Otto’s analyse: Alliance ’22 in een saai maar effectief duel langs VSV
Ook dit seizoen gaat Otto Berendregt weer op pad voor Voetbal in Haarlem. Met een scherp oog neemt hij verschillende regionale teams onder de loep.
“Met alle respect maar dit is wel één van de mindere tegenstanders in deze klasse. We moeten ons niet rijk rekenen.” Dat was de uitspraak die Alliance ’22-trainer Martin van Leuven vorige week maandag over de 0-2 zege op VVH Velserbroek in het Haarlems Dagblad liet optekenen. En hij kreeg een week later nog gelijk ook. Want ondanks een verdiende 4-1 overwinning op VSV was het spel van zijn Alliance ’22 een uur lang niet om aan te gluren.
Voortvarend
Met beide teams in een 1-4-3-3 opstelling begon VSV voortvarend aan de wedstrijd. Er werd hoog en agressief druk gezet, precies zoals trainer Zonneveld het wilde. Alliance ’22 kwam niet aan het voetballen toe. Sterker nog, de eerste goede kans was voor de spits van VSV, Danny de Jong. Hij schoot alleen iets te gehaast en mistte daardoor deze mogelijkheid.
De ploeg uit Velserbroek speelde een heel simpel spelletje. De centrale verdediger Kaandorp of keeper Maenhout peerden de bal hoog en ver achter de verdediging van de tegenpartij. Linkerspits Meijer, in zijn hele doen en laten de zoon van Hennie, sjouwde achter elke bal aan en maakte het de verdediging van de thuisploeg dan ook best lastig. Die hadden in deze fase van de wedstrijd hun handen vol aan de lopende mensen van VSV die achter hun rug opdoken.
Wakker
Zo ook in de zestiende minuut. Na weer eens een lange bal over de defensie van Alliance ’22 heen reageerde Meijer heel attent en met een droge knal stond het 0-1. Alliance ’22 schrok wakker en ging eindelijk aan het voetballen. Opeens zag je een flits van het spel dat deze ploeg kan spelen. Met veel beweging en korte combinaties werd de één-tegen-één op de zijkanten gezocht. Vooral Casema de Wit liet zijn tegenstander op de rechterkant nogal eens zijn hielen zien.
In de 22e minuut mocht Alliance ’22 een hoekschop nemen. De bal werd hard en laag richting de rand van het strafschopgebied gespeeld en na een fraaie overstap belandde de bal voor de voeten van De Wit. Vanaf de rand van het 16-meter gebied ramde hij de gelijkmaker in het doel: 1-1.
Saai
Maar wie dacht dat het, ooit door rector Vlaar van het Triniteitslyceum opgerichte, Alliance ’22 over de tegenstander heen zou gaan lopen kwam bedrogen uit. In plaats van het aangeslagen VSV bij de strot te grijpen en voor de rust door te drukken bleef Alliance volharden in hun oorspronkelijke, wat saaie spelletje. Met alle spelers achter de bal, teruggetrokken tot bijna op de eigen helft, wachtend op een fout van de tegenstander, is het niet helemaal het spel dat men van de ploeg uit Haarlem-Zuid-West gewend is.
Het zal wel zo afgesproken zijn. Spelen vanuit de organisatie om zo min mogelijk weg te geven. Maar dat is trainers-blabla. Het sterkste deel van Alliance ’22 is gewoon nog altijd de creativiteit in balbezit. Dat tijden en voetbalvisies veranderen is een feit. Maar dat dit team pas het laatste half uur het tactische keurslijf van zich afgooide was zonde. Na de zaalvoetbaltreffer die de 2-1 van Golanski opleverde op het uur spelen ging het pas echt los. De tegenstander werd nu wel van het kastje naar de muur gestuurd. En de 48 liefhebbers langs de kant kwamen nu wel volop aan hun trekken.
Begrijpen
VSV stond erbij en keek ernaar. Leeggespeeld (opmerkelijk!) werden de laatste 25 minuten een ware martelgang voor de “roden”. De 3-1 van Van Egmond in de 78e minuut was van grote schoonheid en op de valreep voltrok aanvoerder van den Hoek vanaf de stip het laatste vonnis: 4-1.
Ik begrijp heus wel dat Alliance ’22 zich tegen toppers als IVV en DCG moet aanpassen. Dan moet je natuurlijk niet volle bak pressie vooruit gaan spelen. Dat is vragen om problemen. Maar een uur lang een tegenstander, dit keer het strijdbare maar kwalitatief mindere VSV, in de wedstrijd houden is voor mij en de overige 47 toeschouwers nog altijd een raadsel. Vooral als je het laatste half uur hebt gezien wat de kwaliteiten van Alliance ’22 dan wel zijn.
Trainer Van Leuven zal waarschijnlijk zeggen dat hij met dit spelletje wel 5e op de ranglijst staat. En dat zijn team progressie maakt. Zoiets. En die trainerstaal begrijp ik dan ook weer wel. Of ik het met hem eens ben is een ander verhaal.
Otto Berendregt
Alle uitslagen, de stand en het programma van de zondag derde klasse C vind je op onze competitiepagina.
Foto: Voetbal in Haarlem