspannen en vriendelijk .Na afloop waren vriend en vijand het roerend met elkaar eens: Alliance was superieur geweest hoewel de 3-2 einduitslag wellicht deed vermoeden dat het een spannend treffen was geweest.
Vrijwel vanaf het eerste fluitsignaal nam Alliance het heft in handen en kwam via de snelle, handige vleugelspitsen Stijn Heuvel en Joel Allassi goed door maar bij de eindpass ontbrak het te vaak aan scherpte. Dat kwam ze bijna duur te staan toen na 20 minuten DSS’er Sam van Vliet vrij voor de keeper niet de goal vond, twintig seconden kopte overigens aan de andere kant Tobias Kuhlman matig in. Alliance bleef de bovenliggende partij en zag Shadi Daoud met een heerlijke gekrulde inzet de bovenkant van de lat toucheren.
Na rust was het krachtsverschil nog meer evident. Speltechnisch, qua handelingssnelheid en zuiverheid van de passes? DSS liet het op die vlakken afweten.’’ Alliance oogde niet alleen maar was ook fitter. ‘’Wij misten wat spelers en hadden er vandaag ook spelers bij die niet 100% fit waren,’’ concludeerde Toon Beijer na afloop die Martin van Leuven op de bank assisteerde.
De ban werd gebroken op het uur toen Twan Beekema, lekker op dreef, met een diagonale schuiver Davey de Back volslagen kansloos liet; 1-0. Toen zes minuten later, een andere uitblinker, Joel Allassi doorbrak en met een ragfijne en afgemeten voorzet Wouter van der Wal vond die hard raak schoot, leek het duel op slot. Leek, want invaller Job van den Dries, wist met de eerste kans na rust voor DSS de spanning nog even terug te brengen. Een andere invaller aan Alliance kant, Victor Lagas, deed echter ook van zich spreken. Een pas 17-jarig oermens die bij Alliance dit seizoen voor de onder 19 uitkwam. Hij denderde als een op drift geraakte ‘’TGV- trein’’ regelmatig door de DSS-afweer heen en was nauwelijks af te stoppen. Tien minuten voor tijd leek hij de eindstand vast te leggen (3-1) maar in werkelijk de laatste minuut zag DSS nog kans 3-2 aan te tekenen.
Uitgelaten vierden de Alliance- spelers een feestje op het veld. ’’Ging wel lekker. Zenuwen voor zoveel publiek? Neuh, daar had ik geen last van. Qua inzet en samenspel waren wij gewoon de beste vandaag. Op karakter in de derde klasse gebleven. Heerlijk!,’’ jubelde Victor Lagas met een brede glimlach rond zijn kaken. Ook Joel Allassi had het natuurlijk naar zijn zin gehad. ’’We hadden een enorm veldoverwicht, zeker na rust en hadden het al voor rust moeten beslissen,’’ aldus de bedrijvige 23-jarige rechterspits. Alliance trainer Willem de Vreeze sloot zich aan bij de woorden van zijn beide sterkhouders. ’’Kijk, scoren was dit seizoen voor ons lastig. Het voetbal zag er echt wel goed uit maar ja : als je niet scoort? Het verhaal van dit seizoen. Daarom ben ik zo blij dat we vandaag onszelf beloond hebben op dat gebied,’’ glunderde de zielsblije trainer. Bij DSS overheerste natuurlijk diepe teleurstelling. Maar met wie je ook van ze sprak, ze kwamen allemaal tot dezelfde pijnlijke maar eerlijke conclusie: Alliance was veruit de beste ploeg op het veld geweest en een maatje te groot.
Hans Akkerman