Otto’s analyse: Loon van de angst voor DSS
Ik begin maar gelijk met mijn excuses aan te bieden. Dan heb ik dat maar gehad. Ik zal met dit verslag wel op de tenen van mijn DSS-collega Iliass Akchich staan. Dat denk ik zomaar. Maar dat moet dan maar even. Anders kun je als azijnpisser en analist van ViH nooit wat zeggen, toch? En misschien zijn mijn bedoelingen richting de jonge trainer van DSS juist wel zuiver. Zoiets.
De burenruzie Terrasvogels-DSS mondde uit in een 2-1 overwinning voor het thuisteam. Het werd geen fraai duel deze zondagmiddag, want daarvoor waren er teveel stoorzenders op het veld. Een grasmat die het predicaat toendra niet eens verdient, een scheidsrechter die zichzelf boven alles verheven voelde maar er weinig van bakte, perioden dat spelers elkaar niet 3 keer de bal konden toespelen maar wel hartverwarmend heen en weer renden, keepers die rare capriolen uithaalden, zomaar een greep uit de aanwezige ingrediënten.
Over de wedstrijd kan ik kort zijn. Het was dus niet best maar wel vermakelijk. DSS (rood) heeft een leuk team en speelt een leuk spelletje. Het elftal speelt in een 1-4-2-3-1 opstelling, opvallend voor een vierdeklasser, en lastig te bespelen mits goed uitgevoerd. Maar omdat de zijkanten van het middenveld vaak te diep stonden en daardoor de ruimte voor onder andere de backs dichtliepen, kwam het systeem vaak uit op 1-4-3-3. En dat is dan wel weer makkelijker te verdedigen.
DSS heeft een degelijke opbouw, met als doel het vrijspelen van de uitblinkende middenvelder 6. Henneman. Bij hem begint deel twee van de aanval, op de helft van de tegenstander, om de vrije mensen te zoeken. Henneman zoekt gelukkig wel de oplossing vooruit en hanteert daarbij vaak de wisselpass. Zo spelend zal hij niet lang bij DSS rondlopen, vermoed ik. Daarna brengt hij de aanvallende middenvelders in stelling richting het 16 meter gebied of de backs (met name 5) stomen af en toe op naar de achterlijn om een voorzet te geven. En rondom het strafschopgebied stopt het dan wel voor DSS. Er worden vanuit het vele balbezit te weinig doelrijpe kansen gecreëerd.
Wat iedereen inmiddels wel weet, of behoort te weten, is dat Terrasvogels het “alle ballen op Henk” systeem 1-4-4-2 speelt. Niets opbouwen, niet de vrije man (nr) 10. Hofwegen zoeken, maar gewoon de verre peer naar (nr 9) Hageman, die dan ten strijde trekt. De middenvelders lopen zich een slag in de rondte om bij te sluiten! Hageman kan niet heel goed voetballen, maar houdt wel 90 minuten lang een verdediger met zijn vakkundige sloopwerk bezig. De duels tussen (nr 4) Tan en Hageman waren soms fascinerend! Kleunen over en weer en als Henk geen uitzicht meer had op balbezit dan ging hij duikelen. En dat is wat je als tegenstander ook weer moet weten. Geen overtredingen rondom het eigen 16-meter gebied maken, want Terrasvogels heeft namelijk een specialist pur sang in huis waar het gaat om de aanvallende spelhervatting: hun nummer 11 Stefan Clarenburg! Maar daarover later meer.
DSS had dus het meeste balbezit en het beste van het spel, maar kon niet scoren. Terrasvogels leunde achterover en waarschuwde via de counter DSS al een keer door een knal op de lat van Clarenburg. Ook kon de nummer 11 van Terrasvogels twee keer zonder resultaat schieten uit zijn zo gevreesde vrije trap. En zo kabbelde de wedstrijd voort.
Maar DSS speelt echter nog wel ergens om, hè! Zij staan vierde op de ranglijst met maar 5 punten achterstand op de koploper NFC, en bovenaan in de tweede periode. Met de wetenschap dat je nooit meer kunt degraderen, en er nog maar 10 wedstrijden moeten worden gespeeld, had DSS na de 1-1 veel meer risico’s moeten nemen door bijvoorbeeld aanvallender te wisselen. Om ten koste wat het kost te winnen. Dat deden DSS en trainer Iliass Akchich niet. Hij haalde zijn rechtshalf eruit voor een rechtshalf, en een rechtsback voor een rechtsback. Dat is wisselen om het wisselen en het gaf geen verandering in de speelwijze van DSS.
Dat deed Terrasvogels dus wel. Zij wisselden een middenvelder voor een aanvaller, Thom Specht voor Hofwegen, en lieten hun moegestreden spitsen Hageman en Clarenburg gewoon staan. Bewust of niet bewust, maar deze wissel zorgde wel direct voor effect. Met twee schoten van de snelle Specht en een kopbal van Hageman die bijna doel troffen waarschuwde Terrasvogels de tegenstander nog een keer. Het stond in de 89e minuut nog steeds 1-1…
Met een laatste, in alle vrijheid gegeven, lange bal zocht Terrasvogels nog een keer zijn spitsen. Een zoveelste overtreding van Tan van DSS volgde en weer kreeg Clarenburg een kans om met zijn vrije trap iets los te maken. Zijn streep van ruim 20 meter raakte de onderkant van de lat, stuiterde op de doellijn, en werd attent ingekopt door Mitchell Smithuis: 2-1!
DSS en Iliass moeten uit deze wedstrijd hun les leren, want het is nog niet te laat. Er is nog alle kans op het winnen van de tweede periode. Zie deze korte analyse als een tip voor de toekomst. Van een collega die het goed met DSS en Iliass voorheeft. Want er zit in beiden potentie! Of trek je er niets van aan en denk dan maar dat het kinnesinne van een oude clubloze trainer is.
Otto Berendregt
Foto: Voetbal in Haarlem