De vijfde klasse zaterdag is dit seizoen hartstikke leuk. Neem nou Vogelenzang-Spaarnwoude. Dat was een wedstrijd waar van alles in zat: passie, strijd, tomeloze inzet, al dan niet terecht afgekeurde doelpunten en uiteindelijk een logische puntendeling. De beide dorpsclubs eindigden bij 1-1.
,,Dat veld’’, was zo’n beetje het eerste waar Spaarnwoude-trainer Feike Prins over begon. ,,Daar kun je toch geen combinatievoetbal op spelen?’’ De grasmat van Vogelenzang was inderdaad niet best. De bal hobbelde ongecontroleerd alle kanten op, want het veld zat vol kuilen en bulten. Desondanks had Prins er alle vertrouwen in, want zijn ploeg voetbalt heel aardig. ,,Als we compleet zijn horen we zeker in het linkerrijtje thuis.’’ ,,We hadden allang op ons nieuwe veld moeten spelen, maar de bouw is vertraagd, dus voetballen en trainen we nu volle bak op het hoofdveld. Daar kunnen we ook niks aan doen’’, zei assistent-trainer Björn van der Raad van Vogelenzang.
De eerste twintig minuten waren voor het technisch vaardiger Spaarnwoude. De Paarsen scoorden ook twee keer, maar twee keer werd er buitenspel geconstateerd, dus telden de doelpunten niet. Spaarnwoude zette vroeg druk op de tegenstander in balbezit en daar kon Vogelenzang aanvankelijk maar moeilijk mee omgaan. Na een tijdje verslapte de ploeg van Prins wat en dat verschafte de thuisploeg de nodige lucht. Ze profiteerde bijna meteen van de ruimte. Jop van Saase knalde rakelings over en even later schoot Marijn van Mulligen rakelings voorlangs. Het viel ook niet mee op de slechte grasmat.
Na een half uur spelen kwam het keihard werkende Vogelenzang op voorsprong dankzij Vincent Frumeau die volkomen ongedekt vanaf de rand van de zestien mocht uithalen. Beide teams bleven er vol voor gaan en creëerden tal van kansen. Maar gescoord werd er niet meer.
Na rust was het alleen Spaarnwoude dat voetbalde en Vogelenzang dat probeerde tegen te houden. Dat lukte de mannen van trainer Rashwan Bafati heel lang. Thomas Oolders moest een inzet van Milo Wempe uit het doel koppen – hoe, dat weet hij nu waarschijnlijk nog steeds niet – even later was Wempe nog een keer dichtbij maar kon de doelman van de thuisploeg, Tim van der Spek, nog net ingrijpen.
Toch viel de onvermijdelijke gelijkmaker. Uitblinker Mark Visser, die lichtgeblesseerd nog meevoetbalde in de tweede helft, glipte weer eens langs zijn directe tegenstander. Die had dit keer een overtreding nodig om hem te stoppen. Maar de overtreding was binnen het strafschopgebied, dus volgde een penalty. Die Visser zelf overtuigend binnenschoot. Hij had er nog een kunnen maken als Tim van der Spek de inzet vanaf links niet had gepareerd.
De gasten gingen vol voor de winnende treffer en boden daarmee Vogelenzang ruimte om ook weer aan te vallen. En dat had fataal af kunnen lopen voor Spaarnwoude , maar Marijn van Mulligen was te wild en schoot in kansrijke positie hard over. Even later scoorde Vogelenzang toch via Patrick Frumeau. Maar ook hij stond in de ogen van de scheidsrechter netaan buitenspel.
Zo eindigde het meeslepende vijfdeklasse-gevecht in een remise, waar beide partijen uiteindelijk wel mee konden leven. ,,Als je de kansen niet benut kan je niet winnen’’, zei Vogelenzangs Van der Raad. Met woorden van gelijke strekking had Spaarnwoude-trainer Prins dezelfde lezing. En doelpuntenmaker Mark Visser? Die was sportief genoeg om ook Vogelenzang het dikverdiende punt te gunnen. ,,Maar dat veld!’’
Tekst en foto: Marcel Akerboom