Velsen – EDO: ‘noch boter noch vis’, 0-0

Op de zonnige zondag van 8 april was het een feest van herkenning op het complex van Velsen. Veel (oud-)bestuurders, voetballers en trainers hadden de moeite genomen om naar de wedstrijd te komen kijken. Joop Herinx, Bert Wagemaker, Thomas Scholten, Toon Beijer, Ted Verdonkschot en voor mij nog steeds meneer van Wassem, zomaar een greep van de kenners die op het terras voor de kantine of langs de lijn hun drankje nuttigden. En de spelers maar zwoegen!

Iedereen die je op deze dag sprak had het over de beslissing die het EDO-bestuur noodgedwongen moest maken om zich uit het zondagvoetbal terug te trekken. Doodzonde, maar onvermijdbaar zegt men. Ik ben maar acht seizoenen EDO-er geweest, maar mij gaat het al aan het hart. Ik moet er niet aan denken hoe mannen en ras EDO-ers als Evers, Maas, Dorgeloo, De Jong, Verdonkschot, Kensen, Leuven en Claus zich hierbij moeten voelen!

Het werd een matige en soms spannende wedstrijd vol gemiste kansen, duels en kaarten. Dat EDO het nog zo’n wedstrijd kon maken mag een wonder heten. Een aantal spelers moest voor de tweede keer binnen 24 uur vol aan de bak. Niet dat zij bij EDO-zaterdag moesten invallen, welnee. Zij speelden op zaterdagmiddag alvast een ingeplande oefenwedstrijd voor hun nieuwe club. Het nieuwe Olympia Haarlem draait al op volle toeren. Je zal maar trainer van EDO zijn en dit moeten accepteren. Voetballend regio Haarlem staat erbij en kijkt ernaar!

Dat geen van beide ploegen erin slaagde om de volle buit te pakken hadden zij aan zichzelf te danken. EDO had meer het voetbal, Velsen meer de kansen. Op het hobbelige veld ontwikkelde zich een interessante strijd tussen twee totaal verschillende speelstijlen.

De wedstrijd
Velsen speelt reactievoetbal met veel mensen achter de bal, wachtend op een fout van de tegenstander om er dan snel uit te komen. Counteren dus. EDO had meer de voetbalintentie. In balbezit proberen zij op te bouwen, met veel beweging vanuit het middenveld en met spitsen die zich een slag in de rondte lopen om aanspeelbaar te zijn. Diepte wordt er gezocht wanneer het kan (vooral Siegerist) en de breedte wanneer het moet. Alleen creëert EDO zich met dit acceptabele veldspel nagenoeg geen kansen om tot scoren te komen. En dat is in het voetbal toch een dingetje! Verdedigend speelt EDO naar behoren, compact met af en toe pressie naar voren.

In de eerste helft kwam het gevaar bij Velsen voornamelijk vanaf de rechterkant. Steeds weer werd Zuiverloon aangespeeld en met zijn snelheid zorgde hij voor veel gevaar rondom het 16-meter-gebied van EDO. Maar tot afronden van de kansen, ook uit een vrije trap van Groenewoud, kwam het niet. Keeper Maenhout van EDO, invaller voor Albers, pakte namelijk alles wat er te pakken viel.

EDO combineerde er lustig op los zonder echt gevaarlijk te worden. Met name de middenvelder Andelic speelde regelmatig, heel slim, tussen de linies in en was vaak aanspeelbaar. Alleen een individuele actie van Tuur, hij zette een solo in die hij tot in de kantine wilde voortzetten, leverde een kans op. Keeper Does van Velsen voorkwam de 0-1.

In de tweede helft kwam Velsen wat meer in het spel. Groenewoud stond nu echt diepe spits en zorgde voor meer balbezit en kansen voor Velsen. Maar nu ook weer was Maenhout een sta in de weg. Zuiverloon, Groenewoud, Scholten, zij troffen allen de uitblinker van EDO op hun weg. EDO bleef volharden in hetzelfde spel als in de eerste helft en kregen dus geen mogelijkheid om te scoren. Alleen Aroma, onbegrijpelijk dat Waslander die niet liet beginnen, knalde in de korte hoek na een goede één-op-één actie die hij won van Guttelling. Keeper Does redde weer op tijd.

De uitslag 0-0 was dus voorspelbaar en gezien de verhoudingen in het veld ook wel terecht. Velsen schiet er niets mee op en EDO ook niet. Over de wedstrijd valt niet veel meer te vertellen. Over het spel van Velsen des te meer.

Een korte analyse

Algemeen
Velsen heeft een team met een gemiddelde leeftijd van 25,5 jaar. Met routine in de personen van Groenewoud, Plug en Gutteling, spelers als Scholten en Zuiverloon die al wat mee hebben gemaakt en jongelingen als Braaij en Does zou je zeggen dat het een ideale mix zou moeten zijn.

Het team oogt echter niet in balans. Met name het zestal achter de bal zijn in balbezit veel te statisch en ondersteunen hun aanvallers te weinig. Omgekeerd mogen met name Groenewoud, Zuiverloon en Braaij wel eens wat gaan werken aan het omschakelen van balbezit naar balverlies. Dat moet en kan beter.

Het team staat bij het begin van balbezit en balverlies te ver uit elkaar. Er zit teveel ruimte tussen de linies waar een tegenstander gebruik van kan maken. Ook is het redelijk voorspelbaar wat er met bal gaat gebeuren. Veel de lange bal op de voorste linie en uitzoeken maar. Met balverlies zakt de ploeg ver in en komt daarmee af en toe in de problemen.

Wel bezit Velsen spelers met veel individuele kwaliteiten. Die van Zuiverloon en Groenewoud staan buiten kijf. Ook Van Ooijen is een uitstekende jonge middenvelder die zich alleen meer met het spel zou mogen bemoeien. En Scholten knapt veel teveel zwaar werk op en verliest daardoor naarmate de wedstrijd vordert wat scherpte.

Balbezit
In balbezit wordt er opgebouwd via met name de linksback Gutteling en de centrale verdediger Plug. Gutteling zoekt meestal de crosspass naar Zuiverloon of Groenewoud, en Scholten beweegt daar omheen. Plug zoekt eerder de pass op zijn rechtsback De la Mar, die dan weer Zuiverloon probeert te bereiken. Dan volgt de individuele actie, maar zijn er regelmatig te weinig spelers in het strafschopgebied van de tegenstander.

Het team valt in twee delen uiteen. De voorste vier moeten het vaak na de lange bal maar uitzoeken. Alles is afgestemd op de individuele acties van Zuiverloon of Groenewoud. Er is weinig variatie in de loopacties van de middenvelders van Ooijen en Greveling om bij te sluiten en al helemaal niet vanuit de backs die in balbezit weinig meedoen.

Omschakeling
In de omschakeling, van balbezit naar balverlies als andersom, zie je de genoemde twee linies heel duidelijk terug. Er zit vaak meer dan 20 meter ruimte tussen deze linies en dat is teveel. Alleen Scholten overbrugt regelmatig het gat tussen de voorste vier en de rest van de ploeg.

Balverlies
Bij balverlies zakt de ploeg meestal in, uitzonderingen daargelaten wanneer er pressie gespeeld wordt. De aanvallende middenvelders en de spits beginnen met verdedigen rond de middencirkel. Dan valt er als gezegd een ruimte tussen de linies waar tegenstanders gebruik van maken. De aansluiting is niet goed.

De ploeg daarachter staat wel goed wanneer de tegenstander de aanval verlegd. De communicatie is goed. Middenvelder van Ooijen en het centrale duo winnen veel duels. Het is daardoor lastig om er doorheen te komen en dat is de bedoeling ook. Via de zijkanten kwamen de tegenstanders nog wel eens op snelheid langs de backs.

Spelhervattingen
De vrije trappen werden genomen door Groenewoud, Scholten en Gutteling. De corners worden veelal indraaiend genomen.

Samengevat
Het wil dit jaar maar niet lukken met Velsen en zo speelt de ploeg dan ook. Het straalt niet veel zelfvertrouwen uit. Het is dit seizoen ook per periode niet veel beter gegaan. Velsen scoorde ook het minst van alle teams van de 1e klasse A op zondag, namelijk slechts 20 doelpunten. En dat ligt niet aan het creëren van kansen, maar aan het verzilveren daarvan.

Velsen hoeft niet te degraderen, want het moet nog twee wedstrijden inhalen en kan zich met wat meer overtuiging en fortuin zo weer in de middenmoot spelen. Maar er moeten wel punten gehaald worden.

Een gewaarschuwd mens telt ook hier voor twee!

Otto Berendregt