Danny’s column: Ku(ns)tgras
Je ziet ze steeds meer. Velden van plastic. Nog groener dan echt gras. Zwarte rubberkorrels ertussen. Soms met kurk. Verschrikkelijk.
Verenigingen kunnen bijna niet meer zonder kunstgras. Het is makkelijk te onderhouden. Er kan bijna altijd op gevoetbald worden. Eens in de zoveel tijd een nieuwe bak rubber eroverheen en klaar is Kees. Tot zover de voordelen. Want wat is het toch irritant om – als je klaar bent met voetballen – die autobanden overal en nergens terug te vinden. Medelijden heb ik met de vrijwilligers van de clubs die de kleedkamers weer in orde maken na een weekend voetbal. Nog een nadeel is dat als je een sliding maakt je je daarna meteen kan melden bij het Brandwondencentrum in Beverwijk. Dat je je daar meldt bij de balie. ‘Wat is er gebeurd meneer?’ Ik heb gevoetbald. Als je dan ’s avonds in je bed ligt en na een minuut of tien eerst met een plamuurmes het dekbed van je wond af kan schrapen. Behangkrabben voor gevorderden. Leuk he, dat kunstgras?
Twee weken terug stonden er een paar wedstrijden op ‘echt’ gras op het programma. In Velserbroek stonden VSV en Pancratius tegenover elkaar. Ik verbaasde mij over de opmerking van de trainer van Pancratius, dat door VSV werd verslagen, in de krant. “Mijn spelers kunnen gewoon niet uit de voeten op een grasveld.” Ik heb deze zin een aantal keer gelezen. Wat zegt hij nou? Wij kunnen niet voetballen op gras. Dat is net zoiets als niet kunnen schaatsen op ijs.
Vroeger (toen alles beter was) gingen de wedstrijden wel gewoon door als het even geregend had. Om over trainingen maar te zwijgen. Wij trainden vroeger op het oude terrein van Schoten. Op de plek waar nu ongeveer het ziekenhuis staat lag een klein driehoekig trainingsveld. Als het vijf minuten regende werden alle zwemlessen van Zwembad de Planeet verplaatst naar het Van der Aart Sportpark. Je stond tot je enkels in de blubber, maar het ging door! Trainen op dat kleine veldje was fantastisch. En als we klaar waren namen we met zijn allen nog een paar buikschuivers richting de kleedkamer. Leuk, dat echte gras!
Anderhalf jaar geleden kwam het tv-programma Zembla met de uitslag van een onderzoek dat kunstgras op de lange termijn schadelijk voor de gezondheid zou zijn. De uitslag zorgde voor een hoop commotie. Deze week was er de uitslag van een Californisch onderzoek. Hierin werd niet aangetoond dat kunstgras schadelijk zou zijn. Maar je kan mij niet vertellen dat die rubber korrels alleen op dat plastic veld blijven liggen, maar bijvoorbeeld ook in de sloot pal naast dat veld. Is dat niet schadelijk?
Danny
Wil je reageren op dit artikel? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.
DANNY PRINSEN, 1984. Heeft gekeept bij Schoten, Onze Gezellen, Kennemerland en Haarlem-Kennemerland. Woont samen met vriendin Chantal en dochter Yara.
