Ook dit jaar lijkt het er weer op dat Koninklijke HFC zich moeiteloos gaat handhaven in de 2e divisie. Na vier duels staat de teller alweer op 10 punten en wat bijzonder is: nog geen tegengoals geïncasseerd! Een prestatie van formaat want het spelersbudget is vele malen lager dan bij andere tweededivisionisten.
Zaterdag wachtte de clash met het roemruchte AFC Amsterdam (van 1895), de “zustervereniging” uit de Zuidas. Het was goed toeven bij ‘’buurman’’ RCH dat genereus hun hoofdveld dit seizoen beschikbaar stelde, omdat er een paar kilometer verderop een indrukwekkend nieuwbouwplan eindelijk dan handen en voeten krijgt. Morgen bestaat ‘’De Koninklijke’’ het 145-jarig bestaan.
‘’Het wonder van Heemstede’’
Een weldadig zonnetje en aardig wat publiek was er afgekomen op de ‘’klassieke derby’’ tussen twee gerenommeerde amateurclubs die zich in de top 3 hebben genesteld na vier duels. Na 90+10 dan eindelijk het voor de thuisclub verlossende eindsignaal. ’’Ik ben jaren ouder geworden,’’ bekende een HFC-lid oprecht. ’’Deze wedstrijd was er een voor de cardiologen,’’ grapte oud-voorzitter Hugo Bettink met een kwinkslag en matchwinner Cas Dijkstra stond met een biertje in zijn hand alles geamuseerd gade te slaan.
Voor rust zag Kon HFC nadrukkelijk de ‘’poorten van de hel’’
Het was een wonder dat de thuisploeg voor rust niet op een grote achterstand werd gezet want vanaf de eerste balomwenteling belandde Koninklijke HFC in een ware ‘’AFC-rondo’’ Ze werden overmeesterd, bij de lurven gegrepen en kapot gecombineerd. Met als gevolg dat een speels AFC kans op kans stapelde maar steeds maar weer door matig schieten geen kans zag de score te openen. Na een half uur ging de storm wat luwen maar op het tandvlees werd de rust bereikt. ’’We zijn boos op elkaar geworden in de rust,’’ gaf Dijkstra na afloop volmondig toe. ‘’Zo kon het niet langer. Je komt niet in de duels en laat je compleet wegspelen. Ze gaven ons geen seconde rust. Na rust ging dat een stuk beter. Je zag na mijn goal dat ze schrokken en het aanvallend niet meer wisten. We hebben dan ook na rust weinig kansen weggegeven,’’ zag de bedrijvige Noord-Hollander die met volle teugen geniet op de grens van Haarlem en Heemstede.
Enige kans benut
Dijkstra had wel degelijk een punt. AFC bleef ook na rust dominant maar creëerde niets omdat de Haarlemse defensie geen krimp gaf. En toen kwam na 52 minuten hét ultieme moment voor Cas Dijkstra. De voormalig Telstar-speler controleerde majestueus een dieptepass, kapte zich behendig vrij en met een onhoudbaar schot in de hoek bracht hij het Koninklijke HFC-contigent in pure extase. AFC wilde daarna wel maar kon maar geen bressen slaan. Ook niet in de hectische slotfase toen twee Koninklijke HFC- invallers (Van Den Berg en Jap Tjong), die zeer kort op het veld stonden, met rood moesten inrukken. Na het laatste fluitsignaal nog wat geschreeuw, getrek en geduw aan Amsterdamse kant maar al snel keerde de serene rust weer terug en kon de balans worden opgemaakt. Vijf gespeeld, 13 punten en een doelsaldo van 7 voor en 0 (!) tegen. ’’Het was geen mooi voetbal, maar wel vermakelijk,’’ dacht trainer Gertjan Tamerus na afloop. Hij sloeg de spijker op de spreekwoordelijke kop.
Tekst: Hans Akkerman
Foto: Rob Burger