HFC brengt AFC knock-down toe, maar gaat zelf knock-out in slotfase

HFC lag in De Klassieker bij AFC 360 tellen als een aangeslagen bokser in de touwen. Op dat moment stond de Koninklijke op punten met 0-3 voor. Na de hectische slotfase stond er 3-3 op het scorebord. Koploper Katwijk won wel en liep twee punten verder uit.

Het mooiste en ontroerendste beeld buiten de lijnen komt eigenlijk op naam van een meisje van amper twee jaar oud. Gekleed in een te groot HFC-shirt was zij gedurende de wedstrijd op zoek naar haar vader. Die zat aan de andere kant van de omheining zijn team te leiden. En dat doet Gertjan Tamerus  doorgaans met minutieuze precisie.

Veel is bekeken, gemeten, geperiodiseerd en geanalyseerd voordat er een beslissing wordt genomen. HFC beleeft een topseizoen en dan voelt een gelijkspel bij AFC, waar HFC in de Tweede Divisie nog nooit won, als een nederlaag.

De Haarlemmers begonnen sterk en kwamen via een bekeken schot van Mehmet Yüksel na 25 minuten op 0-1. Gertjan Tamerus had de nodige wijzigingen in zijn ploeg aangebracht, maar ook dat lijkt anno 2022 weinig invloed meer te hebben op het spel. Oscar Wilffert stond weer links centraal en schakelde Splinter de Mooij uit.

Mitchel Michaelis ranselde er een paar gevaarlijke inzetten uit. Alleen aanvoerder Danny Hols, die met een hamstringblessure langs de lijn liep, en Desevio Payne werden node gemist zo zou aan het einde blijken.

In het tweede bedrijf liep HFC via Sietse Brandsma – assist Déron Payne- en Koen Tros -assist van Brandsma uit naar 0-3. Mehmet Yüksel kon  zelfs bij een 0-1 stand nog een strafschop missen.

Soms werd er zelfs gallery-play op de mat gelegd. ,,We vonden goed de ruimte die er lag” zei Gertjan Tamerus.

Brandsma probeerde het met een Madjer-hakje, Jim Hulleman ging op het middenveld weer voorop in de strijd.

Het was AFC dat op dat moment in de touwen lag en de knock-down al had gehad. Toeschouwer Sjaak Swart stond woedend op en keerde huiswaarts. ,,Ik heb helemaal niks gezien vandaag. Helemaal niks.’’

 

Dat was niet helemaal waar vond AFC-trainer Uli Landvreugd. ,,In de eerste helft hebben we drie kansen gehad, maar na de 0-1 hebben we te veel ruimte weggegeven en de derde goal geven we ook weg’’

In een normale competitie spelen clubs één duel per week. Door de coronastop worden er nu twee of soms zelfs drie duels per week gespeeld door de amateurs. Fysiologisch onverantwoord, vindt ook AFC-trainer Ulrich Landvreugd.

,,Wij spelen zelfs vier duels binnen negen dagen. Maandag mogen we weer aan de bak. Ik geef mijn spelers nu een Yogi-drink en een appelsap en hoop dat ze zich morgen inhouden.

Goed eten, rusten en weinig alcohol drinken is nu het devies. We kampen al met vier blessures.’’

Gertjan Tamerus, die altijd voorzichtig is met wisselen en talenten soms spaarzaam zestig seconden speeltijd per wedstrijd gunt, besloot bij een 0-3 voorsprong nog drie keer te wisselen.

Met in het achterhoofd ook het duel van dinsdag met Noordwijk. De trainer zei dat Déron Payne met zijn hamstring sukkelde, Jim Hulleman ‘geen lucht meer kreeg’ en André Morgan kramp had. ,,Het zijn dan ook logische wissels’’, zo verklaarde hij.

Vleugelspits Franklin Lewis werd rechtsback, middenvelder Kuling werd linker-wingback en de vlak voor rust voor de geblesseerde Vincent Volkert ingevallen Daniël Camara Bos werd centrale verdediger.

,,In de slotfase hielden we de bal niet meer in de ploeg maar schoten we die maar weg. We bleven niet voetballen’’, zei Gertjan Tamerus. ,,Er lag ruimte genoeg om te blijven combineren.”

De bokser die AFC de knock-down had toegebracht ging in de slotfase zelf knock-out. De verdediging die het gehele seizoen een onneembare veste leek wankelde 360 tellen op zijn grondvesten.

Oscar Wilffert schoot ongelukkig in eigen doel, Raily Ignacio schoot eerst de 2-3 binnen en schoot in de vierde minuut van de blessuretijd de gelijkmaker op het bord.

Na afloop was er doodse stilte voor- én in de kleedkamer van HFC. Sietse Brandsma en Vincent Volkert die altijd voor de pers klaar staan, gaven aan ‘even geen zin te hebben.’

Een zekere voorsprong was de Haarlemmers door de handen geglipt. Gertjan Tamerus was zo professioneel om én ESPN en de locale pers één voor één te woord te staan.

Hij wist dat dan het Zwarte Pieten kon beginnen. ,,Het is zoals het is’’, was de eerste zin die hij uitsprak. Hij beschermde zijn spelers en zei. ,,Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ik neem zelf de verantwoordelijkheid.  Wellicht heb ik de wissels niet goed verteld wat de bedoeling was….’’

Vlak daarna kwam een meisje van amper twee jaar in een te groot HFC-shirt aangelopen.

Zij was gedurende de wedstrijd op zoek naar haar vader. Die zat aan de andere kant van de omheining zijn team te leiden. ,,Ik heb je gemist papa’’, zei ze.

,,En ik heb je gezocht.”

,,Ik heb je ook gemist schatje’’, zei de trainer. ,,En…, ik zoek twee punten…’’

Tekst: Peter Brink
Foto: Pim Hols