De column van Mario: De week van de scheidsrechter!
Of zou het de scheidsrechter van de week moeten zijn? Het is weer de jaarlijkse week van de, ik geloof, 35.000 scheidsrechters. De mannen die wekelijks door de KNVB of door de club worden aangesteld om een wedstrijd tot een goed einde te brengen worden in het zonnetje gezet. Letterlijk, want toen ik afgelopen zondag een wedstrijd in Akersloot op gang blies stond het zonnetje hoog aan de blauwe hemel. Goed geregeld KNVB! Ik wist niet dat jullie dat ook in de hand hebben. Ben benieuwd naar het weer van aanstaande zondag.
Eigenlijk is het de dag van de scheidsrechter, of nog beter gezegd: de twee dagen, want de actie loopt van 06 oktober tot en met 14 oktober met dus in mijn geval twee zondagen. Dat betekent dat ik aanstaande zondag mijn tweede cadeau in ontvangst ga nemen! Geen doucheschuim a.u.b., want die heb ik al binnen. Ga eens bij de slijter langs zou ik zeggen. Uiteraard vind ik het een prima initiatief, maar het zou toch eigenlijk heel normaal moeten zijn om een beetje waardering op te kunnen brengen voor de man met de fluit die zich elke week kritisch laat beoordelen door 22 spelers, twee keer een opgewonden bank en vele toeschouwers langs de lijn.
Beoordelen mag hoor. Geen probleem. Ik neem zelf het risico dat ik met mijn eigenwijze gefluit vele zondagen van allerlei best aardige mensen verpest. Dat risico neem ik op de koop toe, omdat het mijn hobby is. Een hobby is pas leuk als je er geen tijd voor hebt, maar voor deze hobby maak ik graag tijd. En wat blijf ik toch enthousiast, vooral over mezelf.
Ik heb vanaf de voorbereiding tot afgelopen zondag vooral leuke potjes mogen fluiten. MidWest Cup, KNVB Beker en competitie. De leukste? Zonder twijfel voor de MidWest Cup (even wennen hoor die naam, blijft gewoon de HD-cup) de wedstrijd tussen HYS zondag tegen HYS zaterdag. Beide ploegen waren gebaat bij een gelijkspel, maar leken zich daar niet van bewust. Wat een heerlijke pot voetbal, waarbij het vooral om prestige ging. De zondagse jeugd tegen de routine van de zaterdag. Twee teams vooral bestaand uit Nederlanders met een Turkse achternaam. Wat kan ik genieten van de spelopvatting van deze mannen. Eigenlijk hebben zij alles wat Nederlanders met een Nederlandse achternaam missen. Wat een passie, strijdlust, techniek en inzet. Heerlijk om er tussen te lopen.
Ook genietend van het respect wat er voor mij als scheidsrechter is. Uiteraard zal ik heus wel eens een heel klein missertje maken, maar dat doe ik dan vol overtuiging waardoor het missertje toch weer in mijn voordeel kan uitleggen. Respect onderling was er ook, maar het was mij al snel duidelijk dat de jongeren het niet wilde afleggen tegen de ouderen.
Het leidde zelfs tot een heus opstootje. “Laat maar effe gaan,” dacht ik. Wat geduw, getrek en gescheld, maar het werd door de aanvoerders vakkundig opgelost. En verder voetballen. Wat de wedstrijd ook leuk maakte was het in grote getale opgekomen publiek. Gaf toch wel een extra dimensie. De grens had het er lastig mee, want af en toe stonden ze met twee tenen in het veld. Laat maar gaan, lost zich vanzelf wel op. Aldus geschiedde.
Na 82 minuten stond het gelijk. Beide teams dus door. Beide trainers vonden het wel mooi voor de club, dus stonden zij druk gebarend duidelijk te maken aan de spelers dat het zo wel welletjes was. Het duurde even voordat dat tot iedereen was doorgedrongen, maar toen ook de laatste aanvalsdriften waren weggevloeid was het duidelijk dat ik zelf de laatste acht minuten wel mee had kunnen spelen. Dit tempo kon ik wel aan. Affluiten en douchen maar. Één ‘nadeel’ van HYS: geen koud biertje na afloop, maar een heerlijke menulijst met allerlei lekkernijen. En een watertje. Eigenlijk wel goed voor me ook.
Maar goed.. het is de week van de scheidsrechter. De KNVB heeft zelfs bedacht dat als je een origineel cadeau of activiteit als bedankje voor de scheidsrechter regelt de KNVB de kosten helemaal of deels vergoed. Ik ben benieuwd wat voor dansje er aanstaande zondag voor mij is ingestudeerd. Heb er nu al zin in. En dat allemaal voor mijn hobby. Hoe leuk is dat!
Tot de volgende fluit!
Mario
Wil je reageren op deze column? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.
MARIO DE VRIES, 1963. Opgegroeid in Den Haag doch voornamelijk Haarlem. Makelaar in Haarlem en omgeving en scheidsrechter namens de KNVB. Voetbalde bij TYBB, Onze Gezellen en Alliance ‘22. Thans nog voetballend bij de Voetballende Vaders van DSS. Fan van Veronica Inside en Sierd de Vos. Voetbalgek.
