HFC verliest voor derde keer op rij en kampt met niet-scoren-syndroom. Tom Carbaat dient zich aan

Koninklijke HFC verloor woensdagavond ook bij promovendus OFC, 2-1. Waar vele HFC-fans nog dachten dat de nederlagen toeval waren -ontkenning?- lijkt het er meer en meer op dat HFC verschijnselen vertoont van een chronisch zieke patiënt. Zelf te weinig scoren en achterin goals weggeven door persoonlijke fouten.

Backs

Acht van de elf basisspelers tegen OFC waren vorig seizoen rond deze tijd ook basiskracht bij de Koninklijke. De drie nieuwelingen acteren in de defensie en zijn de wingbacks Quinten Dekkers, John Hilton en Guus Offerhaus, die de vervanger is van aanvoerder Wessel Boer.

Tegengoals

Wie kijkt naar het doelsaldo van de Haarlemmers ziet dat ze niet over een oud-Hollandsche schiettent beschikken. HFC scoorde maar drie maal in vier wedstrijden en kreeg vijf goals tegen. Slechts één tegentreffer meer dan koploper De Treffers dat na vier duels slechts vijf tegentreffers moest incasseren.

Terugspeelbal

De ploeg verloor – mede doordat de spitsen én niet in stelling worden gebracht én moeilijk scoren- vooral door individuele fouten. Jacob Noordmans speelde de bal bij Jong Volendam in de voeten van de tegenstander, keeper Michaelis deed hetzelfde tegen Noordwijk en woensdag was het de beurt aan nieuweling Quinten Dekkers. De rechter wingback speelde met zijn linker de bal terug, terwijl vooruit spelen meer voor de hand lag. Niels Butter verzilverde de kans op de 1-0.

Daarna vonden Joel Donald en Max Veerman doelman Mitchel Michaelis op hun weg.

Tieners

Vooraf waren de ogen gericht op de opstelling van trainer Gertjan Tamerus. Zou hij na twee nederlagen op rij zijn opstelling aanpassen en defensief een aanpassing maken. Daar was een doordeweeks wedstrijdje tegen een promovendus toch een geschikt excuus voor?

Plan B

De trainer bracht alleen Castien voor Brandsma. De topscorer bleef bij OFC aan de kant en is weken uit de roulatie met een hamstringblessure.  Zodoende startte Roy Castien, die nog maar max 45 minuten achter elkaar had gespeeld in de basis.

Hij hield het 75 minuten vol en werd vervangen door de lange verdediger Ruben Heeremans die als Plan B in de spits ging spelen. HFC keek toen al tegen een 2-0 achterstand aan. Niels Butter scoorde ook tien minuten na de rust.

In de tweede helft drong HFC aan en trachtte door ‘de lange bal‘ paniek te zaaien. André Morgan schoot vlak voor tijd uit de kluts wel de 2-1 binnen en de Koninklijke drong ook aan maar de scherpte ontbrak.

 

Linksbener

Wel bracht trainer Tamerus de tiener Tom Carbaat voor Quinten Dekkers, waardoor rechtsbener Morgan op rechts ging spelen en de linksbenige Carbaat linker centrale verdediger werd. Met linksbener Carbaat gaat HFC niet ineens meer scoren, maar is het team qua opbouw meer in balans.

Hij beschikt over een goede inspeelpass en opent ook naar de andere – linker- kant, waardoor de opbouw meer variatie krijgt en de spitsen meer bespeelbare ballen kunnen krijgen.

Carbaat voelt zich ook als een vis in het water in het 5-3-2-systeem. ,,Ik heb meer vrijheid in mijn spel dan bij de AZ-jeugd waar ik linksback speelde in het 4-3-3-systeem. En ik heb meer plezier en meer ruimte.’’

Carbaat is 16 jaar, is met zijn 1.84 meter niet de langste maar gaat wél voorop in de strijd.

Vorig seizoen baarde Gertjan Tamerus ook al opzien door de 17-jarige keeper Duke Verduin te laten debuteren. Hij en de 19-jarige Déron Payne verdienden daarna een transfer naar een BVO.

Verduin zit tegenwoordig op de bank bij PEC Zwolle en Payne heeft een driejarig contract bij FC Volendam en speelde recentelijk mee met Jong Volendam.

Zo kan de nederlaag bij OFC ook nog een positief effect krijgen. Positieve energie kan de nummer 16 van de ranglijst wel gebruiken want zaterdag wacht het zespuntenduel bij nummer 13  Scheveningen en daarna volgen duels met AFC, dat Katwijk versloeg, koploper De Treffers en IJsselmeervogels.