De column van Mario: WE WORDEN KAMPIOEN!

“Overigens sta je voor 7 september weer ingepland, lukt dat?” Ja eeeeh, tuurlijk! Mijn hemel, weer een tekst verzinnen. En dat na een tijd van een voetballoosheid. Ik vind het maar niets zo’n lange voetballoze zomer. Geen leuke praatprogramma’s, geen Studio Sport (niet het echte tenminste), geen nieuws, geen roddels, letterlijk geen bal op de tv.

Ik zei een voetballoze zomer ja. Oke, ik weet het. De dames van het damesvoetbal (vind ik toch wat meer bij de sport passen dan vrouwenvoetbal) mochten hun kunsten vertonen in de diverse stadions. Ik had mijn column al klaar staan, maar toen waren ze ineens de beste. De beste van de slechtsten dan. Ik heb ze oprecht een eerlijke kans gegeven, maar ze hebben hun kans niet gegrepen. Ik was een van hen die het blijkbaar te veel ging vergelijken. Vergelijken met het mannenvoetbal en dat is waar. Dat is geen vergelijking. Dat hysterische gedoe met dat songfestivalpubliek er om heen was de druppel. Het moest en zou positief. Nou gefeliciteerd!

Ik heb zelf een keer of beter gezegd één keer een dameswedstrijd mogen fluiten. Een heel seizoen bleven ze maar vragen of ik het niet een keertje wilde doen. Een weekdier als ik ben ging ik door de knieën. Nou, de keepster is nog boos op mij. Verbouwereerd dat ze was toen ze van mij de rode kaart kreeg voorgehouden. Wat gebeurde er? Aanval van de tegenpartij met een doorgebroken speelster die vanaf een meter of 25 de bal over de uit haar strafschopgebied gelopen keepster probeerde te schieten. Dat lukte maar de keepster dacht daar anders over. Met gestrekte armen hield zij de bal tegen teneinde een doelpunt te voorkomen. Rood! Wat? Rood? Nou ja zeg… hoe durfde ik. Ze had zelfs nog nooit geel gekregen en nu in een keer rood! Blijkbaar waren de regels in het damesvoetbal wat milder. Heel af en toe kom ik haar nog wel eens tegen. Dan nog steeds die boze blik haha.

Ik ben er trouwens die dag achter gekomen dat dat niets voor mij is, dat gefluit tussen de dames. En dat ligt aan mij. Ik vind het leuk om tijdens de wedstrijd een beetje contact te krijgen met de spelers. Een beetje sarren en narren. Kan nog wel eens in de lach schieten als ze bij een corner de bal nog wel eens het parkeerterrein opschieten. Leuk maar doe dat niet bij de dames! Als blikken konden doden had ik nu niet deze column kunnen schrijven. Verder vind ik het veel en veel lastiger om een overtreding te constateren. Ging het nou expres of niet? Lastig. Nee, laten ze mij maar niet bellen om een dameswedstrijd te fluiten. Ik kan het gewoon niet. Wat dat betreft was het goed om te zien dat er uitsluitend vrouwelijke scheidsrechters actief waren bij het EK. Was niets op aan te merken al vond ik (in een column moet je immers overal wat van vinden) dat die blonde Duitse paardenstaart wel erg vaak de leiding mocht hebben.

Leuke van de EK winst is nu wel dat iedereen op damesvoetbal wil. Zelfs de jongens! Nu is het grappige dat meisjes wel met de jongens mogen meedoen maar de jongens niet met de meisjes. En wij pikken dat allemaal maar.

Nu zitten we weer aan het begin van weer een veelbelovend seizoen. Weer hooggespannen verwachtingen. Ambities! We worden kampioen! Teleurstellingen, emoties en kunstgras. De discussie laait nu zelfs landelijk op. We geven alles en iedereen van het niet waarmaken van de ambities gewoon de schuld aan het kunstgras. In omgekeerde volgorde dan, want de vele amateurclubs die op kunstgras hun trainingen en wedstrijden spelen zullen hun punten gaan verspelen op gras. Gewoon gras dus waar de koeien en schapen van eten. Dat gras dus. Heerlijk om te fluiten trouwens dat gras. Je ziet er nog wel eens een prachtig uitgevoerde sliding waarna ik het niet kan laten mijn duim op te steken en de desbetreffende speler een “mooie actie, man” toe te fluisteren. Dat gras. Laat ik het dan zo zeggen. Ik wens iedereen dit seizoen heel veel gras toe!

En pas op voor de schapen..

Mario

Wil je reageren op deze column? Doe dat dan vooral en contact ons via redactie@voetbalinhaarlem.nl.

MARIO DE VRIES, 1963. Opgegroeid in Den Haag doch voornamelijk Haarlem. Makelaar in Haarlem en omgeving en scheidsrechter namens de KNVB.  Voetbalde bij TYBB, Onze Gezellen en Alliance ‘22. Thans nog voetballend bij de Voetballende Vaders van DSS. Fan van Voetbal Inside en Sierd de Vos. Voetbalgek.